Πάσχα με αρνί από 3D printer;

Πάσχα με αρνί από 3D printer;

Καθόλου απίθανο να συμβεί κάποια στιγμή από την ώρα που η τιμή των αμνοεριφίων για το πασχαλινό τραπέζι βρίσκεται σε διαρκή άνοδο και η τεχνολογία εξελίσσεται.

Ακριβότερα κατά 16.3% τουλάχιστον, αν όχι ως και 19.3% ανάλογα με τις επιλογές και τις αγορές που έκανε ο καθένας, εκτιμήθηκε από το Ινστιτούτο Εμπορίου και Υπηρεσιών της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας πως κόστισε εφέτος το πασχαλινό τραπέζι.

Από τα αποτελέσματα της έρευνας του ΙΝΕΜΥ-ΕΣΕΕ προέκυψε πως το συνολικό κόστος για μια οικογενειακή/φιλική συγκέντρωση 6-8 ατόμων ανέβηκε στα 89.04€ έως 130.04€ από τα 76.53€ ως 109.03 που είχε υπολογιστεί πως ήταν πέρυσι την αντίστοιχη περίοδο.

Η τιμή του οβελία

Η ακραία αυτή μεταβολή από τη μια χρονιά στην άλλη επηρεάστηκε μεταξύ άλλων από την εκτόξευση της τιμής του «οβελία», παρά τη συγκράτηση που επιχείρησαν κτηνοτρόφοι και κρεοπώλες πηγαίνοντας απέναντι στα δικά τους υψηλά κόστη. Πιο συγκεκριμένα, υπολογίστηκε πως στο κατσίκι (που στη φθηνότερη εκδοχή του άρχιζε από τα 10€ το κιλό και στην ακριβότερη έφτανε στα 18€) ήταν αυξημένη κατά 25.1%, ενώ στο αρνί (που κυμαινόταν από 9€ ως 17€ το κιλό) ξεπέρασε κατά μέσο όρο το 15.1%.

Το εύρος μεταξύ των τιμών μοιάζει μεγάλο. Σύμφωνα πάντως με το Ινστιτούτο δικαιολογείται από την καταγραφή σειράς προϊόντων διαφορετικής ποιότητας σε αρκετές αγορές και τύπους καταστημάτων.

Σε κάθε περίπτωση η ακρίβεια παρέμεινε ο μεγάλος, σχεδόν ανίκητος, «εχθρός» των καταναλωτών. Αναγκαστικά οι τελευταίοι είτε είδαν το πορτοφόλι τους ν’ αδειάζει είτε απευθύνθηκαν σε εναλλακτικές, λίγο πιο προσιτές οικονομικά, διεξόδους προκειμένου να εμπλουτίσουν «πρωτεϊνικά» το εορταστικό μενού των ημερών με αποτέλεσμα να μειωθούν κατά πολύ οι παραγγελίες των αμνοεριφείων.

Υπό αυτές τις συνθήκες ασφυκτικής πίεσης είναι αναπόφευκτο, τόσο για οικονομικούς όσο και οικολογικούς/διατροφικούς λόγους, να παραμένει στο επίκεντρο η κουβέντα για την παραγωγή εργαστηριακού κρέατος μέσα από ειδικούς τρισδιάστατους εκτυπωτές.

Θα μπει το «καλλιεργημένο» κρέας στο… τραπέζι μας;

Πρόκειται επί της ουσίας για μια βρώσιμη απόδοση κρέατος που έχει προκύψει από βλαστοκύτταρα προτού ακολουθηθεί μια διαδικασία παραγωγής πρόσθετων ουσιών προκειμένου να ολοκληρωθεί η «καλλιέργειά» του. Αποτυπώνει με ακρίβεια το συμβατικά εκτρεφόμενο προϊόν σε μέγεθος, σχήμα, όψη ή γεύση και παράγεται από μια βιομελάνη που εξέρχεται από το ακροφύσιο του 3D printer.

Είναι δηλαδή ένα πιστό αντίγραφο του πρωτότυπου που έχει κριθεί απολύτως ασφαλές για την υγεία αρκεί να προετοιμαστεί και να μαγειρευτεί σωστά. Όπως δηλαδή όλα τα παραδοσιακά είδη κρέατος.

Η τεχνική αυτή έχει ήδη δοκιμαστεί και εξελίσσεται διαρκώς. Πρώτα απ’ όλα απομονώθηκαν τα κύτταρα ζώων προκειμένου φανεί πως σχηματίζονται οι μύες, τα αγγεία και το λίπος. Στη συνέχεια οι επιστήμονες διαμόρφωσαν αυτούς τους κυτταρικούς ιστούς χρησιμοποιώντας την τεχνική της τρισδιάστατης βιοεκτύπωσης. Η τεχνολογία βασίζεται στην έξοδο πάστας υλικών μέσα από το πολύ στενό αυτό ακροφύσιο έτσι ώστε να αποδίδεται στον μέγιστο βαθμό η υφή και η όψη των ινών.

