Δεν είναι πολιτικό το σύνθημα, που αναρτήθηκε σε πανό στο γήπεδο «Ελευθερία» (ελπίζουμε να μην ενοχλεί κι αυτό!) στη Λευκωσία, κύριε Εργκίν Αταμάν, προπονητή του Παναθηναϊκού στην καλαθόσφαιρα. Το πανό έγραφε «50 χρόνια παράνομης κατοχής, κανείς δεν ξεχνά» με το χάρτη της μοιρασμένης αιματοβαμμένης Κύπρου στο μέσο. Και το αίμα που είναι βαμμένη η Κύπρος είναι γνωστό ποιος το προκάλεσε.
Το πανό ανάρτησαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, που πήγαν να παρακολουθήσουν την ομάδα τους στο ετήσιο τουρνουά- θεσμό «Νεόφυτος Χανδριώτης». Ήταν το σύνθημα αυτό μια υπενθύμιση με αφορμή τα πενήντα χρόνια από την εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
Ο Εργκίν Αταμάν ενοχλήθηκε και με δυο τεχνικές ποινές, που σκοπίμως προκάλεσε, αποχώρησε από το γήπεδο, δείχνοντας ασέβεια προς την ομάδα του, τους οπαδούς της και στον θεσμό, στον οποίο προσκλήθηκε να συμμετάσχει. Ασέβεια επέδειξε και προς όσους τον φιλοξενούν.
Είναι προφανές, όπως έδειξε η συμπεριφορά του, ότι δεν αντέχει την αλήθεια καθώς αυτή υπενθυμίζει μια πραγματικότητα για τη στάση και τη συμπεριφορά της χώρας του έναντι της Κύπρου. Το τι έχει συμβεί το 1974 και που συνεχίζει μέχρι σήμερα στην Κύπρο, το γνώριζε κι όταν πήγαινε να δουλέψει στην Ελλάδα. Ενδεχομένως να θεώρησε πως επειδή του άπλωσαν πράσινα χαλιά για την προπονητική του καριέρα, θα κρυβόταν η αλήθεια, η πραγματικότητα. Θα έσβηναν για χάριν του όλοι το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ». Θα ήταν αφελής να πίστευε αυτό. Θα είναι αφελής να θεωρούσε ότι ερχόμενος στην Κύπρο, θα γινόταν… μοντάζ για να εξαφανιστεί η κατοχική σημαία από τον Πενταδάκτυλο. Αυτό που έκανε πηγαίνοντας για δουλειά στην Ελλάδα, ήταν ότι, μάλλον, έβαλε στη ζυγαριά το ακριβοπληρωμένο του συμβόλαιο. Ένα συμβόλαιο, το οποίο είναι πολύ βαρύ, έστω κι εάν υπήρχε ενδεχόμενο να βρεθεί μπροστά σε ένα πανό υπενθύμισης της συνεχιζόμενης κατοχής εδαφών της Κύπρου από την Τουρκία.
Διαβάστε επίσης: Ο Ιάκωβος Κακουρής γράφει για το θέμα Αταμάν: Πόσο ηλίθιος ήμουν…
Για να δικαιολογήσει την αντίδρασή του και την αποχώρησή του από το γήπεδο επικαλέστηκε τα «ιδεώδη του αθλητισμού». Τα γήπεδα, είπε, είναι μέρη για φιλία και ειρήνη, όχι πολιτική. «Πιστεύω ότι ο αθλητισμός και η φιλία πάντα θα νικούν», ανέφερε. Ενώ την αλήθεια τη θέλει ηττημένη.
Δεν σεβάστηκε το γεγονός ότι έτυχε υποδοχής στην Κύπρο από τους φίλους του Παναθηναϊκού αλλά και της καλαθόσφαιρας. Το αναφέρει τούτο και στην ανάρτησή του: «Την πρώτη ημέρα, μας υποδέχθηκαν θερμά στο αεροδρόμιο. Η αγάπη στα μάτια του κόσμου με έκανε πολύ χαρούμενο. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης που υπέγραψα αυτόγραφα, συνάντησα εκατοντάδες φίλους του μπάσκετ. Η ατμόσφαιρα της φιλίας και της ειρήνης ήταν υποσχόμενη για όλους εμάς».
Δεν αναγνώρισε και δεν τίμησε αυτή την υποδοχή. Δεν είπαν όσοι τον υποδέχθηκαν ότι «είναι Τούρκος, γιουχαΐστε τον». Του μίλησαν, τον αγκάλιασαν. Οι Έλληνες έδειξαν- και το παραδέχθηκε- πως δεν επηρεάσθηκαν από την εθνική του καταγωγή. Ο ίδιος, όμως, έδειξε άκρως αντίθετη συμπεριφορά. Δεν δέχθηκε μια πραγματικότητα. Το πανό έγραφε ένα γεγονός και το προφανές. Ενοχλήθηκε, εκνευρίσθηκε, αποχώρησε και ζήτησε και τα ρέστα. Θέλησε να δώσει μαθήματα πολιτισμού και φιλίας! Δεν του πάει ο ρόλος του καθηγητή, γιατί είναι συνηθισμένος να ζει στο ψέμα και να μην αντέχει να κοιτάξει στα μάτια την πραγματικότητα.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς θα συμπεριφερθεί στη συνέχεια. Ελπίζω, μόνο, να μην γίνουν υποδείξεις ώστε να μην αναρτηθεί εκ νέου το πανό, ώστε ο Αταμάν να είναι «ήρεμος» και να καθοδηγήσει την ομάδα. Παρεμπιπτόντως, η ονομασία του γηπέδου είναι «Ελευθερία», που για εμάς, τους Κούρδους, τους Αρμένιους, τους Παλαιστίνιους σημαίνει πολλά. Για την Τουρκία, που είναι κατοχική δύναμη δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο της.
Εάν ενοχλούν τον Τούρκο προπονητή όλα αυτά δεν μπορεί κανείς, εδώ που ήλθε στην Κύπρο, να τον βοηθήσει. Γιατί την κατοχή θα εξακολουθούμε να τη λέμε κατοχή και την ελευθερία ελευθερία.
Πηγή: Goal News
