Ξανά από την αρχή στην κατασκευή του δρόμου Πάφου-Πόλεως Χρυσοχούς, του οποίου η προώθηση άρχισε το 1997 με σκοπό να εξυπηρετήσει τουριστικές αναπτύξεις και στη συνέχεια μπήκαν στο παιγνίδι πολιτικοί και τοπικοί παράγοντες οι οποίοι επικαλέστηκαν την απομόνωση της περιοχής, διεκδικώντας υλοποίηση του έργου.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι όπως είχε επισημάνει το ΕΤΕΚ, ο δρόμος άρχιζε από την περιοχή Αγίας Μαρινούδας (δηλαδή από την περιοχή του αεροδρομίου Πάφου) όπου θα έφταναν οι τουρίστες. Δηλαδή, απέχει περί τα έξι χιλιόμετρα από την πόλη της Πάφου, τους κατοίκους της οποίας, θεωρητικά θα εξυπηρετούσε, όπως βεβαίως και οδηγούς από άλλες περιοχές.
Ως εκ τούτου, οι κάτοικοι της πόλης της Πάφου θα αναγκάζονταννα χρησιμοποιούν το νέο αυτοκινητόδρομο είτε να διανύουν 12 επιπρόσθετα χιλιόμετρα για να εισέλθουν από τον κόμβο Αγίας Μαρινούδας είτε να ταξιδεύουν από τον παλαιό δρόμο και να εισέρχονται από τον κόμβο της Τσάδας. Άρα, συμπέραινε το ΕΤΕΚ, η νέα χάραξη δεν θα εξυπηρετεί, στο βαθμό που αναμενόταν, την κίνηση μεταξύ της πόλης της Πάφου και της Πόλης Χρυσοχούς. Ερωτηματικά δημιουργήθηκαν και για την κατάληξη του δρόμου, ο οποίος θα παρέκαμπτε την Πόλη Χρυσοχούς και θα κατέληγε στην περιοχή της Λίμνης.
Οι μελέτες με στόχο την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου άρχισαν τον Ιούλιο του 1997 με την ανάθεση τεχνοοικονομικής και περιβαλλοντικής μελέτης σε συμβούλους μελετητές με σκοπό τον καθορισμό της όδευσης του δρόμου. Η προώθηση με τη μέθοδο Μελέτη-Κατασκευή-Χρηματοδότηση-Συντήρηση αποφασίστηκε από τους Υπουργούς Συγκοινωνιών και Έργων και Οικονομικών με βάση σχετική Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 14.6.2000.
Με βάση τον αρχικό σχεδιασμό, ο αυτοκινητόδρομος περιελάμβανε 9 ανισόπεδους κόμβους, 7 κοιλαδογέφυρες και 2 σήραγγες στην περιοχή Τσάδας και Καλλέπειας. Επίσης απαιτείτο μια επιπλέον σήραγγα για τη σύνδεση Μεσόγης. Παράλληλα προνοείτο η κατασκευή 25 υπόγειων και 8 υπέργειων διαβάσεων για αποκατάσταση του οδικού δικτύου που θα επηρεαστεί.
Το συνολικό κόστος του έργου (με όλες τις «πολυτέλειες» με τις οποίες είχε σχεδιαστεί και με τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας), το έτος 2005 είχε εκτιμηθεί περίπου στα €180 εκατ. Στην πορεία το κόστος ανέβηκε στα €260 εκατ. και ακολούθως εκτοξεύθηκε στα€307.548.259. Σε μεταγενέστερο στάδιο το κόστος υπολογίστηκε στα €867 εκατ. στα οποία περιλαμβανόταν η ετήσια αποπληρωμή δόσεων για χρονικό διάστημα πέραν των 20 χρόνων, οι τόκοι κοκ.
Σημειώνεται, πως μόνο οι απαλλοτριώσεις πέραν των 1.400 τεμαχίων γης εκτιμήθηκαν στα €101 εκατ.
Αξίζει να σημειωθεί, πως ο δρόμος κρίθηκε οικονομικά ασύμφορος από την εποχή που ήταν Γενική Ελεγκτή η κ. Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, η οποία περιέλαβε τις θέσεις της σε σχετική έκθεση.
Στη συνέχεια, ο διάδοχός της, Οδυσσέας Μιχαηλίδης, επικαλούμενος σημείωμα του Τμήματος Δημοσίων Έργων (το οποίο είχε καταγράψει την τροχαία κίνηση) στον υφιστάμενο δρόμο Πάφου-Πόλης Χρυσοχούς, υπέδειξε, ότι σε αυτόν διακινούνταν 10.700 οχήματα την ημέρα και ότι με βάση τα γεωμετρικά πρότυπα του Τμήματος Δημοσίων Έργων, ο δρόμος δύο λωρίδων έχει μέχρι 13.000 οχήματα / ήμερα αναλόγως και της χωρητικότητας των κόμβων / διασταυρώσεων. Η κατάληξη και του Οδυσσέα Μιχαηλίδη ήταν ότι ο δρόμος ήταν ασύμφορος, όπως τουλάχιστον σχεδιαζόταν και πρότεινε εκσυγχρονισμό και βελτίωση του υφιστάμενου.
