Πολλοί φίλοι του ποδοσφαίρου συνηθίζουν να βγάζουν συμπεράσματα μόνο και μόνο από τους αριθμούς. Είναι η σχολή σκέψης που θα μετρήσει τις 23 τελικές προσπάθειες του ΑΠΟΕΛέναντι των τεσσάρων της Μπόρατς και θα πει ότι το 0-1 στο ΓΣΠ τον αδικεί κατάφωρα. Θα ισχυριστεί ότι η ομάδα ήταν καλή αλλά άτυχη. Ανήκω σε εκείνους που διαφωνούν.
Όποιος «διάβασε» το ματς πριν από τη διεξαγωγή του, είχε μια ιδέα για το πώς θα εξελισσόταν το παιχνίδι. Η βοσνιακή ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα στη χώρα της και μπήκε στη League Phase του Κόνφερενς Λιγκ, βασιζόμενη πρωτίστως στην άμυνά της. Στη Λευκωσία δεν θα έκανε κάτι διαφορετικό.
Ήταν λοιπόν σαφές από την αρχή ποια ομάδα θα προσπαθούσε να σκοράρει και ποια θα έκανε τα πάντα για να την σταματήσει. Κοιτώντας μία-μία τις 23 τελικές του ΑΠΟΕΛ την περασμένη Πέμπτη, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι κατάφερε με δημιουργικό ποδόσφαιρο να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα και να δημιουργήσει ευκαιρίες;
Κάθε άλλο. Δυσκολευόταν να φτάσει στην αντίπαλη περιοχή και τις περισσότερες φορές έπεφτε πάνω σε τοίχο. Ένα σουτ του Ελ Αραμπί από πλάγια θέση, υπό δύσκολες συνθήκες, έφερε τη μοναδική σημαντική απόκρουση του Μανόλιοβιτς (31’) σε 90 λεπτά συν την καθυστέρηση. Αυτή ήταν η μόνη φάση σε ροή παιχνιδιού. Όλα τα άλλα προήλθαν από εκτελέσεις στατικών φάσεων και μακρινά σουτ.
Με συγχωρείτε, αλλά όταν ανανεώνεις συνεχώς τις επιθέσεις σου, χωρίς όμως να καταφέρνεις ούτε να σκοράρεις ούτε να μπεις με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή, μπορείς να υποστηρίξεις ότι έπαιξες καλά; Το ερώτημα είναι ρητορικό.
Εν κατακλείδι, η Μπόρατς έδωσε ένα καλό μάθημα στον ΑΠΟΕΛ και ο Μανόλο Χιμένεθ σίγουρα κατάλαβε ότι έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Για να φτάσει την ομάδα στο επίπεδο κατά το οποίο, απέναντι σε σοβαρές αμυντικές τακτικές, θα μπορέσει να παρουσιάσει μεγαλύτερη δημιουργική ικανότητα.
Πηγή: Goal News
