O σοφός λαός αναφέρει ότι… «κάλλιο αργά παρά ποτέ» και αυτό ισχύει 100% με την περίπτωση του FAT32 όπου η Microsoft χρειάστηκε τρεις δεκαετίες για να αυξήσει την χωρητικότητα του από τα 32GB στα 2TB. Σε περίπτωση που θέλατε να κάνετε format στο εν λόγω πρότυπο (σε έναν σκληρό δίσκο ή σε ένα USB stick), το οποίο στην ουσία του έχει καταργηθεί και δεν χρησιμοποιείται ούτε από κάρτες SD, με τους users φυσικά να προτιμούν το NTFS. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι πλέον το FAT32 θα είναι σε θέση να αναγνωρίζει αρχεία άνω των 4GB κάτι που δεν συνέβαινε μέχρι πρότινος.
Η παραπάνω αλλαγή ήρθε με την τελευταία έκδοση του Windows 11 Insider Canary Preview Build, διορθώνοντας ουσιαστικά μια παράλειψη ετών για λόγος ενδεχομένως περισσότερο prestige παρά ουσιαστικής χρησιμότητας. Το γεγονός ότι το εργαλείο διαμερισματοποίησης των Windows GUI εξακολουθεί να περιλαμβάνει το όριο διαμερίσματος στα 32GB μειώνει περαιτέρω τις πιθανότητες να βρουν πολλοί κάποιο απτό όφελος από την κίνηση αυτή. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σε ένα βίντεο του 2021 στο κανάλι του στο YouTube, “Dave’s Garage”, ο συνταξιούχος μηχανικός συστημάτων της Microsoft, Dave Plummer, εξήγησε γιατί επέλεξε το όριο των 32GB για το partition. Όταν όρισε το όριο “ένα βροχερό πρωί της Τρίτης” στα μέσα της δεκαετίας του ’90, πίστευε ότι θα είχε πολύ σύντομη διάρκεια ζωής και θα αυξανόταν στην επόμενη αναθεώρηση. “Επέλεξα το όριο των 32GB και συνέχισα τη μέρα μου, είπε. “Δεν άρχισα να μετανιώνω για αυτήν την επιλογή μέχρι που οι κάρτες SD έφτασαν στο μαγικό μέγεθος των 32GB πολλά χρόνια αργότερα”.
Ο Plummer συνέχισε να αμφισβητεί τον μύθο ότι η Microsoft επέβαλε το όριο των 32GB για να προωθήσει την υιοθέτηση του συστήματος αρχείων NTFS της εταιρείας. Εξήγησε ότι το NTFS είχε ήδη υιοθετηθεί ευρέως και ότι, κατά τη γνώση του, η Microsoft δεν το προώθησε ποτέ ούτε έβγαλε χρήματα από την αδειοδότησή του. Αντίθετα, λέει ότι το τεχνητό όριο του FAT32 είχε περισσότερο να κάνει με την αποφυγή σπατάλης χώρου (ειδικά με μικρά αρχεία) παρά με την ανάπτυξη οποιασδήποτε μοχθηρής εταιρικής στρατηγικής. Όπως και να ‘χει ύστερα από σχεδόν 30 χρόνια το πρόβλημα… διορθώθηκε!