Τα χρόνια πέρασαν και τελικά άρχισε η υλοποίηση του έργου.
Όταν διαπιστώθηκε ότι οι εργασίες παρουσίαζαν σημαντικές καθυστερήσεις, στις 29 Μαΐου τρέχοντος έτους συνεδρίασε η Βουλή, όπου ελέχθη, ότι ο εργολάβος της πρώτης φάσης διεκδικεί 33 μήνες παράταση, η οποία μεταφράζεται σε €22 εκατ. για τις καθυστερήσεις που σημειώθηκαν και τις οποίες ζητούσε να καλύψει το κράτος.
Ο τέως Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης είχε υποδείξει, πως μέχρι τότε είχε υλοποιηθεί το 30% του έργου, με τον εργολάβο να αποδίδει τις διεκδικήσεις που υπέβαλε, σε απρόβλεπτες και δυσμενείς συνθήκες του εδάφους και σε καθυστέρηση από πλευράς των υπηρεσιών του κράτους, κάτι το οποίο απέρριψε τόσο ο υπουργός Μεταφορών όσον και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου, ο οποίος μάλιστα τόνισε ότι οι πληρωμές γίνονται στην ώρα τους.
Με βάση τις διεκδικήσεις του εργολάβου, το κόστος της πρώτης φάσης του δρόμου (με βάση τα δεδομένα μέχρι τον περασμένο Μάϊο) θα εκτοξευόταν από τα €75 εκατ. στα €97 εκατ. Σημειώνεται ότι το κατασκευαστικό κόστος μειώθηκε δραστικά διότι το έργο δεν θα διαθέτει τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας σε όλο το μήκος του (όπως προβλεπόταν αρχικά) ούτε και θα κατασκευαστούν τότες κοιλαδογέφυρες κοκ.
Με βάση δηλώσεις του διευθυντή Τμήματος Δημοσίων Έργων κ. Λευτέρη Ελευθερίου (ύστερα από την χθεσινή καταγγελία της σύμβασης από πλευράς του κράτους) θα προκηρυχθούν νέες προσφορές και το έργο αναμένεται να υλοποιηθεί σε τρία χρόνια.
Ο κ. Ελευθερίου δήλωσε εξάλλου, πως ο εργολάβος είχε απαιτήσει μέσα από τη διαδικασία 59 μήνες παράτασης χρόνου για την εκτέλεση του έργου,δηλαδή 5 χρόνια και 36 εκατ. επιπρόσθετα χρήματα.
Σημειώνεται, πως η σύμβαση της πρώτης φάσης του δρόμου ήταν €72,9 εκατ. τα οποία θα εκτοξεύονταν στα €108,9 αν γίνονταν αποδεκτά τα αιτήματα του εργολάβου για καταβολή επιπλέον €36 εκατ. Με άλλα λόγια, από τον περασμένο Μάϊο και δίχως να εκτελεστούν ουσιαστικές εργασίες, ο εργολάβος απαίτησε €11,9 εκατ. επιπλέον αυτών που είχαν υπολογιστεί τον Μάϊο.
Πριν τις δηλώσεις του κ. Ελευθερίου, το Τμήμα Δημοσίων Έργων με ανακοίνωση του γνωστοποίησε ότι επεδόθη στην κατασκευάστρια εταιρεία «ΙΝΤRΑΚΑΤ» επιστολή ειδοποίησης 14 ημερών για τη λύση της εργοδότησης του εργολάβου από τον εργοδότη δυνάμει του όρου 15.2 των όρων του συμβολαίου. Με την επιστολή αυτή ο εργοδότης λύει την εργοδότηση του εργολάβου σύμφωνα με το συμβόλαιο και του δίδει ειδοποίηση 14 ημερών δυνάμει του όρου 15.2 των όρων του συμβολαίου, διά της οποίας καλείται όπως εντός 14 ημερών από τη λήψη της απομακρυνθεί από το εργοτάξιο.
Σε σχετική ανακοίνωση του Τμήματος γίνεται αναφορά σε τεράστια και αδικαιολόγητη καθυστέρηση που δημιουργήθηκε εξ’ υπαιτιότητας του εργολάβου.
Τι προνοεί το έργο
Με βάση τα νέα σχέδια που άρχισαν να υλοποιούνται, η Α’ φάση θα έχει μήκος 15,5 χιλιόμετρα.
Περιλαμβάνει ένα ανισόπεδο κόμβο στην Τσάδα και ένα τερματικό ανισόπεδο κόμβος μετά το Στρουμπί.
Προβλέπονται επίσης δύο σήραγγες (στην περιοχή Τσάδας – Καλλέπιας) εκ των οποίων η μία μήκους 730 μέτρα, και η δεύτερη 290 μέτρα. Έχουν προβλεφθεί επίσης πέντε κοιλαδογέφυρες.
Η σύμβαση προέβλεπε πως το έργο θα υλοποιηθεί την περίοδο μεταξύ 27.5.21 και 26.11.24, δηλαδή θα είχε διάρκεια τρεισήμισι χρόνων. Με άλλα λόγια, σε λίγες μέρες θα παραδιδόταν στην κυκλοφορία.
Πηγή: Philenews
