Βήμα βήμα το πάει η αστυνομία. Για να καταλάβουν όλοι την αποφασιστικότητά της, για επαναφορά της απαγόρευσης παιχνιδιών με παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών.
Κάποτε με παρεμβάσεις του εκπρόσωπου Τύπου, Χρίστου Ανδρέου (βλέπε πρώτη προπόνηση Ομόνοιας 29ης Μαΐου), και άλλοτε, όπως χθες καλή ώρα, με προειδοποιητικές επιστολές στην ΚΟΠ (για εκτός γηπέδου περιστατικά στα παιχνίδια Ανόρθωση – Απόλλωνα και Νέα Σαλαμίνα – Ομόνοια).
Με κάθε αφορμή, είτε σημαντική είτε όχι, καθιστά σαφές πως ή θα γίνονται παιχνίδια χωρίς να σπάει μύτη ή δεν θα τα αστυνομεύει με αποτέλεσμα την αναβολή ή τη διακοπή τους. Επειδή μπορεί. Ή καλύτερα, επειδή… δεν μπορεί να εγγυηθεί πλέον την ασφάλεια. Ουσιαστικά θέλει να μετατραπεί σε σχεδόν τυπική η παρουσία της στα γήπεδα.
Πώς έφτασαν οι Αρχές σε αυτό το σημείο είναι μεγάλη ιστορία και προφανώς, έχει να κάνει με τα καμιά 40ριά χρόνια αποτυχίας όλων όσοι (θα έπρεπε να) συμμετέχουν στην προσπάθεια για πάταξη της βίας στα γήπεδα (κράτους, δικαιοσύνης, αστυνομίας, σωματείων, συνδέσμων φιλάθλων). Το θέμα είναι ότι φτάσαμε στο σημείο που μπαίνει πλέον το πιστόλι στον κρόταφο της ΚΟΠ και των σωματείων σε στυλ: «Είτε θα τους μαζέψετε είτε θα σας αναγκάσουμε να δεχτείτε ξανά την απαγόρευση των μετακινήσεων». Το «I have a dream» της κυπριακής αστυνομίας.
Πηγή: Goal News
