Εντάλματα σύλληψης για σκόπιμη πρόκληση πείνας στον πληθυσμό της Γάζας
Του Μανώλη Καλατζή
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, έκρινε ως βάσιμους του λόγους για τους οποίους ζητήθηκε η ποινική δίωξη του Ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου και του τέως Υπουργού Άμυνας Γιόαβ Γκαλάντ και εξέδωσε εναντίον τους διεθνή εντάλματα σύλληψης. Τα εντάλματα αφορούν την συμμετοχή και των δύο σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τις 8 Οκτωβρίου 2023 έως τις 20 Μαΐου 2024, ημέρα κατά την οποία η Εισαγγελία κατέθεσε τις σχετικές αιτήσεις.
Advertisement
Αν και τα εντάλματα είναι απόρρητα το Διεθνές Δικαστήριο αποφάσισε να τα δημοσιοποιήσει αφού η συμπεριφορά και των δύο φαίνεται να συνεχίζεται και πέραν της 20ης Μαΐου, μέχρι σήμερα.
Νετανιάχου και Γάλαντ, μαζί με άλλους, κατά το Δικαστήριο φέρουν ευθύνες για την πρόκληση πείνας και την χρήση αυτής της μεθόδου πολέμου που αποτελεί έγκλημα. Επίσης είναι υπόλογοι και για άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας , όπως φόνοι, διώξεις και άλλες απάνθρωπες πράξεις. Και οι δύο φέρονται να έχουν ποινική ευθύνη για επιθέσεις κατά άμαχου πληθυσμού.
Με την πλάτη στο τοίχο
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, κρίνει πως η δράση του στρατού του Ισραήλ στη Γάζα κατά αμάχων, γινόταν με καθοδήγηση του Νετανιάχου και του Γκάλαντ.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε επίσης ότι τα καταγγελλόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αποτελούσαν μέρος μιας εκτεταμένης και συστηματικής επίθεσης κατά του άμαχου πληθυσμού της Γάζας.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύει ότι οι δύο κατηγορούμενοι σκόπιμα και εν γνώσει τους, στέρησαν από τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα δυνατότητες απαραίτητες για την επιβίωσή του, όπως τρόφιμα, νερό, φάρμακα και ιατρικές προμήθειες, καθώς καύσιμα και ηλεκτρισμό. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από τον ρόλο του Νετανια΄χου και του Γκάλαντ ως προς την παρεμπόδιση παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας κατά παράβαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και την αποτυχία τους να διευκολύνουν την ανακούφιση με όλα τα μέσα που διέθετε το Ισραήλ. Διαπιστώθηκε ότι η συμπεριφορά τους οδήγησε στη αποτροπή της δυνατότητας των ανθρωπιστικών οργανώσεων να παρέχουν τρόφιμα και άλλα βασικά αγαθά στον πληθυσμό που τα είχε ανάγκη στη Γάζα. Η παρεμπόδιση μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας, ταυτόχρονα με την διακοπή της ηλεκτροδότησης και της χρήσης καυσίμων, είχαν επίσης σοβαρό αντίκτυπο στη υδροδότηση της Γάζας και στην ικανότητα των νοσοκομείων να παρέχουν ιατρική περίθαλψη. Δεν παρέλειψε το Διεθνές Δικαστήριο να επισημάνει πως όταν το Ισραήλ επέτρεπε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας το έκανε υπό όρους και όχι στην βάση των υποχρεώσεων έναντι του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου.
Το Ισραήλ, κατά το Δικαστήριο, απλώς επέτρεπε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας μόνο κάτω από την πίεση της Διεθνούς Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ακόμα και όταν συνέβαινε αυτό, τα αγαθά που έφθαναν στους πολίτες και στον άμαχο πληθυσμό δεν ήταν επαρκή.
