Κομβικός ο ρόλος του μεταβατικού πρωθυπουργού για την επόμενη μέρα στη Συρία – Η «αόρατη» μάχη Ρωσίας-ΗΠΑ για τον έλεγχο της χώρας
Η Συρία βρίσκεται για ακόμη μία φορά από το 2011 στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και οι εξελίξεις στην περιοχή τόσο σε στρατιωτικό όσο και πολιτικό επίπεδο είναι ταχύτατες. Η σαρωτική προέλαση των τζιχαντιστών της Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ εκδίωξε τον Άσαντ τόσο από την χώρα όσο και από την εξουσία και σήμερα επίσημα έφερε στο προσκήνιο, έστω και ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό, τον Μοχάμεντ αλ Μπασίρ.
Advertisement
Ο μηχανολόγος από το Ιντλίμπ που διαθέτει και θεολογικές σπουδές θα είναι ο άνθρωπος, με τον οποίο οι τζιχαντστές θα επιχειρήσουν να υλοποιήσουν τους πρώτους δύο στόχους τους: από τη μία να δείξουν προς τη Δύση πως οι ίδιοι δεν έχουν καμία πρόθεση να αποτελέσουν μία νέα ισλαμική απειλή τύπου ISIS και σε δεύτερο χρόνο να στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα προς τους εκατομμύρια Σύρους να επιστρέψουν στη χώρα. Και οι δύο αυτές προσπάθειες θα είναι εξαιρετικά δύσκολες αλλά, εάν κάποιος μπορεί να παράξει αποτελέσματα, αυτός είναι ο Μπασίρ.
Ο Μπασίρ με αρκετά σημαντική δουλειά για την Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ στην κομβική περιοχή του Ιντλίμπ έχει για την ηλικία του (γεννημένος το 1983) αρκετά σοβαρό βιογραφικό, τηρουμένων των συνθηκών και την περιοχής στην οποία μεγάλωσε. Ο Μπασίρ είναι, σύμφωνα με ρωσικές και αμερικανικές πηγές, εδώ και αρκετά χρόνια ο άνθρωπος που συνομιλεί και με τις δύο πλευρές και από το 2020 το πρόσωπο το οποίο είχε πρόσβαση άμεση και στον πυρήνα των τζιχαντιστών. Εκ πρώτης, ο Μπασίρ όντως συγκεντρώνει τα στοιχεία που απαιτεί η σοβαρότητα της περίστασης στη Συρία. Είναι γνώστης αγγλικών και αυτό δεδομένα θα τον φέρει υπό το νέο του ρόλο σε θέση να επικοινωνήσει τις προθέσεις της νέας Αρχής της χώρας και, σε δεύτερο χρόνο, θα κατανοήσει χωρίς πρόβλημα τα όσα θα του ζητηθούν από όσους σήμερα εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με την κατάσταση.
Για τη Δύση είναι δεδομένο πως ο Μπασίρ, εκτός από μεταβατικός πρωθυπουργός, δεν μπορεί να συνεχίσει να διατηρεί τη συγκεκριμένη θέση για πολύ, αλλά το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» έχει απόλυτη εφαρμογή τόσο στη Μέση Ανατολή γενικά όσο και στη Συρία ειδικά.
Για τον Μπασίρ δεν έχει υπάρξει δημόσια και ανοιχτή διαφωνία ούτε από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ ούτε και από Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ισραήλ και Τουρκία και φαίνεται πως η επιλογή του, έστω και άτυπα, χαίρει της σχετικής έγκρισης. Ο Μπασίρ μπορεί να δήλωσε πως θα οδηγήσει τη χώρα μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο και την σύνταξη νέου Συντάγματος, αλλά είναι δεδομένο πως ο ρόλος του είναι κομβικός για την επόμενη ημέρα σε ολόκληρη την περιοχή.
