Η Ειρήνη Χαραλαμπίδου φεύγει από τα έδρανα τουΑΚΕΛ με το τέλος της θητείας της, αλλά το τέλος της κοινής τους πορείας το 2026, δεν είναι το μόνο στοιχείο που ορίζει τη σχέση των δυο πλευρών, η οποία ούτως ή άλλως είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της. Το σενάριο εξαίρεσης από μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του Γιώργου Λουκαΐδη και του Άριστου Δαμιανού από την πρόνοια περιορισμού των θητειών, είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Κοινή συνισταμένη όμως και των δύο είναι ότι αποτελούν κεφάλαια συζήτησης στον κόσμο του ΑΚΕΛ και το πολιτικό σκηνικό. Ταυτόχρονα όμως είναι και παράμετροι που προκαλούν πονοκέφαλο στην Εζεκία Παπαϊωάννου, ενόψει της συνέχειας και της δύσκολης πορείας προς τις βουλευτικές εκλογές.
Με την ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος, οΣτέφανος Στεφάνου είχε ορίσει σταδιακά ως πυξίδα το 30% σε εκλογικά ποσοστά. Στόχος, ήταν και είναι η επιστροφή του ΑΚΕΛ στο πηδάλιο του κράτους, με την ηγεσία να δέχεται όλο και μεγαλύτερη πίεση από τη βάση του κόμματος για να ξεκινήσει από νωρίς τις διεργασίες για τις προεδρικές του 2028. Η μακρά απουσία του κόμματος από την διακυβέρνηση του κράτους φαίνεται ότι έχει κόστος.
Την ίδια ώρα όμως, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν και ένα αναπάντεχο χαστούκι για την Εζεκία Παπαϊωάννου η οποία εκεί που ανέμενε ο νέος αέρας της νέας ηγεσίας να μετουσιωθεί τουλάχιστον σε μικρή αύξηση των ποσοστών αν όχι και πρωτιά στις εκλογές, η κάλπη έφερε νέα μείωση ποσοστών. Το δεδομένο αυτό έφερε ένα νέο μούδιασμα στην ηγεσία του κόμματος και μια απογοήτευση. Αύξησε όμως ταυτόχρονα την πίεση για τις βουλευτικές εκλογές.
Από την μια δεν υπάρχει περιθώριο νέας αποτυχίας. Από την άλλη, ο δρόμος προς τις προεδρικές εκλογές και τους όποιους σχεδιασμούς περνά μέσα από την κάλπη των βουλευτικών εκλογών. Το ποσοστό του 2026 ουσιαστικά καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την στρατηγική του 2028. Η πίεση όμως φέρνει άγχος και το άγχος μια δυσλειστουργικότητα. Η πίεση όμως από τον κόσμο δεν είναι το μόνο ζήτημα που έχουν να διαχειριστούν στο ΑΚΕΛ.
Στους κομματικούς διαδρόμους αλλά και γενικότερα στον κομματικό κόσμο, συζητείται πλέον το θέμα που προκύπτει με το ψηφοδέλτιο του κόμματος στην επαρχία Λευκωσίας. Το ΑΚΕΛ σήμερα διαθέτει έξι έδρες, με την έκτη έδρα να καταλήγει την τελευταία στιγμή από… σπόντα, λόγω του υπολοίπου ψήφων από άλλες επαρχίες και των προνοιών του εκλογικού συστήματος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι γίνει και το 2026. Οι έξι μπορεί να γίνουν πέντε ή και ακόμα και τέσσερις. Από την νυν κοινοβουλευτική ομάδα της Λευκωσίας, αποχωρεί η Ειρήνη Χαραλαμπίδου και ο Άντρος Κυπριανού. Στη Λευκωσία κατεβαίνει ως υποψήφιος ο γγ του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου ο οποίος εκλέγεται χωρίς σταυρούς προτίμησης.
Δεύτερη θητεία θα διεκδικήσει και ο Χρίστος Χριστοφίδης, ο οποίος σε δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καταγράφει πολύ υψηλή δημοτικότητα. Απ’ εκεί και πέρα, έχουμε τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος Γιώργο Λουκαΐδη και το μέλος της Γραμματείας Άριστο Δαμιανού, οι οποίοι έχουν συμπληρώσει μεν ήδη τρεις θητείες, όμως ως μέλη της ηγεσίας, όμως το καταστατικό δίνει το δικαίωμα στην Κεντρική Επιτροπή να δώσει εξαίρεση ακόμα και στους δύο.
Εδώ ξεκινά και η μουρμούρα ουσιαστικά καθώς με αυτά τα δεδομένα σημαίνει ότι οι τέσσερις θέσεις είναι ήδη κρατημένες. Αυτό το οποίο συζητείται είναι ότι ο μηχανισμός του κόμματος θα δουλέψει να εκλέξει τα μέλη της ηγεσίας. Οπόταν, πέραν από το γεγονός ότι κάποιοι αφήνουν αιχμές ότι η σιγουριά της εκλογής δημιουργεί έναν εφησυχασμό ο οποίος έχει αντίκτυπο προς το κόμμα, τίθεται και ένα άλλο θέμα. Το χαμηλό ενδιαφέρον που θα υπάρχει για συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο. Όταν τέσσερις θέσεις θα είναι κρατημένες πριν οι κάλπες ανοίξουν, ποιος θα θέλει να μπει σε αυτή την μάχης; Και άρα, ο χαμηλός βαθμός ανταγωνιστικότητας δεν θα φέρει και επιπλέον ψήφους.
Το θέμα επίσημα δεν έχει συζητηθεί και δεν θα γίνει, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες μας, πριν το Παγκύπριο Συνέδριο του κόμματος το φθινόπωρο του 2025. Από το συνέδριο θα προκύψει και η νέα Κεντρική Επιτροπή στην οποία η συμμετοχή του έμμισθου προσωπικού θα μειωθεί στο 40%. Άρα και οι όποιες αποφάσεις επί του συγκεκριμένου, θα ληφθούν υπό αυτά τα δεδομένα.
Από την εξίσωση ασφαλώς δεν μπορεί να μην λαμβάνεται υπόψη και η αποχώρηση Χαραλαμπίδου. Το γυαλί ανάμεσα στις δύο πλευρές έχει ραγίσει εδώ και καιρό. Για πολλούς στο κόμμα, η παρουσία της δημιουργεί αρκετά προβλήματα στην ηγεσία, αλλά παρόλα αυτά αποφεύγει την μετωπική σύγκρουση. Ήταν χαρακτηριστική και η τοποθέτηση που έκανε διαχωρίζοντας τη θέσης της στο θέμα των αυξήσεων στο δημόσιο.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ήταν η πρώτη βουλεύτρια σε σταυρούς προτίμησης στις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις και διατηρεί τη δημοφιλία της σε πολύ ψηλά ποσοστά. Άρα και η απουσία της από το ψηφοδέλτιο, αλλά πολύ περισσότερο, οι κακές σχέσεις των δύο πλευρών, μπορεί να έχουν αντίκτυπο στο κόμμα.
Πηγή: Φilenews
