>Ας μου επιτραπεί να εκφράσω τη συμπάθεια μου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την οδύνη που δοκίμασε στο άκουσμα της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου να παύσει τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη από το πόστο του Γενικού Ελεγκτή. Κατανοώ ότι έπεσε από τα σύννεφα και πως δεν τον χωράει ο νους του (όσον διαθέτει) ότι τον βρήκε τέτοιο κακό. Όμως, τον διαβεβαιώ, πως ο πανδαμάτωρ χρόνος θα επουλώσει τις πληγές και θα καταπραΰνει τον πόνο.
>Και για να κλειδοστομιάσω κάποιους οι οποίοι θεωρούν ή υπονοούν ότι ο Πρόεδρος κατ’ ανάρμοστο τρόπο ότι έφυγε από την Κύπρο προκειμένου να γλεντήσει με την ησυχία του την παύση του Οδυσσέα (η οποία του ανήκει τουλάχιστον κατά τρία τέταρτα) τους λέω ότι αναχώρησε από την Κύπρο επειδή είχε ένα κακό προαίσθημα ότι οι δικαστές (με τους οποίους ουδεμία σχέση έχει) θα αποτελούσαν την απονενοημένη πράξη να παύσουν τον άνθρωπο με τον οποίο (σε μια άλλη ζωή) είχαν άριστες σχέσεις. Καλά, είστε με τα καλά σας; Εδώ έφυγε ο Νικόλας Παπαδόπουλος και σας απασχολεί ότι ταξίδεψε εκτός Κύπρου και ο Πρόεδρος; Πήγε να ξεσκάσει λίγο (όπως πράττουν και αρκετές χείρες στις εννιά του μακαρίτη) από τα κακά μαντάτα ή και άλλοι μετά το τον θάνατο της πεθεράς τους.
>Εντάξει, είπαμε να κάνουμε αντιπολίτευση (σε κάποια κόμματα αναφέρομαι) αλλά να έχουμε επαφή με την πραγματικότητα. Έλειψε ο Πρόεδρος 3-4 μέρες και δημιουργήθηκε μέγα θέμα; Ειλικρινά δηλαδή, προσωπικά διερωτώμαι τι θέλουν να πουν όσοι ασκούν κριτική. Εννοούν μήπως, πως τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου ότι ο Πρόεδρος βρίσκεται στην Κύπρο; Αλλού είναι…Δεν ζει στην Κύπρο. Στον κόσμο του ζει. Αλλά για να βγάλω κι εγώ τα απωθημένα μου, «επιτέλους έπαυσαν τον Οδυσσέα». Λέω «επιτέλους» επειδή όπως πληροφορούμαι, τα θετικά αποτελέσματα είναι θεαματικά. Κι αυτό επειδή λύθηκαν τα χέρια της δημόσιας υπηρεσίας η οποία δεν έκανε βήμα ένεκα του ότι τους κρατούσε από τη μούρη ο Γενικός Ελεγκτής. Ο Φόρος Εισοδήματος τσίμπησε όλους τους φοροφυγάδες (κάτι το οποίο εμπόδιζε ο Γενικός Ελεγκτής), και όλες οι συμβάσεις του δημοσίου άρχισαν να υλοποιούνται και ο βοηθός Γενικός Εισαγγελέας δεν εγκρίνει πλέον αναστολές ποινικής δίωξης όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα κατόπιν πιέσεων του Γενικού Ελεγκτή. Επίσης, κάποιοι (από τη χαρά τους) επιστρέφουν τις μίζες που πήραν κατά καιρούς.
>Και καλά τους τα είπε ένα χεράκι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ότι «από την πρώτη στιγμή καταβλήθηκε προσπάθεια να ταυτιστεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την σοβαρή σύγκρουση των δύο ανεξάρτητων θεσμών». Όμως, τι εννοεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν λέει «προσπαθούσαν»; Δηλαδή θέλει να μας πει ότι χρειαζόταν προσπάθεια να ταυτιστεί ο Πρόεδρος όχι με τη σύγκρουση Εισαγγελέα-Ελεγκτή αλλά με το στήσιμο της απόλυσης του Οδυσσέα Μιχαηλίδη; ΄
Εντάξει, για να είμαστε δίκαιοι, ο Πρόεδρος δεν προσυπέγραψε την αίτηση παύσης του Γενικού Ελεγκτή. Απλώς άναψε το πράσινο φως ενώ ισχύει αυτό που έλεγαν και οι παλαιότεροι, «τράβα με κι ας κλαίω». Κατά τ’ άλλα, βγήκαν και κάποιοι «αντισυστημικοί» (ΕΛΑΜ, Ανδρέας Θεμιστοκλέους και άλλοι λαθροθήρες της πολιτικής) να υποστηρίξουν ευθέως ή εμμέσως τους συναδέλφους τους συστημικούς εις βάρος του Οδυσσέα. Τώρα, να το έκανε η Ελένη Θεοχάρους να πω ότι έχει κάποιο κίνητρο. Της είπε ο Οδυσσέας ότι η (πάλαι ποτέ) Αλληλεγγύη έλαβε κρατική χορηγία και όταν εξαϋλώθηκε (η Αλληλεγγύη) τα χρήματα δεν επεστράφησαν στο δημόσιο. Όμως δήλωσε «στεντορεία τη φωνή» (κατ’ ακρίβεια σχεδόν από μέσα της) πως «τα λεφτά της Αλληλεγγύης είναι εκεί – Να έρθουν να τα πάρουν».