Τα φλέγοντα ζητήματα για τη Συρία έχουν να κάνουν πρωτίστως με την ανθρωπιστική κρίση αλλά και την αμνήστευση αλλά είναι απίθανο κάτι τέτοιο να επιτευχθεί μέσα σε μερικούς μήνες. Από την άλλη, ο Μπασίρ με τις επαφές που έχει μέσα στα τελευταία χρόνια τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία θα είναι δεδομένα κομβικός για την χάραξη της πορείας των επόμενων δεκαετιών.
Για τη Ρωσία η πτώση Άσαντ από μόνη της είναι μία ακόμη μεγάλη ήττα. Είναι άγνωστο, ακόμη και τέσσερις ημέρες μετά, τι θα συμβεί ή τι έχει ήδη συμβεί σε μια από τις μεγαλύτερες εξωχώριες βάσεις της Μόσχας στον κόσμο. Όσο αυτό το ζήτημα δεν λύνεται, η Ρωσία ορθώς φοβάται πως οι ΗΠΑ του Τραμπ θα επιχειρήσουν να καλύψουν το δικό τους κενό στη χώρα, όπως συνέβη και στο Αφγανιστάν μετά την αποχώρηση του Κόκκινου Στρατού.
Εγγυήσεις υπό τις παρούσες συνθήκες κανένας δεν μπορεί και το σημαντικότερο δεν είναι σε θέση να δώσει και αυτό ανεβάζει κι άλλο το «θερμόμετρο» και την ανησυχία μήπως ρωσικά όπλα βρεθούν μέσω Συρίας στα χέρια ακόμη και των πλέον ορκισμένων εχθρών της Μόσχας, των Ουκρανών. Το να πλήττουν για παράδειγμα με ρωσικό μαχητικό από τη Συρία οι Ουκρανοί στόχους στην επαρχία του Κουρσκ θα είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα πίσω στις προσπάθειες Πούτιν να φτάσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, που ανοιχτά επιθυμεί ο Τραμπ με μεγάλα πλεονεκτήματα έναντι του Κιέβου.
Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους επιθυμούν δικαίως μετά το Ιράκ να φέρουν στην περιοχή ακόμη έναν δικό τους σύμμαχο ακόμη κι αν χρειαστεί να τον δημιουργήσουν από το μηδέν. Μία υπό αμερικανική επιρροή Συρία δεδομένα θα φέρει στο χείλος της παραίτησης το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης και δεν αποκλείεται να υπάρξουν κι εκεί εξελίξεις ανάλογης βαρύτητας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν αποκλείεται να υπάρξουν εξελίξεις και για τους «δευτερεύοντες», αλλά κομβικούς «παίχτες». Ισραήλ και Τουρκία δεδομένα βρίσκονται εδώ και καιρό ο ένας απέναντι στον άλλο σε πολλαπλά επίπεδα. Η Άγκυρα στα βόρεια της Συρίας επιχειρεί από τη μία να διαλύσει οριστικά τους Κούρδους στα νότια σύνορά της και από την άλλη να καταλάβει με το πρόσχημα της ζώνης ασφαλείας περισσότερα συριακά εδάφη. Στο Νότο το Τελ Αβίβ ξεκαθάρισε με μία κίνηση πως δεν θα ανεχθεί τετελεσμένα. Ο στρατός του Ισραήλ έφτασε έξω από τη Δαμασκό καταλαμβάνοντας ολόκληρη την περιοχή των Γκολάν.
Μέσα σε 24 ώρες τα μαχητικά του Ισραήλ έπληξαν επίσης περισσότερους από 300 στόχους, κάνοντας στάχτη οποιαδήποτε περίπτωση οπλικά συστήματα του προηγούμενου καθεστώτος να φτάσουν στα χέρια τζιχαντστών. Το Τελ Αβίβ με ανεπτυγμένους και μπαρουτοκαπνισμένους στρατιώτες στην περιοχή δεδομένα διαθέτει το πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, αυτά όμως ανατρέπονται από τη μία στιγμή στην άλλη.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Πηγή: Cyprus Times
