Μαύρη ήταν η Κυριακή που ξημέρωσε για όλους μας. Δεν έχει σημασία εάν γνώριζε κανείς τα παιδιά που χάθηκαν στα θανατηφόρα δυστυχήματα ή τις οικογένειές τους.
Σε τέτοιες στιγμές, η τραγωδία καλύπτει όλους. Κόμπος στο λαιμό για όλους. Πόσο άδικο να χάνονται τόσο νέα παιδιά στην άσφαλτο. Να φεύγουν από το σπίτι με τους φίλους τους και να μην επιστρέφουν ποτέ. Να καταρρέουν όλα σαν χάρτινος πύργος μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Τα γέλια και τα νεανικά όνειρα να γίνονται σιωπή και άμορφες μάζες σιδερικών. Ποιες ευθύνες, ποιες αιτίες, ποιοι λόγοι!
Ό,τι κι αν διαφανεί από τέτοιες έρευνες, δεν μπορεί να αποτελέσει παρηγοριά για όσους έμειναν πίσω. Μόνο να γίνουν μάθημα σε όλους μας να είμαστε πιο προσεχτικοί όταν πιάνουμε τιμόνι. Να μας προσέχουμε και να προσέχουμε και τους άλλους.
ΛΙΑ
Πηγή: Φilenews
