Διάβασα στην εφημερίδα για την απόφαση του Δήμου Ιεροκηπίας να αναδείξει την ιστορία των Ιερών Κήπων της Αφροδίτης και οφείλω να πω ότι η πρόταση με έβαλε σε σκέψεις, έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι τα διάφορα ευτράπελα του πρόσφατου παρελθόντος τα οποία «δεν ξεχνώ»! Την πρόταση, για παράδειγμα, για γιγαντιαίο γυμνό άγαλμα στην Πέτρα του Ρωμιού, από το στήθος της οποίας θα μπαινόβγαιναν έκθαμβοι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ισραηλίτες, Ρώσοι και Κινέζοι… Kαι από κάτω, στα κράσπεδα του ιερού βράχου, τα λίζα, τα φλιπ φλόπς made in Taiwan, τα λευκαρίτικα σε καλή τιμή, κούννες και κουδαμές! Και έκτοτε, πολλά άλλα – δεν ξεχνώ το μνημείο για την Πατάτα.
Άκουσα σήμερα την πρόταση για «εκμετάλλευση» της Πέτρας του Ρωμιού! Παραμένω σκεπτική και τρομοκρατημένη γιατί τα μνημεία αυτά της φύσης δενανήκουν στο Υφυπουργείο Τουρισμού ή σε οποιοδήποτε Υπουργείο. Μας ανήκουν! Αναμένουμε δημόσια ακρόαση για τις προτάσεις και τις «ευφάνταστες» ιδέες που τις συνοδεύουν και αναμένουμε με αγωνία να μάθουμε τι προγραμματίζεται εκεί γιατί «δεν ξεχνούμε»!
Κήποι της Αφροδίτης, λοιπόν. Αφ’ ενός χάρηκα γιατί αν γίνει σωστά, το έργο θα είναι σημαντικό, ενδιαφέρον, πρωτοπόρο και ουσιαστικό για τον τόπο. Αφ’ ετέρου, γνωρίζοντας πόσο επιρρεπείς είμαστε σε ξένα πρότυπα που νομίζουμε ότι μας εκφράζουν [δεν ξεχνώ τη Χαντίτ], φοβάμαι μήπως ξεφύγουν τα πράγματα από την πρωταρχική ενδιαφέρουσα ιδέα και εξελιχθούν σε κάτι άλλο. Το έχουμε ξαναδεί. Ας μείνουμε μακριά από θεματικά πάρκα και κιτς λούνα-πάρκ με γυμνές ή ενδεδυμένες με χιτώνες Αφροδίτες που περιφέρονται στους χώρους, ούτε έχουμε ανάγκη από χολυγουντιανά εφφέ για να προσδώσουν χρώμα και να εντυπωσιάσουν αγγράμματους και περαστικούς.
Θα είναι έργο που θα αναδείξει τους κήπους της, είπαν! Και Αυτήν, για την οποίαν έγιναν οι κήποι, ποιος θα την υμνήσει δεόντως ως την φοβερή προσωπικότητα η οποία συμπορεύεται εδώ και αιώνες με το νησί; Ποιαν από όλες θα υμνήσει η Ιεροκηπία; Ποια είναι η Κύπρις και ποια η Παφία; Ποια η Ουρανία, η Πάνδημος, η Έγχειος, η Αναδυόμενη, η Ευπλοία, η Ποντία, η Πελαγία, η Λιμενία… μα και η Κυθέρεια; Και πως θα εξηγήσουν ότι η Ουρανία έγινε Αφέντρικα; Και πώς θα την υμνήσουν; Θα μιλήσουν για τους έρωτές και τους κήπους της, θα αναφερθούν σ’ αυτήν που κρατά δόρυ; Για ποιους κήπους, ποια δέντρα, ποιες μυρτιές; Μήπως αυτούς του Όσιρι και της Ίσιδας; Και ο Άδωνης; Και τα δάκρυά της που έγιναν ανεμώνες; Τι γνωρίζουμε για τη ζωή και το θάνατό της εμείς, οι απόγονοί της;
Για ποιους θα το κάνουμε; Για μας, που έχουμε εκμεταλλευτεί το σώμα και το πρόσωπό της επάνω σε λίζα, παπούτσια, σπιρτόκουτα, διαμερίσματα, δρόμους και λεωφόρους; Ή για χάρη των άλλων, των αλλοδαπών, ως αντίδωρο των επισκέψεών τους, στους οποίους οφείλουμε την οικονομική μας ευμάρεια (τρομάρα μου); Μεγάλο κρίμα θα είναι το έργο αυτό να γίνει για φτηνή εφετζίδικη τουριστική εκμετάλλευση.
