Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι προσέφερε μαγευτικό θέαμα, αλλά ποιο ήταν το πραγματικό κόστος αυτού του θεάματος;
Οι Γάλλοι διοργανωτές, σε μια προσπάθεια να εντυπωσιάσουν το παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό, απέτυχαν να διατηρήσουν τον πυρήνα του Ολυμπισμού: την τιμή προς τους αθλητές. Η ευρηματική παρέλαση με τα πλοιάρια στον Σικουάνα απομάκρυνε τους αθλητές από τους θεατές, δημιουργώντας ψυχρή έως αποστασιοποιημένη ατμόσφαιρα.
Η τελετή ήταν γεμάτη λάμψη και γοητεία, αλλά η ουσία πήρε «ρεπό». Η εμφάνιση διασημοτήτων όπως ο Ράφα Ναδάλ και η Σερένα Γουίλιαμς δεν κατάφερε να καλύψει την απουσία των ίδιων των αθλητών από το επίκεντρο. Η σκηνή στο Τροκαντερό, όπου οι σημαίες των κρατών μεταφέρονταν από εθελοντές και όχι από τους σημαιοφόρους, ήταν σαφής δείκτης της έλλειψης σύνδεσης με το ολυμπιακό πνεύμα.
Ακόμα χειρότερα, το άναμμα του βωμού, η κορυφαία στιγμή κάθε τελετής έναρξης, έγινε μακριά από τα μάτια των θεατών. Η επιλογή να χρησιμοποιηθεί αερόστατο για τη μεταφορά της φλόγας πάνω από το Παρίσι αποτέλεσε αναμφίβολα υπερθέαμα που όμως στέρησε από το κοινό την άμεση επαφή με αυτό το εμβληματικό σύμβολο.
Η έλλειψη συνοχής και η απομάκρυνση από το παραδοσιακό ολυμπιακό πνεύμα άφησαν τόσο τους αθλητές όσο και το κοινό στο περιθώριο. Το μόνο που φάνηκε να μετρά για τους διοργανωτές ήταν η τηλεθέαση και τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ωστόσο, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πρώτα απ’ όλα γιορτή του αθλητισμού και της ανθρώπινης προσπάθειας, και αυτό το στοιχείο χάθηκε στη λαμπερή, αλλά κενή τελετή του Παρισιού.
Πηγή: Goal News
