Μπορεί κάποιος που αντικρίζει την φετινή εικόνα της Νόριτς, την παρουσία της στην Championship και την τόσο γρήγορη αλλαγή προπονητή μέσα στη σεζόν, να μην μπορεί να πιστέψει πως πριν από 31 χρόνια, «έγραφε» ιστορία τόσο επί γερμανικού εδάφους, όσο και στις ευρωπαϊκές της αναμετρήσεις.
Η Νόριτς έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που κέρδιζε την Μπάγερν Μονάχου εκτός έδρας! Η νίκη αυτή συνδυάστηκε και με ένα από τα ωραιότερα γκολ που πέτυχαν οι αγγλικές ομάδες ποτέ στα κύπελλα Ευρώπης, για να «σφραγιστεί» η πρόκριση δύο εβδομάδες μετά στο «Νησί»!
Πώς όμως φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Διότι αυτό έγινε, μετά την εντυπωσιακή σεζόν που πραγματοποίησε, στην πρώτη χρονιά της Premier League, το 1992-93. Συγκεκριμένα, η εν λόγω σεζόν ήταν η πρώτη που τέθηκε σε ισχύ η Premier League, όμως συνεχόμενα ματς δεν υπήρχαν για μοναδική φορά, με το πρωτάθλημα να σταματά από τις 29 Δεκεμβρίου μέχρι τις 8 Ιανουαρίου, για να διεξαχθούν οι αναμετρήσεις του FA Cup.
Η Νόριτς τότε διεκδίκησε στα ίσα τον τίτλο από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Άστον Βίλα και την Μπλάκμπερν μένοντας σταθερά στις πρώτες δύο θέσεις μέχρι τον Απρίλιο. Όμως η ήττα από την -μετέπειτα πρωταθλήτρια της χρονιάς- Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο «Κάροου Ρόουντ» με 3-1, αρχές Απριλίου, την απομάκρυνε από τον τίτλο. Οι «κόκκινοι διάβολοι» στέφθηκαν πρωταθλητές μετά από 26 χρόνια, αλλά για τα «καναρίνια» η αξιέπαινη πορεία τους, μόνο αποτυχημένη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Δεν είναι μόνο η κατάκτηση της 3η θέσης και η συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης σεζόν αλλά και το γεγονός ότι το κατάφερε με -4 στο σύνολο της διαφοράς τερμάτων!
Σίγουρα, κανείς δεν περίμενε ότι η ομάδα του Μάικ Γουόκερ θα κάτι τέτοιο πριν από την 1η αγωνιστική της χρονιάς και μετά την… ολοκλήρωσή της. Πρώτη αντίπαλος, η Άρσεναλ του Ίαν Ράιτ (όπου την ίδια χρονιά σημείωσε συνολικά 30 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις) μέσα στο «Χάιμπουρι», με τα «καναρίνια» να επικρατούν με το ευρύ 4-2 και να κάνουν όλο το Νησί να παραμιλάει και να καταλαβαίνει ότι αυτή η χρονιά, θα κρύβει μία «κιτρινοπράσινη» έκπληξη.
Η υποψία επιβεβαιώθηκε την επόμενη αγωνιστική, όπου το σφύριγμα της λήξης στην εντός έδρας αναμέτρηση με την Τσέλσι, βρήκε τη Νόριτς νικήτρια με 2-1.
Μία διαφορετική σεζόν λοιπόν, είχε κάνει… ντεμπούτο για την Premier League, μαζί με το… όνομα της πρώτης τη τάξεως κατηγορίας.
Μέσα σε όλα τα θετικά αποτελέσματα με τις νίκες, υπήρχε και μία (μεγάλη) παραφωνία και δεν ήταν άλλη από τα πολλά γκολ που δεχόταν η ομάδα στις εκτός έδρας αναμετρήσεις, με αποκορύφωμα το βαρύ 7-1 από την Μπλάκμπερν Ρόβερς στις 3 Οκτωβρίου του 1992. Μπορεί οι νίκες να έδιναν πολύτιμους βαθμούς, αλλά σχεδόν… κάθε μήνα, ερχόταν και μία «βαριά» ήττα.
Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα, στις έδρες των Λίβερπουλ (4-1), Τότεναμ (5-1) και ΚΠΡ (3-0), μέσω των οποίων προέκυψε ένα εντυπωσιακό στατιστικό στο τέλος της σεζόν, αναφορικά με την διαφορά τερμάτων, σε συσχέτιση με την βαθμολογική της θέση.
Τα «καναρίνια» τερμάτισαν στην 3η θέση με συνολικά 72 βαθμούς (21 νίκες, 9 ισοπαλίες και 12 ήττες), ξεπερνώντας την Μπλάκμπερν με μόλις έναν πόντο για την τριάδα που οδηγούσε στην Ευρώπη και μένοντας δύο βαθμούς μακριά από την 2η Άστον Βίλα και 12 από την πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όμως, αυτό που εντυπωσίασε περισσότερο, ήταν τα τέρματα της ομάδας-έκπληξης.
