Για να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη σήμερα αξίζει να αφήσουμε το μυαλό μας (όσο μας άφησαν) να ταξιδέψει στο χρόνο 40-50 χρόνια.
Οι απόγονοι μας και γενικά όσοι δεν έζησαν τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων (αναλόγως και του ποιος θα κυβερνά και νοουμένου ότι θα υπάρχει η Κύπρος) θα ενημερώνονται για έναν ανάρμοστο, αυθάδη, εμμονικό, ο οποίος λυμαινόταν τη δημόσια υπηρεσία του τόπου και θα μνημονεύουν τους οκτώ δικαστές, οι οποίοι αψήφησαν τον μπαμπούλα της εποχής (κάτι σαν το δράκο του νερού) και πήραν την παράτολμη και (σχεδόν) ηρωική απόφαση να τον παύσουν.
Και δεν αποκλείεται να τους δοξάζουν και να τηρούν μονόλεπτη σιγή στη μνήμη τους. Και οι μελλοντικοί Κύπριοι θα διερωτώνται, «πως υπήρχαν άνθρωποι 50 χρόνια πριν να υποστηρίζουν έναν τόσο μοχθηρό άνθρωπο (άνθρωπος τρόπος του λέγειν) αντί του Γενικού Εισαγγελέα και του βοηθού του, οι οποίοι ανάλωσαν τη ζωή τους για την καταπολέμηση της διαφθοράς, γι’ αυτό άλλωστε τους είχε διορίσει ο αξιαγάπητος τότε Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης».
Ο οποίος «ένεκα του όλου βίου και της πολιτείας του αναδείχθηκε δύο φορές στο ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας». Τέλος, ίσως διερωτώνται, πως είναι δυνατόν άνθρωποι οι οποίοι εξέλεξαν δύο φορές τον Νίκο Αναστασιάδη, να «καταντήσουν» να υποστηρίζουν τον Οδυσσέα Μιχαηλίδηκαι ίσως μονολογούν λέγοντας «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου».
Β.
Πηγή: Φilenews
