«Ισλαμικό κράτος» στα κατεχόμενα: Το σχέδιο της Τουρκίας για εποικισμό και ισλαμοποίηση
Στη δημιουργία μιας «ισλαμικής περιφέρειας», πλήρως τουρκική, στοχεύει η Άγκυρα στα κατεχόμενα και στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού, των εποίκων, σε συνδυασμό με την ισλαμοποίηση των κατεχομένων. Αυτή η στρατηγική μπορεί να επιτευχθεί «αυτόνομα» από την αποσχιστική οντότητα είτε με προσάρτηση της κατεχόμενης περιοχής στην Τουρκία.
Οι σχεδιασμοί, που προωθούνται και υλοποιούνται για δεκαετίες ενισχύθηκαν ιδιαίτερα επί της εποχής που άρχισε να κυβερνά στην Τουρκία το ΑΚΡ, το κόμμα του Ερντογάν. Είναι μια στρατηγική που έχει ως άξονες τον πληθυσμό και την θρησκεία. Σε ό,τι αφορά τη μεταφορά εποίκων, υπενθυμίζεται ότι τούτο ξεκίνησε από το 1975.
Είναι προφανές πως η εφαρμογή του σχεδίου ισλαμοποίησης συνδέεται με άλλες ενέργειες της κατοχικής δύναμης στην Κύπρο. Τη συνεχιζόμενη προσπάθεια αναβάθμιση του ψευδοκράτους με απώτερη στρατηγική επιδίωξη την αναγνώριση. Επειδή, όμως, ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος, οι Τούρκοι επιβάλλουν τετελεσμένα στα κατεχόμενα, με τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση της περιοχής. Πρόκειται, άλλωστε, για μια παράλληλη πορεία, με την ίδια κατάληξη.
Σημειώνεται συναφώς ότι σε μερικά τζαμιά υπάρχουν τρεις ή τέσσερεις ιμάμηδες. Ο Τύπος των κατεχομένων ανεβάζει στα 213 τον αριθμό των τζαμιών στα κατεχόμενα και στα 240 άτομα τον συνολικό αριθμό του προσωπικού της «διεύθυνσης θρησκευτικών υποθέσεων», σημειώνοντας ότι οι 120 από αυτούς είναι ιμάμηδες ( Σημείωμα Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών «Προσπάθειες ισλαμοποίησης κατεχομένων από την Τουρκία», 2013). Είναι γνωστό ότι στα κατεχόμενα κτίζονται περισσότερα τζαμιά απ’ ότι σχολεία. Οι ιμάμηδες είναι- κατά κύριο λόγο- εκ Τουρκίας ενώ υπάρχει έντονη επιρροή στα σχολεία και στα πανεπιστήμια ( π.χ. εκτός σχολείου μαθήματα του κορανιού και κατασκηνώσεις στην Τουρκία).
Σημειώνεται συναφώς ότι για την προσπάθεια αυτή υπάρχουν δυο προσεγγίσεις.
- Η πρώτη υποστηρίζει πως η Τουρκία έχει ως στόχο να καταστήσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα «μουσουλμανική». Ένα εγχείρημα, που μπορεί να βρίσκει έδαφος, αλλά δεν προχωρά όπως επιδιώκουν οι σχεδιαστές καθότι οι Τουρκοκύπριοι δεν αποδέχονται τέτοιες λογικές.
- Η δεύτερη προσέγγιση υποστηρίζει ότι ηισλαμική διείσδυση απευθύνεται κυρίως στον πληθυσμό των εποίκων. Οι εκ Τουρκίας είναι προδήλως περισσότερο θρησκευόμενοι. « Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, διότι η ισλαμική επιρροή ασκείται υπόγεια και χωρίς έλεγχο, ενώ τα αποτελέσματά της θα αρχίσουν σιγά- σιγά να καθίστανται πιο εμφανή σε ολόκληρο τον πληθυσμό που ζει στα κατεχόμενα» ( Σημείωμα ΓΤΠ).
Είναι σαφές πως ο τουρκικός σχεδιασμός στοχεύει με την ανέγερση πολλών τζαμιών να αλλάξει τον χαρακτήρα των κατεχομένων και την ανάδειξη και της θρησκευτικής ισχύος. Όλα αυτά βαθμηδόν ενισχύουν την πίεση προς τους Τουρκοκύπριους.