Η Νόριτς είχε σκοράρει 61 γκολ και είχε δεχτεί 64, την ίδια ώρα που η τέταρτη της κατηγορίας είχε παθητικό 46 και η δεύτερη 40 (!). Δεν ήταν απλώς ότι το σύνολο έβγαινε αρνητικό (-4), αλλά και η μεγάλη διαφορά τερμάτων, γεγονός που δεν χαρακτηρίζεται σύνηθες.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στις ιστορικές αναμετρήσεις με την Μπάγερν Μονάχου, μετά την πρόκριση επί της Φίτεσε, δίχως να δεχθεί γκολ και με συνολικό σκορ το 3-0.
Τα «καναρίνια» λοιπόν, κληρώθηκαν να αντιμετωπίσουν τη Μπάγερν στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της σεζόν 1993/94. Το πρώτο παιχνίδι ορίστηκε να γίνει στο «Ολίμπια Στάντιον» του Μονάχου. Ο τότε τεχνικός των γηπεδούχων, Έριχ Ρίμπεκ, χρησιμοποίησε εκείνο το βράδυ μερικούς από τους πιο σημαντικούς Γερμανούς παίκτες που είχε στην διάθεσή του. Τους Τόμας Χέλμερ, Κρίστιαν Νέρλινγκερ, Μεχμέτ Σολ, Λόθαρ Ματέους, Κρίστιαν Τσίγκε! Τους παραπάνω πλαισίωναν ο εξαιρετικός Κολομβιανός (και μετέπειτα παίκτης του ΠΑΟΚ) Αντόλφο Βαλένσια, ο πολύ καλός Βραζιλιάνος μπακ Ζορζίνιο και ο Ολλανδός Γιαν Βάουτερς με την σπουδαία καριέρα σε Ουτρέχτη, Άγιαξ, Μπάγερν και Αιντχόφεν.
Από την άλλη πλευρά, από την ενδεκάδα που παρέταξε ο Ουαλός προπονητής της αγγλικής ομάδας, Μάικ Γουόκερ, ξεχώριζαν, στην κορυφή της επίθεσης, ο Κρις Σάτον και ο Μαρκ Ρόμπινς, που λίγα χρόνια αργότερα θα φορούσε τη φανέλα του Πανιωνίου. Και η μάχη του «Δαυίδ» με το «Γολιάθ» ήταν προ των πυλών!
Στο 12ο λεπτό, ο Τζέρεμυ Γκος με εκπληκτικό σουτ εκτός περιοχής άνοιξε το σκορ για τους φιλοξενούμενους! Πριν συμπληρωθεί μισή ώρα αγώνα, ο Μαρκ Μπόουεν με κεφαλιά διπλασίασε τα τέρματα της Νόριτς! Η γηπεδούχος προσπάθησε να αντιδράσει, και στο 40′ μείωσε με τον Νέρλινγκερ, αλλά η συνέχεια αν και άνηκε στους Βαυαρούς, δεν διαφοροποίησε το αποτέλεσμα.
Οι παίκτες της πίεσαν ασφυκτικά την αγγλική ομάδα, όμως δεν κατόρθωσαν να βρουν το δρόμο προς τα δίχτυα. Το 2-1 παρέμεινε μέχρι τέλους. Εξάλλου, το δικό του… «λιθαράκι» στη σπουδαία επικράτηση της Νόριτς έβαλε ο Σκοτσέζος γκολκίπερ της, Μπράιαν Γκαν, ο οποίος εξουδετέρωσε ένα επικίνδυνο σουτ του Ματέους και μία κοντινή κεφαλιά του Βαλένσια διατηρώντας την «ιστορική» νίκη της ομάδας του!
Στη ρεβάνς του «Κάροου Ρόουντ» η Νόριτς κατάφερε και… τελείωσε τη δουλειά, ολοκληρώνοντας μία τεράστια έκπληξη! Στο 5ο λεπτό ο Βαλένσια άνοιξε το σκορ, αλλά στο 51’ ο Γκος ισοφάρισε. Ο επαναληπτικός έληξε 1-1 και η Νόριτς προκρίθηκε στον 3ο γύρο της διοργάνωσης (όπου γνώρισε τον αποκλεισμό από τη -μετέπειτα τροπαιούχο- Ίντερ).
Το σύνολο της Νόριτς του 1992/93 κατάφερε να λογιστεί ως μία από τις πιο εντυπωσιακές ομάδες του αθλήματος. Η «αυλαία» της χρονιάς και η έναρξη της επόμενης, πρόσφερε στους οπαδούς της Νόριτς μία τόσο μεγάλη χαρά, που δεν τους ένοιαζε τι θα έκανε η ομάδα την επόμενη χρονιά, όπου τερμάτισαν 12οι ! Ζούσαν για εκείνη την στιγμή, δίνοντας στο άθλημα μία ακόμη αφορμή να καμαρώνει ότι είναι ο «βασιλιάς» των σπορ. Γιατί μέσω αυτού, κατάφερε να κάνει ένα «καναρίνι» να καταρρίψει κάθε λογική και να μνημονεύεται για χρόνια!
Πηγή: Goal News