Παραδείγματα στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά.

Συνήθως τα υποκατάστατα αυτά δημιουργούνται από συνδυασμούς διάφορων λαχανικών κυρίως (σόγια, μπιζέλι, παντζάρι, ρεβίθια, λάδι καρύδας ή φύκια).

Στόχος είναι το εκτυπωμένο υλικό να είναι παχύρρευστο και σταθερό προκειμένου να αναπαριστά το ακριβές δομικό μοντέλο, αναλόγως πάντα του κομματιού που έχει επιλεγεί. Ακολουθεί μια δεύτερη φάση, στη διάρκεια της οποίας τα βλαστοκύτταρα ωριμάζουν σταδιακά. Εδώ αναπτύσσονται πλήρως οι μυϊκές ίνες σε πυκνότητα, πάχος και μήκος. Μετά από κάποιες εβδομάδες το καλλιεργημένο κρέας είναι έτοιμο για μαγείρεμα, σερβίρισμα και κατόπιν για κατανάλωση.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Ως πλεονεκτήματα εμφανίζονται η προσαρμοστικότητα στις διατροφικές ανάγκες κάθε ατόμου, η απουσία κορεσμένων λιπαρών, η μείωση της σφαγής ζώων, η φιλικότητα προς το περιβάλλον (μείωση ενέργειας και νερού) και ο μειωμένος χρόνος παραγωγής. Οι υπέρμαχοι μιλούν, ακόμη, για την έναρξη μιας καινοτόμου εποχής που αναδιαμορφώνει το γαστρονομικό τοπίο, διότι επαναπροσδιορίζει την άνεση και την εξατομίκευση.

Από την άλλη, επειδή η τεχνολογία βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο και δεν έχει εξελιχθεί επαρκώς, η δαπάνη για έναν 3D printer τροφίμων ξεπερνά τα 2.000 δολάρια και φτάνει τα 5.000. Κατ’ επέκταση μια απλή μπριζόλα ενδέχεται να κοστίζει περισσότερα από 20 δολάρια κατ’ άτομο.

Επίσης η ασφάλεια και η υγιεινή είναι δύο παράγοντες που ορίζουν για την τύχη του εγχειρήματος και γεννούν επιφυλάξεις. Πρόκειται, άλλωστε, για υπερευαίσθητα προϊόντα, επιρρεπή σε ανάπτυξη βακτηρίων και μικροβίων που οδηγούν σε αλλοίωση και ακολούθως σε επικινδυνότητα. Άρα απαιτούν λεπτή μεταχείριση και αυστηρούς κανόνες.

Είναι πρόοδος το εκτυπωμένο κρέας;

Πλέον, ολοένα και περισσότερες εταιρίες ανά τον κόσμο αδειοδοτούνται από τους αρμόδιους φορείς τροφίμων προκειμένου να κυκλοφορήσουν στην αγορά τρισδιάστατου εκτυπωμένου κρέατος, έχοντας φροντίσει να πληρούν μια σειρά από θεμελιώδεις προϋποθέσεις.

«Η ανθρωπότητα προχωρά λόγω των όσων δεν συμφωνούν με τα καθιερωμένα» ανέφερε σε συνέντευξή του στον Guardian ιδιοκτήτης ισπανικής εταιρίας στην Παμπλόνα που προμηθεύει την αγορά με εκτυπωμένο κρέας. «Εάν συμφωνούμε όλοι, δεν υπάρχει πρόοδος» συμπλήρωσε.

Η Cocuus, η εταιρία που ηγείται, περηφανεύεται πως έχει εξασφαλίσει τη δυνατότητα παραγωγής 1.000 τόνων μπέικον και 3.000 τόνων φουά γκρα ετησίως. «Είμαστε η πρώτη εταιρεία στον κόσμο που έχει καταφέρει να το κάνει αυτό σε βιομηχανική και όχι σε πειραματική κλίμακα. Η μίμησή μας είναι πλήρης».

Ολόκληρο αρνί, που θα μπει στη σούβλα ή στο ταψί, δεν έχει παραχθεί για την ώρα. Μπιφτέκια και μπριζόλες ηγούνται της «επανάστασης». Δεν αποκλείεται όμως στο άμεσο μέλλον ακόμη και το ελληνικό Πάσχα να είναι εντελώς διαφορετικό. Τουλάχιστον γιαστρονομικά.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