Περαιτέρω, στα κατεχόμενα δρουν ισλαμικές ομάδες, οι οποίες διασυνδέονται με «διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων». Η «Διεύθυνση» αυτή, με καθοριστικό ρόλο στην υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών, έχοντας μεγάλο προϋπολογισμό, που ενίοτε αυξάνεται στη διάρκεια του χρόνου αναλόγως των αναγκών, «φροντίζει» για την πληρωμή του ηλεκτρικού ρεύματος τζαμιών, τη συντήρηση και επισκευή τους , αγαθοεργίες και παροχή κοινωνικής και πολιτιστικής βοήθειας, ανέγερση νέου τζαμιού, έξοδα φιλοξενίας, τελετών, εκθέσεων και διοργανώσεων.
Σημειώνεται ότι την υλοποίηση του σχεδίου ισλαμοποίησης έχει αναλάβει η τουρκική «πρεσβεία» στα κατεχόμενα, η οποία έχει την πολιτική ευθύνη.
Ευρύτεροι σχεδιασμοί
Η εξάρτηση των κατεχομένων, η τουρκοποίηση της περιοχής γίνεται και με έργα και υποδομές, ενισχυτικά της προσπάθειας. Το έργο μεταφοράς νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα μέσω θαλάσσης με αγωγούς, το σχέδιο για μεταφορά ηλεκτρισμού, δείχνουν τις προθέσεις της κατοχικής δύναμης. Υπενθυμίζεται ότι δρομολογείται εδώ και χρόνια η ηλεκτρική διασύνδεση Τουρκίας και κατεχομένων. Το έργο κατά καιρούς έρχεται στο προσκήνιο, συζητείται στη δημόσια σφαίρα, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι θα προχωρήσει στο προβλεπτό μέλλον. Είναι σαφές πως πρόκειται για έργα πλήρους εξάρτησης των κατεχομένων. Η περιοχή κατέχεται στρατιωτικά από την Τουρκία και λειτουργικά η αποσχιστική οντότητα εξαρτάται πλήρως από την Άγκυρα. Άλλωστε το «κράτος» των κατεχομένων εναρμονίσθηκε με το τουρκικό, υιοθετώντας τους ίδιους θεσμούς.
Σημειώνεται ότι όλα αυτά τα χρόνια προωθήθηκε η πολιτική της ιδιωτικοποίησης βασικών πυλώνων και υπηρεσιών του ψευδοκράτους. «Τυχαία» οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται τουρκικές εταιρείες, που είτε έχουν σχέση με το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία, το ΑΚΡ, είτε με τον ίδιο τον Ερντογάν. Τα κατεχόμενα έχουν καταστεί το πλυντήριο του τουρκικού κατεστημένου, πολιτικού και οικονομικού.
Οι έποικοι
Στα κατεχόμενα συχνά- πυκνά αναφέρονται στον αριθμό που πληθυσμού. Κανείς δεν μπορεί να δώσει ακριβή αριθμό. Κι αυτό για ευνόητους λόγους. Σε άρθρο του στην Αβρούπα ( 29 Μαρτίου, 2024), ο Αζίζ Σαχ, επικαλούμενος την τελευταία έκθεση της «Αρχής Τεχνολογιών Πληροφοριών και Επικοινωνιών ( Δεκεμβρίου 2023), αναφέρει πως τα στοιχεία του 4ου τριμήνου 2023, αναφέρουν πως υπάρχουν πέραν από ένα 1 εκατομμύριο, συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας.Για την ακρίβεια οι συνδρομητές ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο κατά 20.451. Σημειώθηκε, δηλαδή, αύξηση κατά 72.000 συνδρομητών από το 2022. Κι αυτά τα στοιχεία αφορούν, όπως αναφέρεται δυο εταιρείες.
Πλειοψηφία έναντι των Ελληνοκυπρίων!
