Το ματς της Τετάρτης με την Πάφος FC (1-0) για το Σούπερ Καπ, έφερε δύο δεδομένα για τον ΑΠΟΕΛ. Πρώτον, τον 65ο ποδοσφαιρικό τίτλο της ιστορίας του και δεύτερον, τα πρώτα συμπεράσματα της εποχής Ζοζέ Ντομίνγκες απέναντι σε κύρια ανταγωνίστρια για τη μάχη του τίτλου. Και με αυτά θα ασχοληθούμε…
Σε παιχνίδι λοιπόν που άρχισε ιδανικά, με γκολ από τα αποδυτήρια (Σαρφό 58”) και με αριθμητικό πλεονέκτημα νωρίς (αποβολή Ντράγκομιρ 12′), οι γαλαζοκίτρινοι τα… χρειάστηκαν απέναντι στους γαλάζιους.
Περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο για περίπου 70 λεπτά και έκαναν αυτό που έπρεπε μόνο στο τελευταίο 20λεπτο (συν 6′ καθυστέρηση): κυκλοφόρησαν την μπάλα σωστά, σπάζοντας τον ρυθμό των κυπελλούχων και προσπάθησαν να αξιοποιήσουν τον κενό χώρο, δημιουργώντας προϋποθέσεις και μια καλή φάση (Μπα 76′).
Αν υπάρχει κάτι αισιόδοξο, πέραν της ιστορικής πρώτης νίκης στο Στάδιο «Αλφαμέγα» και της κατάκτησης του τροπαίου, είναι ότι πήρε πολύ καλό βαθμό η ανασταλτική λειτουργία. Εκτός του δοκαριού με τον Κορέια (62′), η Πάφος FC δεν δημιούργησε άλλη μεγάλη φάση και γενικά, οι πρωταθλητές άντεξαν την πίεση που δέχτηκαν.
Με πρωτεργάτη τον Λαΐφη και άξιους συμπαραστάτες πρώτα τον Πέτροβιτς και έπειτα τον Ντβάλι. Εν κατακλείδι, ο ΑΠΟΕΛ είναι σε καλύτερο δρόμο σε σχέση με την αρχή της σεζόν, έχει όμως πολλά περιθώρια βελτίωσης.
Πηγή: Goal News