Ένα έργο τέτοιας ιστορικής σημασίας προϋποθέτει έρευνα, μελέτη, οι κήποι θέλουν επιτήρηση, καθημερινή φροντίδα, πότισμα, κλάδεμα, θέλουν προσωπικό που θα ασχολείται με την καθαριότητα, τη βιωσιμότητα των δέντρων που θα επιλεγούν, θέλει γερό προϋπολογισμό με μελλοντικές προβλέψεις. Θα πρέπει να εργοδοτηθούν επιστήμονες, καλλιτέχνες, ειδικοί για γίνει μια δουλειά σωστή, ισορροπημένη, σοβαρή που να συνάδει με την ιστορία, την αισθητική και το περιβάλλον και κυρίως που θα έχει διάρκεια ποιοτική στον χρόνο, και όχι μόνον την ημέρα των εγκαινίων.
Υπάρχουν έρευνες και συγγράμματα επάνω στις οποίες μπορεί να πατήσει το τολμηρό πλην όμως πρωτοπόρο εγχείρημα. Το μοναδικό έργο της κυρίας Ζακλίν Καραγιώργη, συζύγου του Σαλαμίνιου μας αρχαιολόγου, της οποίας ο βίος ολάκερος αναλώθηκε στην έρευνα για την Αφροδίτη. Υπάρχουν τα πάντα, οι ανασκαφές, οι αποδείξεις των σχέσεων με άλλες θεότητες του περίγυρου χώρου. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ομάδα επιστημόνων από διαφορετικές ειδικότητες που θα εξετάσει ο καθένας τον τομέα του για να βγει μια ολιστική και υλοποιήσιμη πρόταση: αρχαιολόγοι, βιολόγοι, ειδικοί για τις καλλιέργειες που θα προταθούν να καλλιεργηθούν, θέλει κόπο και συνεχή έγνοια ένας κήπος, πόσο μάλλον αυτός της Αφροδίτης. Θα επιλεγούν οι χώροι και οι δυνατότητές τους, θα δουλέψουν μαζί αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, τοπιοτέχνες άτομα σύγχρονα και ταξιδεμένα που έχουν δει παρόμοια έργα εκτός του μικρού μας νησιού.
Πληροφορώ τον Δήμο Ιεροκηπίας ότι υπάρχει μια μεγάλη μελέτη για τους κήπους της Αφροδίτης κάτω από την ονομασία «Τα Εφήμερα» που υπεβλήθηκε ως πρόταση για συμμετοχή στο πρόγραμμα του Πάφος 17. Η έρευνα περιστρέφεται γύρω από την ιστορία, τα αρχαία συγγράμματα, τη λογοτεχνία γύρω από το θέμα, δίνει προτάσεις για το είδος των κήπων που μπορεί να δημιουργηθούν, και κυρίως συνδέει το χθες με το σήμερα μέσα από την σύγχρονη τέχνη, μέσα από προβολές και διαφώτιση του κόσμου τόσο για τη θεά, τη μυθολογία γύρω από το όνομά και την προέλευσή της, την παρουσία της στο σήμερα, στο θέατρο, τη μουσική, την ποίηση. Η πρόταση προέρχεται από αρχαιολόγο και ιστορικό τέχνης και δεν πήρε ποτέ επίσημη απάντηση. Υπάρχει στα γραφεία του Δήμου, την είχε διαβάσει ο αείμνηστος Δήμαρχος και κάποτε περπάτησε με τις εισηγήτριες της πρότασης τα στενά και τα καντούνια της Γεροσκήπου διερευνώντας τις δυνατότητες υλοποίησής.
Πηγή: Philenews
