Άκουσε αυτό που ήθελε: «γύρνα». Και είναι ξανά στο «Έτιχαντ». Δεν είναι ο μόνος που επέστρεψε στην ομάδα που ξεχώρισε, στην Αγγλία. Αλλά πώς να μην ξεχωρίζουν οι επιστροφές του Ανρί, του Κριστιάνο Ρονάλντο, του Ντρογκμπά και του Ρόμπι Φάουλερ; Πιθανώς, η μεγαλύτερη όλων ήταν εκείνη του Ίαν Ρας προ Premier League.
Πρόκειται για μία win win συνθήκη, με τον Γερμανό να γυρνά σε ένα περιβάλλον που γνωρίζει, και τους «πολίτες» να θέλουν να τον αξιοποιήσουν και πάλι, από την στιγμή που ποτέ δεν τον αντικατέστησαν πραγματικά. Δίχως φυσικά να υποτιμώ τον Ματέο Κόβασιτς, ο οποίος ήταν εκπληκτικός κόντρα στην Τσέλσι, στην πρεμιέρα, αλλά είδατε πως απέναντι στην Ίπσουιτς τραυματίστηκε.
Με αφορμή το «ναι» λοιπόν, του Γκιουντογκάν στη Σίτι, αλλά και το ανάποδο,οι πιο σημαντικές επιστροφές παικτών στην ομάδα που αναδείχθηκαν, στην Premier League.
Αναλυτικά:
Τιερί Ανρί
Ενας ηγετης και κορυφαιος σκόρερ της Άρσεναλ! Ήρθε από τη Γιουβέντους το 1999 ως εξτρέμ, και ο Βενγκέρ τον μετετρεψε σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες τον κόσμο, Ήταν μέλος στην ομάδα των Invincibles, ταυτίστηκε με τους «κανονιέρηδες», κατέρριψε κάθε ρεκόρ μαζί τους και διέθετε ίσως το καλύτερο… πλασέ στο νησί.
Ο Γάλλος νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου τελικά, δελεάστηκε από την Μπαρτσελόνα το 2007, αλλά κάποια στιγμή θα γυρνούσε.
Επανήλθε ως δανεικός από τη Νέα Υόρκης το 2012 και έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Σκόραρε ξανά στο «Έμιρεϊτς», σε ένα ματς Κυπέλλου της Άρσεναλ με τη Λιντς, διαμορφώνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Και κάτι ανάλογο συνέβη και στο τελευταίο του παιχνίδι, όταν έδωσε τη νίκη στους Λονδρέζους, απέναντι στη Σάντερλαντ, εκτός έδρας.
Ρόμπι Φάουλερ
Ένας από τους καλύτερους «finishers» που πέρασαν ποτέ από την Premier League. Ένα ψευδώνυμο που του είχε αποδοθεί αυτό του «God», από τον κόσμο της Λίβερπουλ, στη δεκαετία του ’90 αποχώρησε άδοξα. Τσακώθηκε με τον βοηθό προπονητή του Ουγιέ, τον παλιό αρχηγό της Λιβερπουλ, Φιλ Τόμσον, και δόθηκε με 11 εκατομμύρια στη Λιντς. Μετά πήγε στη Σίτι και ξαφνικά το 2006 ο «κύκλος», που ήταν δεδομένο πως δεν είχε ολοκληρωθεί, έκλεισε όταν ο Ράφα Μπενίτεθ αποφάσισε να κάνει πράξη την επιθυμία των φίλων της Λίβερπουλ και να τον φέρει πίσω ως ελεύθερο.
Δεν ήταν προφανώς, στην ίδια αγωνιστική κατάσταση, σκόραρε ωστόσο οκτώ φορές με την επιστροφή του, αλλά όπως και να έχει, το παραμύθι ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!
Κριστιάνο Ρονάλντο
Τον μάθαμε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Θα θυμόμαστε για πάντα πως ο Κριστιάνο Ρονάλντο αφίχθη στο «Ολντ Τράφορντ» σε ηλικία 18 ετών και έγινε αυτό που… περιμέναμε, στα χέρια του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Συνδέθηκε με τους «κόκκινους διαβόλους», ξεχώρισε, ήταν εκπληκτικός στα prime του και αποφάσισε να τους αφήσει για τη Ρεάλ Μαδρίτης, το 2009. Στη «Βασίλισσα» κατέκτησε τα πάντα μαζί του και πήγε στη Γιουβέντους. Αλλά ο κόσμος της Γιουνάιτεντ απαιτούσε την επιστροφή του. Ο σύλλογος αποφάσισε να σεβαστεί την επιθυμία του κοινού και ο Κριστιάνο γύρισε το 2021. Για λίγο όμως. Τίποτα δεν ήταν όπως πριν. Δεν τα βρήκε ποτέ με τον Έρικ Τεν Χαγκ, υπήρξαν αναρίθμητα περιστατικά με ένταση, εντός αγωνιστικού χώρου και η αποχώρηση οριστικά έμοιαζε με μονόδρομο.
Ο τρόπος που έγινε όμως η επιστροφή έχει μείνει αλησμόνητος στο κοινό της Γιουναιτεντ και φυσικά σκόραρε!
Ντιντιέ Ντρογκμπά
Στην Τσέλσι ο Ντρογκμπά καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο καλούς επιθετικούς της Ευρώπης.
Βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει τρεις φορές την Premier League, ανάμεσα σε πολλά άλλα τρόπαια, και επανειλημμένα έδειξε την ικανότητά του να ξεχωρίζει και να σκοράρει στα ντέρμπι, με την… Άρσεναλ να μπορεί να το επιβεβαιώσει. Μία από τις κορυφαίες του στιγμές φυσικά στα «μπλε» ήταν η ισοφάριση και το αποφασιστικό πέναλτι που έδωσαν στην Τσέλσι το πρώτο της Champions League το 2012, κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου.
Ταυτίστηκε με τον Ζοσέ Μουρίνιο κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του «Special One» στο «Στάμφορντ Μπριτζ», και εν τέλει, οι δυο τους επανενώθηκαν!
Αυτό συνέβη το 2014. Κατέκτησαν και πάλι το πρωτάθλημα, ο Ντρογκμπά ήταν στην ομάδα της καρδιάς του και ο «κύκλος» έκλεισε στο αγαπημένο του γήπεδο, σε ένα παιχνίδι με τη Σάντερλαντ.
Ίαν Ρας
Αποκτήθηκε από την Τσέστερ για τη Λίβερπουλ, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, αλλά ελάχιστοι θα μπορούσαν να προβλέψουν την εξέλιξη που θα είχε για τους «κόκκινους».
Στις 13 Μαΐου του 1980 ένα άγνωστο παιδί, με έναν ιδιαίτερο ψηλό και λιγνό σωματότυπο, θα κάνει το ντεμπούτο του στο πλάι του Κένι Νταλγκλίς, φορώντας το νούμερο «7» στην πλάτη, στο ματς με την Ίπσουιτς, που έληξε ισόπαλο με 1-1.
Όταν λοιπόν ο Μπομπ Πέισλι ερωτήθηκε σχετικά με την ανατρεπτική επιλογή του Ρας ως βασικού, απάντησε: «Σε λίγο καιρό θα είναι ο κορυφαίος σκόρερ στη χώρα, τότε θα με ρωτάτε μόνο όταν δεν θα παίζει». Και πράγματι ο διορατικός Πέισλι γνώριζε καλά πως ήταν θέμα χρόνου να ξυπνήσει το αστείρευτο ταλέντο του νεαρού Ουαλού που θα εξέπληττε του πάντες με την εκτελεστική του δεινότητα στο «Άνφιλντ».
Στις 30 Σεπτεμβρίου θα καταγράψει το πρώτο του «κόκκινο γκολ» για τον σύλλογο από τα συνολικά 346 της καριέρας του με την Λίβερπουλ, στην νίκη με 7-0 επί της Οουλούν Παλοσεούρα για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Από εκείνη την ημέρα και έκτοτε ο Ίαν Ρας δεν σταματά να σκοράρει γκολ-ποιήματα, πετυχαίνοντας ακόμη δυο στην νίκη με 3-0 επί της Λιντς, ενώ συνολικά κατάφερε να σκοράρει 30 γκολ σε 49 εμφανίσεις στο «Άνφιλντ» με αναλογία 1 γκολ ανά 1,6 παιχνίδια!
Η Λίβερπουλ έφτασε έτσι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ τα Χριστούγεννα ήταν στην 10η θέση. Ο πρώτος κύκλος του με τη Λίβερπουλ ολοκληρώνεται τη σεζόν 1986-87, με τον Ρας να καταρρίπτει ξανά το φράγμα των 30 τερμάτων, πετυχαίνοντας συνολικά 33 σε όλες τις διοργανώσεις. Η πιο ακριβή μεταγραφή στην Αγγλία για την εποχή ήταν η μετακίνησή του στη Γιουβέντους, αλλά έμοιαζε δεδομένο πως κάποια στιγμή θα επιστρέψει. Δεν προσαρμόστηκε στην Ιταλία, γύρισε το 1988, έμεινε μέχρι και το 1996.
Μετά από 300 και πλέον γκολ, έγινε ο κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου που λάτρεψε και λατρεύτηκε όσο ελάχιστοι!
Αυτούς ξεχωρίζω, δίχως όμως, αυτό να σημαίνει πως παραλείπω κάποιον άλλον. Εννοείται, όπως και εσείς, θυμάμαι τον Γουέιν Ρούνεϊ και στην πρώτη του θητεία στην Έβερτον, αλλά και στην επόμενη για μια σεζόν το 2017-18 , ή τον Γκάρεθ Μπέιλ στην Τότεναμ, παρότι η δεύτερη φορά δεν μπορεί να συγκριθεί με την πρώτη.
Είναι πολύ όμορφο ένας ποδοσφαιριστής να επιστρέφει εκεί που χειροκροτήθηκε, που ξεκίνησε, που «μεγαλούργησε». Είναι μία ρομαντική, ποδοσφαιρική ιστορία, που μοιάζει να έχει τον σεβασμό και των αντιπάλων του. Αυτό ακριβώς έκανε ο Ιλκάι Γκιουντογκάν… Έφυγε, γύρισε και όσο και αν οι υπόλοιποι φίλοι των αγγλικών ομάδων, δεν ήθελαν να τον δουν με τα «γαλάζια», κατά βάθος αναγνωρίζουν πως η ιστορία του με τη Σίτι είναι ξεχωριστή!
Πηγή: Goal News