Σε μια από τις συναντήσεις του Τούρκου Προέδρου, με εκπροσώπους της αποσχιστικής οντότητας των κατεχομένων, ο Ερντογάν επέμεινε στο θέμα αύξησης του πληθυσμού των κατεχομένων, θέτοντας ως στόχο να αποτελεί η τουρκική παρουσία πλειοψηφία έναντι των Ελληνοκυπρίων! Τους υπέδειξε δε πως η μόνη οδός είναι η μαζική μεταφορά εποίκων και η «πολιτογράφησή» τους στο ψευδοκράτος. Από την πλευρά των Τουρκοκυπρίων τέθηκε το θέμα των Τ/κ του εξωτερικού και η προσπάθεια επαναπατρισμού τους. Η Άγκυρα δεν είναι αρνητική σε αυτό, αναζητούνται «κίνητρα», αλλά φαίνεται πως η προτεραιότητα είναι η μεταφορά εποίκων και η «πολιτογράφησή» τους.
Δρ Σαββίδης: Η ισλαμοποίηση συμπίπτει με μεταβολή τουρκικών αξιώσεων στο Κυπριακό
Ο Δρ Πέτρος Σαββίδης, συγγραφέας ενός άκρως διαφωτιστικού βιβλίου με τίτλο «η ισλαμοποίηση της κατεχόμενης Κύπρου», σε δήλωση του στο «Φ» για το θέμα αυτό ανέφερε πως παρά το γεγονός ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα θεωρείται μια από τις πλέον κοσμικές στον μουσουλμανικό κόσμο, η οριστική ισλαμοποίηση των κατεχομένων εδαφών, από την εθνικοϊσλαμικη κυβέρνηση Εντρογάν, δεν αφήνει, πλέον, περιθώρια ερμηνείας όσον αφορά την μακραίωνη πολιτισμική ταυτότητα του κατεχόμενου χώρου, η οποία έχει πλέον εξαφανιστεί. Στη δήλωσή του o Πέτρος Σαββίδης αναφέρει και τα εξής: «Η ανέγερση δεκάδων ισλαμικών τεμενών οθωμανικού τύπου με θόλο σε όλη την κατεχόμενη επικράτεια –από τους οθωμανικούς χρόνους υπήρχαν μόνο τέσσερα τεμένη με θόλο στην Κύπρο– η προσθήκη δυσανάλογα μεγάλων μιναρέδων στα ταπεινά τουρκοκυπριακά «mescit», και η ανέγερση δυο ισλαμικών μεγα-τεμένων, έχουν εξαλείψει κάθε ίχνος ελληνικότητας και χριστιανοσύνης από τα κατεχόμενα εδάφη. Ενώ στα αρχικά στάδια, η διαδικασία της ισλαμοποίησης εξελίχθηκε σταδιακά, υπονοώντας την τουρκική πρόθεση πολιτισμικής αλλοίωσης των κατεχομένων εδαφών, η οριστική ισλαμοποίηση του βορείου τμήματος της νήσου δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας την τουρκική πρόθεση πολιτικοποίησης του χώρου. Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα, έχοντας εκμεταλλευτεί, οικονομικά και πολιτικά, την παράνομη κατοχή της ελληνικής γης και την καταστροφή της ελληνοχριστιανικής ταυτότητας που άνθιζε για αιώνες σε αυτό τον τόπο, παρακολουθεί σιωπηρά τον πολιτισμικό βιασμό των κατεχομένων χωρίς αντίρρηση. Ο θρησκευτικός λινοβαμβακισμός του οθωμανικού παρελθόντος έχει μετατραπεί έντεχνα σε «πολιτικό λινομβαμβακισμό», αξιώνοντας από τη μια την προστασία και τις στρατιωτικές εγγυήσεις της Τουρκίας και, ταυτόχρονα, τα ευρωπαϊκά ωφελήματα που προσφέρει η Κυπριακή Δημοκρατία. Η συγκυρία δε της οριστικής, μη ανατρέψιμης, εξάλειψης της ελληνικής- χριστιανικής ταυτότητας και της de facto αντικατάστασης της από την τουρκο-ισλαμική δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία, αφού συμπίπτει με την μεταβολή των τουρκικών αξιώσεων για επίλυση του Κυπριακού στη βάση δυο ανεξάρτητων κρατών».
