Δεν σβήνει το τουρκικό όνειρο για δύο κράτη – Χωρίς διέξοδο από τη δραματική στασιμότητα – Στην Τουρκία το «κλειδί» – Ο Ερντογάν αποφασίζει και διατάζει, ο Τατάρ ακολουθεί πιστά αγνοώντας για τις πραγματικές ανάγκες των Τουρκοκυπρίων
Μια εβδομάδα μετά τα θλιβερά πανηγύρια στα κατεχόμενα για τη μαύρη επέτειο της 20ης Ιουλίου, ο αντίλαλος των τουρκικών κραυγών παραμένει αναλλοίωτος. Η ηχώ δεν λέει να σβήσει τις προκλητικές κουβέντες μέσα από τις οποίες επιχειρήθηκε και πάλι να παρουσιαστεί η τουρκική εισβολή ως «ειρηνευτική επιχείρηση». Όπως και τις αναφορές στις σημερινές αξιώσεις για αλλαγή της μορφής λύσης, που πετσοκόβουν το μέλλον του νησιού.
Advertisement
Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα του Κυπριακού τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η νέα τουρκική πολιτική, όπως τη χαρακτηρίζει ο κατοχικός ηγέτης. Μόνο που δεν είναι τόσο νέα αν μετρήσει κανείς τις φορές που μπήκε στη συζήτηση μια τέτοια πρόταση. Πριν και μετά το 1983, όταν παντελώς παράνομα ανακηρύχθηκαν τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου στο μη αναγνωρισμένο ψευδοκράτος.
Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι αυτή η πεποίθηση δεν έσβησε ποτέ. Παρά το γεγονός ότι οι προκάτοχοι του Τατάρ που στο παρελθόν είχαν μιλήσει για μόνιμη διχοτόμηση, στην πορεία αναγκάστηκαν να αποσύρουν. Ή να παριστάνουν ότι αποσύρουν ενόσω βρίσκονταν σε εξέλιξη συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού.
Στην περίπτωση του σημερινού κατοχικού ηγέτη τα πράγματα φαντάζουν διαφορετικά. Ο Τατάρ δείχνει αποφασισμένος να επιμείνει μέχρι τέλους στην πολιτική των δύο κρατών, απαιτώντας αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος. Αυτές είναι οι οδηγίες που έχει από την τουρκική κυβέρνηση, στην οποία οφείλει την απότομη αναρρίχηση του στην εξουσία του ψευδοκράτους.
Ο Ερσίν Τατάρ είναι το πρόσωπο στη βιτρίνα των τουρκικών επιδιώξεων. Αν δεν ήταν αυτός, θα ήταν κάποιος άλλος. Ή θα είναι κάποιος άλλος, όπως δείχνει να ανησυχεί ο ίδιος ότι πιθανόν θα γίνει στις επόμενες παράνομες «εκλογές» στα κατεχόμενα το 2025.
Η απόλυτη εξάρτηση των κατεχόμενων δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ελιγμούς ακόμη και από πραγματικούς πατριώτες Τουρκοκύπριους. Όπως ο Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος εξοντώθηκε πολιτικά από την Άγκυρα καθώς θεωρήθηκε ως υποχωρητικός στην εσωτερική πτυχή. Αρχικά στο εδαφικό με το χάρτη της Γενεύης και στη συνέχεια σε πτυχές της διακυβέρνησης. Θέματα στα οποία δεν θα έπρεπε να είχε κανένα άμεσο λόγο η Τουρκία.
Πέραν αμφιβολίας οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους, η πλειοψηφία των οποίων δηλώνει ότι θα προτιμούσε να υπήρχε μια εξίσωση συνεργασίας με την Τουρκία και όχι μια σχέση υποταγής. Όμως η Κυβέρνηση Ερντογάν δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει το νησί, για γεωπολιτικούς κυρίως λόγους.
Πηγή: Cyprus Times
