Καρδιακή Ανεπάρκεια: Η επιδημία της εποχής που αφορά τους 70χρονους
Η Καρδιακή Ανεπάρκεια αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως μια επιδημία της εποχής μας, με τον αριθμό των ασθενών που πάσχουν από τη νόσο να βαίνει διαρκώς αυξανόμενος και να αναμένεται περαιτέρω αύξηση τα επόμενα χρόνια λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της βελτίωσης στην πρόγνωση άλλων καρδιολογικών και μη παθήσεων που οδηγούν τελικά σε Καρδιακή Ανεπάρκεια.
Αφορά περίπου το 2% του ενήλικου πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες, αλλά σε άτομα ηλικίας άνω 70 ετών αυτό το ποσοστό αυξάνεται σε πάνω από 10%. Παγκοσμίως 26 εκατομμύρια άτομα πάσχουν από Καρδιακή Ανεπάρκεια και πάνω από 37 εκατομμύρια πάσχοντες δεν έχουν ακόμη διαγνωσθεί. Οι ασθενείς με Καρδιακή Ανεπάρκεια έχουν αυξημένα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητας καθώς και ανάγκη για συχνές νοσηλείες.
Η Καρδιακή Ανεπάρκεια είναι ένα κλινικό σύνδρομο κατά το οποίο η καρδιά αδυνατεί να εξωθήσει την απαιτούμενη για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού ποσότητα αίματος, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται συμπτώματα όπως δύσπνοια, εύκολη κόπωση, μειωμένη αντοχή στην άσκηση, οίδημα, νυκτερινός βήχας και αίσθημα παλμών. Επειδή τα συμπτώματα αυτά είναι συνηθισμένα και παρουσιάζονται σε πολλές παθολογικές καταστάσεις, αρκετές φορές είναι δύσκολη η διάκριση μεταξύ της Καρδιακής Ανεπάρκειας και άλλων παθήσεων. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την πρόγνωσή της.
Διάγνωση και θεραπεία
Η διάγνωση και θεραπεία της Καρδιακής Ανεπάρκειας περιλαμβάνει διαδοχικά βήματα που ξεκινούν από την υποψία ύπαρξης της νόσου, την αρχική διερεύνηση και αντιμετώπιση, την παραπομπή σε καρδιολόγο για την οριστική διάγνωση, την πλήρη διερεύνηση της αιτιολογίας, την επιλογή της βέλτιστης θεραπευτικής στρατηγικής.
Οι αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση Καρδιακής Ανεπάρκειας είναι πολλές, με κυριότερες τη στεφανιαία νόσο, τις βαλβιδοπάθειες, τις αρρυθμίες, την υπέρταση, τον σακχαρώδη διαβήτη και τις μυοκαρδιοπάθειες (κληρονομικές ή από επίκτητους παράγοντες όπως τοξικές ουσίες, αλκοόλ, χημειοθεραπεία).
Η διάγνωση της Καρδιακής Ανεπάρκειας τίθεται αρχικά από το ιστορικό και την κλινική εξέταση του ασθενή, ενώ σημαντική βοήθεια μπορεί να δώσει ο εργαστηριακός έλεγχος που περιλαμβάνει τη μέτρηση των επιπέδων των νατριουρητικών πεπτιδίων (μία ιδιαίτερα χρήσιμη εξέταση για τη διάγνωση και παρακολούθηση των ασθενών με Καρδιακή Ανεπάρκεια), την ακτινογραφία θώρακα, το ηλεκτροκαρδιογράφημα και το υπερηχοκαρδιογράφημα.
Η αντιμετώπιση της Καρδιακής Ανεπάρκειας βασίζεται στην επιλογή της κατάλληλης φαρμακευτικής ή/και επεμβατικής αγωγής σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση τυχόν άλλων παθήσεων που μπορεί να συνυπάρχουν και να επηρεάζουν την εξέλιξη της νόσου (υπέρταση, διαβήτης, νεφρική ανεπάρκεια, αναιμία, παθήσεις θυρεοειδούς κτλ) και την αλλαγή του τρόπου ζωής των ασθενών. Οι στόχοι της θεραπείας είναι η βελτίωση της κλινικής κατάστασης, της λειτουργικής ικανότητας και της ποιότητας ζωής των ασθενών, καθώς επίσης και η μείωση των νοσηλειών και της θνητότητας.
ygeiamou.gr
