Table of Contents
Στο βήμα του Συνεδρίου του Βήματος για τα 50 χρόνια ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής βρέθηκαν για να συζητήσουν την αποτίμηση της Πεντηκονταετίας με θέμα την Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Διευθυντής του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων (2012-2014), η Κωνσταντίνα Μπότσιου Γενική Διευθύντρια του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, Καθ. Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς και ο Αθανάσιος Πλατιάς Πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, Καθηγητής Στρατηγικής, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς . Τη συζήτηση συντόνισε ο Διονύσης Νασόπουλος, Αρχισυντάκτης & Υπεύθυνος Πολιτικού ρεπορτάζ, ΤΑ ΝΕΑ.
Μπότσιου: «Οι εξελίξεις μας προσπέρασαν στα Βαλκάνια»
«Υπάρχει στρατηγική στα βασικά θέματα. Δεν υπήρχε στρατηγική στο 20% της εξωτερικής πολιτικής, όπως είναι τα θέματα της Βόρειας Μακεδονίας και των Βαλκανίων γιατί οι εξελίξεις μας προσπέρασαν.
Χάσαμε πολύτιμο χρόνο και θα μπορούσαμε να έχουμε μεγαλύτερο ρόλο στα Βαλκάνια. Η μεγάλη εικόνα είναι ότι είχαμε κοινή στρατηγική. Μεγαλύτερες επιτυχίες θεωρώ ότι είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και η ένταξη της Κύπρου.
Η ιστορική στήλη του Βήματος στο inbox σου
Γίνε μέλος του καθημερινού newsletter που αποκαλύπτει όσα συμβαίνουν στο πολιτικό παρασκήνιο και απόκτησε πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο. ΕΓΓΡΑΦΗ
Θα έλεγα ότι μας πάει σαν χώρα η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Δεν τα πάμε καλά στις καμπές. Όταν εμφανίζονται χώρες που εμφανίζονται και έχουν στο πλάνο τους έναν αναθεωρητισμό. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι η εμπιστοσύνη στην Ε.Ε. οδηγεί πολλές φορές σε ψευδαισθήσεις».
Αρβανιτόπουλος: «Το ανήκομεν εις την δύσιν καθορίζει τον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής»
«Η αποκρυστάλωση της γεωπολιτικής ταυτότητας της χώρας και η αποσαφήνιση του πλέγματος των συμμαχιών της είναι το μεγάλο κεκτημένο της μεταπολίτευσης.
Δεν είναι μόνο η ένταξη στην ευρωπαϊκή ένωση, είναι το ανήκομεν εις την δύσιν. Αυτό καθορίζει το πλαίσιο της στρατηγικής και τον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής».
Πλατιάς: «Η Ελλάδα είναι ένα κράτος status quo»
«Δεν υπάρχει μόνο η διάσταση του εάν έχουμε στρατηγική. Εγώ θα προσέθετα και δύο άλλες διαστάσεις. Αν η στρατηγική που έχουμε είναι επαρκής και εάν είναι αποτελεσματική.
Βρήκαμε το 1974 ότι είμαστε και εξαρτημένοι και ανασφαλείς. Οπότε ξεκίνησε μια πορεία αναζήτησης και ανεξαρτησίας και ασφάλειας. Η ασφάλεια βασίστηκε στο ότι αυξήσαμε τις αμυντικές μας δαπάνες κυρίως στην αεροπορία και το ναυτικό. Προσπαθήσαμε να χτίσουμε εσωτερική πολεμική βιομηχανία. Αναζητήσαμε και συμμαχίας στο εξωτερικό.
Για να φτιάξεις στρατηγική πρέπει να ξέρεις τον αντίπαλο. Μετά το 1974 αυτό λύθηκε, αντίπαλος ήταν η Τουρκία. Το δεύτερο είναι να ξέρεις τους στόχους σου. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος status quo».
Πλατιάς: «Αν δεν βάλεις την τεχνολογία να αρχίσει να παράγει ισχύ η χώρα είναι χαμένη»
«Στο μέλλον δε θα ξέρει κανείς τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα. Αυτό που θα ξέρουν είναι ποιος είναι τεχνολογικά δυνατός. Αυτό που θα ξέρουν είναι ποιοι είναι ισχυροί και παράγουν νέες τεχνολογίες και ποιοι είναι στη λίθινη εποχή.
Αν η Ελλάδα χάσει αυτή την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση η βάση της οποίας είναι η τεχνητή νοημοσύνη και αν δεν επενδύσει σε αυτούς τους ποιοτικούς δείκτες. Αν δεν βάλεις την τεχνολογία να αρχίσει να παράγει ισχύ η χώρα είναι χαμένη».
Αρβανιτόπουλος: «Οι δηλώσεις του Τραμπ για το ΝΑΤΟ το αποδυναμώνουν»
«Με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία όλες οι πλανητικές ισορροπίες αλλάζουν. Είναι προφανές ότι και οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι δεν αποδίδουν πλέον σημασία στην Ευρώπη.
Απλώς με τους Δημοκρατικούς η στροφή προς την Ασία θα γινόταν πιο σταδιακά, τώρα φοβάμαι ότι αυτό θα γίνει πιο ραγδαία. Αυτό δεν εννοεί κατά ανάγκη την αποχώρηση των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ. Οι δηλώσεις του Τραμπ για το ΝΑΤΟ το αποδυναμώνουν».
Μπότσιου: «Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε»
«Παρά την οικονομική κρίση δεν μας επιτέθηκε η Τουρκία. Το οποίο είναι σημαντικό και εάν θέλετε αυτό δείχνει ένα άλλο κεφάλαιο της εξωτερική πολιτικής, τον εξισορροπητικό ρόλο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας όπως τη γνωρίζουμε έχει σταματήσει. Εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε να ενισχυθούμε κι άλλο ως χώρα; Θέλουμε να είμαστε η εσχατιά της προηγμένης Δύσης ή θέλουμε να είμαστε κοντά στη λάβα. Δεν έχουμε απαντήσει αυτό το ερώτημα».
Πηγή: To Vima
