Ενός λεπτού σιγή τήρησε η Ολομέλεια της Βουλής στη μνήμη των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών. «Σκύβω ταπεινά το κεφάλι στις 57 ψυχές και στους δικούς του ανθρώπους σε αυτούς που δεν μπορούν να ζητήσουν δικαίωση, γιατί αυτή θα ήταν να γυρίσουν τα δικά τους πρόσωπα πίσω, ζητούν δικαιοσύνη και θα την έχουν, ο κόσμος να χαλάσει», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Νικήτας Κακλαμάνης από την έδρα, δίνοντας προς τις οικογένειες των θυμάτων την υπόσχεση «ότι η ελληνική Βουλή θα κρατηθεί στο ύψος των περιστάσεων».
«Το οξυγόνο είναι άχρωμο, άγευστο, αχρωμάτιστο, καθαρό»
Στην αρχή της τοποθέτησης του, ο πρόεδρος της Βουλής είπε ότι είναι δύο χρόνια που έχουν στερέψει οι αγκαλιές από τις μάνες, τα παιδιά και τους συντρόφους. Σε λίγο, όπως είπε, θα συγκεντρωθούν οι άνθρωποι που μας εμπιστεύτηκαν και θα πουν το σύνθημα «δεν έχω οξυγόνο». Το οξυγόνο, πρόσθεσε ο κ. Κακλαμάνης, είναι βασικό για τη ζωή τονίζοντας ότι είναι άχρωμο, άγευστο και έτσι πρέπει να το μεταχειριστούμε, αχρωμάτιστο και καθαρό από τις δικές μας ταπεινές φιλοδοξίες.
Κακλαμάνης: Η αλήθεια βρίσκει το δρόμο της
«Ό, τι και αν πούμε η αλήθεια βρίσκει τον δρόμο της, από αυτήν δεν γλιτώνει κανείς», συμπλήρωσε και όπως είπε είναι άλλο η δικαιοσύνη και άλλο η εκδίκηση. Για αυτό δεν μπορούμε να την βαφτίζουμε καλή ή κακή την δικαιοσύνη. Είναι ανεξάρτητη, είναι ζωντανός οργανισμός, ας την αφήσουμε να κάνει την δουλειά της, ανέφερε ο πρόεδρος της Βουλής.
Η ιστορική στήλη του Βήματος στο inbox σου
Γίνε μέλος του καθημερινού newsletter που αποκαλύπτει όσα συμβαίνουν στο πολιτικό παρασκήνιο και απόκτησε πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο. ΕΓΓΡΑΦΗ
Σημειώνεται ότι πολλοί γαλάζιοι βουλευτές κάθισαν στα έδρανα τους, ενώ γεμάτα ήταν και τα υπουργικά. Αντιθέτως, από τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης παρόντες στην Ολομέλεια ήταν μόνο η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος.
Ολόκληρη η τοποθέτηση του Νικήτα Κακλαμάνη
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την οδυνηρή νύχτα τής τραγωδίας των Τεμπών.
Δυο χρόνια που οι αγκαλιές έχουν στερέψει από παιδιά, από μανάδες, από συντρόφους, από φίλους…
Παρά τη συναισθηματική συντριβή, σήμερα οφείλω από αυτή την έδρα να κρατήσω για ακόμα μια φορά την ψυχραιμία μου και να απευθυνθώ αρχικά σε όλους εσάς.
Σε λίγο, έξω από το Κοινοβούλιο αλλά και μακριά από αυτό, θα συγκεντρωθούν οι άνθρωποι που μας εμπιστεύτηκαν, για να διαδηλώσουν με κεντρικό μήνυμα τη φράση “δεν έχω οξυγόνο”.
Με αφορμή αυτό το σύνθημα θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση. Το “οξυγόνο”, όπως όλοι γνωρίζετε, είναι πρωταρχικό στοιχείο για τη ζωή. Και κυρίως είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Έτσι ακριβώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να το κρατήσουμε όλοι.
Να το μεταχειριστούμε όπως του πρέπει: ως κάτι πολύτιμο, αχρωμάτιστο και καθαρό από τις δικές μας ταπεινές φιλοδοξίες…
Η σημερινή μέρα με τις συγκεντρώσεις της δεν ενσωματώνει απλώς ένα πάνδημο αίτημα για απόλυτη διαλεύκανση του δυστυχήματος.
Είναι ταυτόχρονα και μια φωνή γενικευμένου φόβου και αγωνίας που κάποιοι καλλιέργησαν μεθοδικά στον κόσμο για να θολώσουν τα νερά, βγάζοντας τα δικά τους “πορίσματα” και περιφρονώντας τη δικαστική έρευνα.
Αυτοί που επίτηδες αποφεύγουν να μιλούν για τους θεσμικούς, επιχειρηματικούς και υπαλληλικούς αυτουργούς της σύγκρουσης.
Παρόλα αυτά είμαι πεπεισμένος πως η αλήθεια βρίσκει πάντα τον δρόμο της. Ό,τι κι αν πούμε – ό,τι κι αν κάνουμε, από αυτή δεν γλιτώνει κανείς. Και θα βγει στο φως, για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Γιατί είναι άλλο η Δικαιοσύνη και άλλο η εκδίκηση… Η πρώτη βασίζεται στη νηφαλιότητα, την ευθύνη και τη σύνεση. Η δεύτερη στο μίσος, την ιδιοτέλεια και το φανατισμό.
Μετά από όλα αυτά οφείλουμε, έστω και τώρα, να ανακτήσουμε τη σοβαρότητά μας και να ταχθούμε αναφανδόν στο πλευρό της Δικαιοσύνης. Ενός θεσμού ανεξάρτητου από τις δικές μας βλέψεις ή μικροπρέπειες.
Ενός θεσμού που σήμερα λοιδορείται, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν έχει χειροκροτηθεί για τις υποδειγματικές αποφάσεις του σε υποθέσεις-ορόσημα.
Γι’αυτό ακριβώς δεν μπορούμε να βαφτίζουμε “καλή” ή “κακή” τη Δικαιοσύνη, κατά πώς μας βολεύει. Η Δικαιοσύνη είναι μία και ανεξάρτητη. Είναι ένας αυτόνομος, ζωντανός οργανισμός με τους δικούς του κανόνες, τους δικούς του ρυθμούς, τις δικές του διαδικασίες.
Ας την αφήσουμε λοιπόν να κάνει τη δουλειά της. Σε ό,τι λοιπόν αφορά στο Σώμα, αυτά όφειλα να επισημάνω για να γίνουν κατανοητά από όλους ανεξαιρέτως.
Όμως, για να επανέλθουμε στα σημαντικά, σε ό,τι αφορά στην ουσία της σημερινής μέρας, σκύβω ταπεινά το κεφάλι μπροστά στις 57 ψυχές και στους δικούς τους ανθρώπους. Σε αυτούς που ουσιαστικά δεν μπορούν να ζητήσουν δικαίωση. Γιατί “δικαίωση” θα ήταν να γυρίσουν πίσω τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι άνθρωποι αυτοί ζητούν Δικαιοσύνη και θα την έχουν, ο κόσμος να χαλάσει…
Κλείνοντας, θέλω να αφήσω -με μια βαθιά υπόκλιση, μια τίμια υπόσχεση προς όλες τις οικογένειες των Τεμπών : Η Ελληνική Βουλή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Πηγή: To Vima
