«Χωρίς εμένα θα πάνε στο 3%» προέβλεπε ο Στέφανος Κασσελάκης λίγα εικοσιτετράωρα πριν από το συνέδριο της 8ης Νοεμβρίου 2024, στο οποίο τέθηκε εκτός κούρσας για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Η έκπτωσή του από το αξίωμα του προέδρου στα μέσα του Οκτωβρίου σήμανε το τέλος μιας πολυτάραχης προεδρίας περίπου ενός έτους.
Τον Σεπτέμβριο του 2023 η φωτογένεια του Κασσελάκη σάρωσε τον απανταχού ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα ένα φύσημα ήταν αρκετό για να φέρει τα πάνω κάτω στην Κουμουνδούρου, που βολεύτηκε στα σαλόνια της εξουσίας και δυσκολεύεται να τα αποχωριστεί. Σε αυτά, όμως, αποδείχθηκε ότι ο Κασσελάκης κινούνταν με μεγαλύτερη καπατσοσύνη, μέχρι που αυτοαναλώθηκε στον μύθο που μόνος του κατασκεύασε.
«Δεν μπόρεσε ποτέ να με αποδεχθεί η κομματική γραφειοκρατία» δικαιολογούνταν, χωρίς να αντιλαμβάνεται την ειρωνεία ένας αυτοπροσδιοριζόμενος ως «εφοπλιστής από το Μαϊάμι» να θέλει να επιβληθεί ως ηγέτης της Αριστεράς στην Αθήνα. Ο Κασσελάκης δεν έκρυψε ποιος ήταν και για τον πόλεμο που δέχθηκε ορισμένοι θα πρέπει να κοιταχθούν στον καθρέφτη, επειδή έψαχναν εδώ και τώρα αυτόν που θα κέρδιζε τον Μητσοτάκη και δεν αφέθηκαν να πλανευτούν από το TikTok.
Αλλά και ο ίδιος αντιμετώπισε ένα πολιτικό κόμμα ως επιχείρηση, προτού αντιληφθεί ότι κάνει τα πρώτα πολιτικά βήματά του στο κενό.
Η ασυμφωνία χαρακτήρων οδήγησε σε ένα διαζύγιο ακραίων καταστάσεων. Οι «τσιπρικοί», όπως τους αποκαλούν οι «κασσελίστας», του την έστησαν στη γωνία και τον οδήγησαν στην έξοδο. Σχεδόν όλο το 2024, έως τα μέσα Νοεμβρίου που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τα επεισόδια ήταν συνεχή, ακόμα και απευθείας μετάδοση, όπως συνέβη στο συνέδριο του Φεβρουαρίου με τον αλησμόνητο διάλογό του στο βήμα δίπλα στην Ολγα Γεροβασίλη.
Η πρώην υπουργός λέγεται ότι στηριζόταν παρασκηνιακά από τον Αλέξη Τσίπρα και φανερά από μια ισχυρή ομάδα στελεχών.
Αρκετοί σκέφτονταν τότε ότι ο κ. Κασσελάκης δεν θα άντεχε. «Πίστευαν πως θα έφευγα για τις ΗΠΑ. Δεν πίστευαν ότι θα έμενα να πολεμήσω» έλεγε σε κεντρικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο οι δρόμοι τους χώρισαν.
Ο Κασσελάκης ήταν ένα από τα πολιτικά πρόσωπα που απασχόλησαν περισσότερο τα πρωτοσέλιδα. Οσο θριαμβευτικά και ανεπάντεχα εξελέγη πρόεδρος τον Σεπτέμβριο του 2023 τόσο θορυβώδης ήταν και η αποκαθήλωσή του το 2024.
Για πολλούς ήταν το λαμπερό πρόσωπο που θα σήκωνε τον ΣΥΡΙΖΑ ψηλά. Εν τούτοις, επί της προεδρίας του, με ευθύνη και σχεδόν όλων των κεντρικών στελεχών, πολλά εκ των οποίων τον στήριξαν παρασκηνιακά για να εκλεγεί, ο ΣΥΡΙΖΑ έπεφτε διαρκώς.
Κρίσιμος πολιτικός σταθμός ήταν οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024. Η περαιτέρω πτώση του ΣΥΡΙΖΑ στο 14,9% από το 18,7% που έλαβε στις βουλευτικές εκλογές του 2023 και το οποίο οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα στην παραίτηση και η αδυναμία του να καρπωθεί τη ραγδαία πτώση της ΝΔ ενδυνάμωσαν τις φωνές κριτικής, που μεταξύ άλλων τον κατηγορούσαν για αλαζονεία. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών τον προσγείωσε, αν και ο ίδιος επέμεινε πως έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε και μιλούσε για υπονόμευση από εσωκομματικές τρικλοποδιές.