Το Διεθνές Δικαστήριο, δεν βρήκε εύλογες δικαιολογίες που να εξυπηρετούν σαφείς στρατιωτικές ανάγκες ή επαρκείς λόγους εξαίρεσης από τα όσα προβλέπει το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, ώστε να κρίνει σκόπιμη την παρεμπόδιση παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας και των περιορισμό δράσης των ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Παρά τις προειδοποιήσεις και τις εκκλήσεις που έγιναν, μεταξύ άλλων , από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, τα κράτη, τις κυβερνητικές οργανώσεις και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σχετικά με την ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα, εγκρίθηκε μόνο ελάχιστη ανθρωπιστική βοήθεια. Ως εκ τούτου το Δικαστήριο δεν πείστηκε από δηλώσεις του Βενιαμίν Νετανιάχου, ότι η παρεμπόδιση μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας συνδεόταν ή συνδέεται με τους στόχους του πολέμου. Για τον λόγο αυτό κρίνεται πως φέρουν ποινική ευθύνη για το έγκλημα της πρόκλησης πείνας, ως μεθόδου πολέμου.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ακόμα ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύει ότι η έλλειψη τροφής, νερού, ηλεκτρισμού και καυσίμων, καθώς και ειδικών ιατρικών προμηθειών, δημιούργησαν συνθήκες ζωής που υπολογίζεται ότι θα επιφέρουν τη καταστροφή μέρους του άμαχου πληθυσμού στη Γάζα και αυτή η τακτική είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο αμάχων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, από υποσιτισμό και έλλειψη νερού. Πάντως με βάση τα στοιχεία της Εισαγγελίας, το αρμόδιο Τμήμα του Διεθνούς Δικαστηρίου δεν μπόρεσε να αποφανθεί ότι πληρούνταν όλα τα στοιχεία του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας ως γενοκτονία. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι η πιθανή ποινική ευθύνη για φόνους.
Επιπλέον, οι Νετανιάχου και Γκάλαντ, περιορίζοντας ή αποτρέποντας σκόπιμα την είσοδο ιατρικών προμηθειών και φαρμάκων στη Γάζα, ιδίως αναισθητικών και αναισθησιολογικών μηχανημάτων, θεωρούνται υπεύθυνοι για την πρόκληση πόνου μέσω απάνθρωπων πράξεων σε άτομα που χρήζουν θεραπείας. Οι γιατροί αναγκάζονταν να χειρουργήσουν τραυματίες και να πραγματοποιήσουν ακρωτηριασμούς, ακόμα και παιδιών, χωρίς αναισθητικά, ή αναγκάζονταν να χρησιμοποιήσουν άλλα μέσα μη ασφαλή για να ηρεμήσουν τους ασθενείς προκαλώντας τους έντονο πόνο και ταλαιπωρία. Αυτό, κατά το Δικαστήριο, ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και ευθύνης για άλλες απάνθρωπες πράξεις.
Το Αρμόδιο Τμήμα του Διεθνούς Δικαστηρίου, ευλόγως πιστεύει ότι η προαναφερθείσα συμπεριφορά στέρησε σε σημαντικό μέρος του άμαχου πληθυσμού της Γάζας τα θεμελιώδη δικαιώματά του, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων στη ζωή και την υγεία, και ότι ο πληθυσμός στοχοποιήθηκε με βάση πολιτικούς ή/και εθνικούς λόγους. Και αυτό επίσης θεωρείται έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Τέλος, το Δικαστήριο εκτίμησε ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι οι Νετανιάχου και Γκάλαντ φέρουν ποινική ευθύνη ως πολιτικά πρόσωπα που έδιναν οδηγίες στον στρατό για το έγκλημα πολέμου της εκ προθέσεως διεξαγωγής επιθέσεων κατά του άμαχου πληθυσμού της Γάζας. Διαπιστώθηκε ότι από το υλικό που συγκέντρωσε η Εισαγγελία μόνο σε δύο περιστατικά φαίνεται να στοιχειοθετούνται κατηγορίες για σκόπιμες επιθέσεις κατά αμάχων. Και οι δύο αν και μπορούσαν δεν έλαβαν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι δεν θα στοχοποιηθούν άμαχοι.
Συμπληρωματικό: Τα εντάλματα σύλληψης όποια στάση και αν κρατήσει το Ισραήλ έχουν ισχύ σε όλα τα κράτη που έχουν αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Αυτό σημαίνει πως ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δεν μπορεί να ταξιδέψει χωρίς τον κίνδυνο να συλληφθεί και να παραδοθεί στο Δικαστήριο για να δικαστεί. Ανάλογη είναι και η περίπτωση του Ρώσου Προέδρου ο οποίος επίσης έχει στην πλάτη του διεθνές ένταλμα σύλληψης για την αρπαγή χιλιάδων παιδιών από την Ουκρανία και για άλλα εγκλήματα πολέμου.
Πηγή: Cyprus Times