>Μού θύμισε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο ο οποίος έλαβε για λογαριασμό της αρχιεπισκκοπής μίζα €300.00 από τον Τζο Λο και όταν ρωτήθηκε κατά πόσον θα τα επιστρέψει στην κυβέρνηση της Μαλαισίας (την οποία φέρεται να έκλεψε ο πρώην συμπατριώτης μας), είπε πως αν τα ζητήσει η κυβέρνηση της Μαλαισίας θα επιστρέφονταν. Αν είχε και η γιαγιά μου (τέλος πάντων)… Έτσι και η Ελένη Θεοχάρους είπε περίπου, ας έρθουν να τα πάρουν. Είναι όπως θα λέγαμε «Μολών λαβέ». Και για να φρεσκάρομε λίγο τη μνήμη μας η ελληνική ρηματική φράση «Μολών λαβέ» ήταν η απάντηση του Λεωνίδα, βασιλιά της Αρχαίας Σπάρτης στον Πέρση βασιλιά όταν ζήτησε να παραδοθούν οι Λακεδαιμόνιοι, λίγο πριν την μάχη των Θερμοπυλών. Όταν λοιπόν ζητήθηκε η παράδοση των όπλων των Ελλήνων, οι άνθρωποι του Ξέρξη έλαβαν την απάντηση, «μολὼν λαβέ» «έλα να τα πάρεις».
>Ο μόνος που εξαφανίστηκε και δεν έβγαλε «γρι» ήταν ο Φειδίας. Ο οποίος, όμως έχει άλλοθι. Για του λόγου το αληθές καταγράφω σχετική δήλωσή του: «Είμαι και επίσημα ερωτευμένος». Εύγε Φειδία, «κάντε έρωτα όχι πόλεμο», όπως έλεγε και ένα σύνθημα της δεκαετίας του 1960. Να μου επιτρέψεις όμως κύριε ευρωβουλευτά, να σου πω το εξής: Τζι αν είσαι, τζι αν δεν είσαι. «Έπρησες τα συκώθκια μας». Ντα; Κατά τ’ άλλα, οφείλω να πω στους υποστηριχτές του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ότι στόχος δεν ήταν η παύση του, όπως θεωρούν πολλοί από αυτούς. Στόχος ήταν η παύση και συνάμα ο διασυρμός του σε βαθμό που να μην έχει μούτρα να αντιδράσει, να διεκδικήσει οτιδήποτε άλλο. Κάποιοι διερωτώνται: «Δεν βρέθηκε έστω και ένας από τους οκτώ δικαστές να στηρίξει τον Οδυσσέα»; Μα αν τον στήριζε έστω και ένας, η απόφαση θα θεωρείτο ότι έμπαζε νερά και ότι υπήρξαν αμφιβολίες και διαφοροποιήσεις. Ενώ όταν και η απόφαση είναι ομόφωνη, ο άλλος διερωτάται: Μα είναι δυνατόν να στήθηκε από οκτώ δικαστές; Έπειτα, ο Οδυσσέας διαφώνησε με πρόσωπα τα οποία εκπροσωπούσαν θεσμούς. Αν διαφωνήσει και με το σύνολο των δικαστών που τον δίκασαν, τότε επιβεβαιώνεται πως έχει πρόβλημα. Ότι είναι εμμονικός, ανίκανος (μόνο ως προς το επάγγελμα), ανάξιος κοκ. Το μόνο που δεν μας είπαν είναι ότι είναι γκέι. Έπειτα, έπρεπε η απόφαση να παραπέμπει στον Ρίκκο Ερωτοκρίτου. Αλλά «έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ’ ορά». Όλα εδώ πληρώνονται.
Πηγή: Φilenews