Τον Νοέμβριο του 2023 αποχώρησαν 9 βουλευτές, οι οποίοι στη συνέχεια συγκρότησαν τη Νέα Αριστερά.
Ηταν φανερό ότι ο Κασσελάκης έμπαινε όλο και πιο βαθιά σε έναν λαβύρινθο από τον οποίο δύσκολα θα έβγαινε, καθώς τον μίτο τον κρατούσε ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος είχε αποφασίσει ότι η προεδρία Κασσελάκη έκανε ζημιά στο κόμμα.
Σε εκείνη τη φάση ο τότε πρόεδρος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον προκάτοχό του, αλλά μάταια. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν είχε καμία επιθυμία να του μιλήσει, αν και ο Στ. Κασσελάκης πήγε στην πρώτη εκδήλωση του Ινστιτούτου Τσίπρα, αλλά δεν έμεινε πολύ στο ακροατήριο, έχοντας απέναντί του τα στελέχη της Νέας Αριστεράς.
Εκείνες τις ημέρες συζητήθηκε πολύ το σενάριο του «γεφυροποιού» Τσίπρα που θα ένωνε τα σκόρπια κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης απέρριψε αμέσως το ενδεχόμενο να αποχωρήσει επειδή θα εμφανιζόταν «ένας από μηχανής θεός».
Σταθερά επέμενε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάμπτει και κερδίζει έδαφος στις λαϊκές περιοχές και στους νέους ψηφοφόρους. Εν μέρει είχε δίκιο σε αυτό, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ μετέδιδε τοξικότητα και απωθούσε πολλούς.
Οι κινήσεις που προκάλεσαν μέγα ρήγμα και από τις οποίες δόθηκε το σήμα να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση ήταν όταν μίλησε: α) για «μαύρα ταμεία» επί προεδρίας Τσίπρα και β) τη στιγμή που έριξε το γάντι στον πρώην πρωθυπουργό προτρέποντάς τον να είναι υποψήφιος για την προεδρία με εκείνον αντίπαλό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μπει σε βαθιά κρίση από τα μέσα του καλοκαιριού. Ο Κασσελάκης κατανόησε ότι έπρεπε να κάνει ανοίγματα στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο, αλλά και αυτό το έκανε με τον δικό του τρόπο. Εθεσε όρους για να συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μεγαλύτερο σχήμα μαζί με το ΠαΣοΚ, εισπράττοντας αναμενόμενη άρνηση. Τη Νέα Αριστερά την απέκλεισε γιατί τη θεωρούσε μια ανήθικη δύναμη που έκλεψε τις έδρες του κόμματος – αργότερα τη μιμήθηκε.
Ο κύβος όμως είχε ριφθεί στον σκληρό πυρήνα των ανθρώπων του Τσίπρα. Με όχημα τους «87» ξεκίνησε η επιχείρηση αποκαθήλωσής του. Σταδιακά άρχισε να χάνει συμμάχους, όπως τον Νίκο Παππά που πρότεινε για πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ο οποίος τον άδειασε συντασσόμενος στην εσωκομματική μάχη με τον Σωκράτη Φάμελλο.
Με τον Παύλο Πολάκη η σχέση, αν και ξεκίνησε θερμά, εξελίχθηκε σε σκληρή κόντρα με επίκεντρο το «πόθεν έσχες» του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Στα μέσα Οκτωβρίου η ΚΕ τον απέκλεισε από υποψήφιο για την προεδρία του κόμματος και στο συνέδριο της 8ης Νοεμβρίου επικυρώθηκαν μόνο οι υποψηφιότητες των Σ. Φάμελλου, Π. Πολάκη, Νικόλα Φαραντούρη και Απόστολου Γκλέτσου για την προεδρία του κόμματος.
Την επομένη, στις 9 Νοεμβρίου, ανακοινώθηκε το νέο κόμμα του, Κίνημα Δημοκρατίας, το οποίο «προικίστηκε» από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Θα καταφέρει να μπει στη Βουλή το νέο κόμμα; Οι δημοσκοπήσεις απαντούν θετικά, αλλά είναι νωρίς για να διαγνώσουν τις οριστικές επιθυμίες των πολιτών. Ο ίδιος είναι αισιόδοξος και επιμένει πως θα κερδίσει τον αναγκαίο ζωτικό πολιτικό χώρο. Αρχικά θα χρειαστεί να αποκτήσει τις πρώτες ημέρες του 2025 μια Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά ίσως πλέον τίποτα δεν φθάνει.
Πηγή: To Vima
