Table of Contents
Ανακαλούν ουκρανικές Μονάδες από τα μέτωπα
Ραγδαίες εξελίξεις σημειώνονται στο ουκρανικό μέτωπο καθώς συγκαλείται σε 48 ώρες εκτάκτως το Συμβούλιο Ουκρανίας-ΝΑΤΟ.
Το αίτημα του Β.Ζελένσκι έγινε αποδεκτό και οι λόγοι είναι ο ναυτικός αποκλεισμός που επέβαλε η Ρωσία στην Ουκρανία, το μπαράζ ρωσικών βομβαρδισμών εναντίον αποθηκών όπλων και πυρομαχικών καθώς και εναντίον των λιμενικών υποδομών.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν χτυπηθεί στόχοι καίριας σημασίας και οι απώλειες των Ουκρανών σε πολεμικό υλικό είναι πολύ μεγάλες.
Ο τρίτος και ο πιο σημαντικός λόγος είναι οι εξελίξεις στο μέτωπο της Πολωνίας και οι απειλές από Β.Πούτιν και Α.Λουκασένκο.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές, το ΝΑΤΟ φέρεται να ζήτησε από την ουκρανική στρατιωτική Διοίκηση να ανακαλέσει αμέσως τα στρατεύματα της από τα μέτωπα των μαχών. Πιθανότατα για να σταλούν ενισχύσεις προς Δυτική Ουκρανία και Κίεβο.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι “το ΝΑΤΟ έδωσε εντολή σε ουκρανικές Μονάδες να εγκαταλείψουν διάφορα μέτωπα του πολέμου».
Κάτι πολύ σοβαρό φαίνεται να συμβαίνει στο παρασκήνιο. Θα επέμβει το ΝΑΤΟ; Θα μπουν «ειρηνευτικές δυνάμεις» στη Δυτική Ουκρανία;
Χθες το βράδυ, ο πρώην Ανώτατος Διοικητής των Συμμάχων του ΝΑΤΟ και ναύαρχος των ΗΠΑ Τζέιμς Σταυρίδης δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να σχεδιάζει να “σπάσει” τον ναυτικό αποκλεισμό που επέβαλε η Ρωσία στην Ουκρανία.
Ο Ζελένσκι ζήτησε έκτακτη σύγκλιση του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ουκρανίας
Προχθές το βράδυ, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι παρακάλεσε τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ να συγκαλέσει επειγόντως το Συμβούλιο Ουκρανίας-ΝΑΤΟ στο πλαίσιο της ήττας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην Οδησσό και της απώλειας εξοπλισμού του ΝΑΤΟ.
Η άρνηση της Μόσχας να συμμετάσχει στην επέκταση της συμφωνίας για τα σιτηρά, η εισαγωγή ντε φάκτο ναυτικού αποκλεισμού των ουκρανικών λιμανιών στη Μαύρη Θάλασσα και η προειδοποίηση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας για πιθανά χτυπήματα σε δεξαμενόπλοια που θα προσπαθήσουν να εισέλθουν σε “στρατιωτική ζώνη” πυροδότησαν ραγδαίες εξελίξεις.
Μετά από αυτά, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας στράφηκε σε όλους τους δυτικούς ηγέτες, ακόμη και στον Πρόεδρο της Τουρκίας με ένα απεγνωσμένο αίτημα να επηρεάσει τη Ρωσία για να αποκατασταθεί η μεταφορά των σιτηρών.
Ωστόσο, η Μόσχα είναι ανένδοτη σε αυτό το ζήτημα. Δεν ζητάει μόνο την πραγματική υλοποίηση της συμφωνίας από το Κίεβο αλλά την άρση των φραγμών στην εξαγωγή ρωσικών τροφίμων και λιπασμάτων και την αποκατάσταση της διέλευσης αμμωνίας μέσω του αγωγού Togliatti-Οδησσός.
Επιπλέον η Μόσχα απαιτεί να ξεπαγώσουν τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στην ζώνη της ΕΕ και σχετίζονται με την προμήθεια τροφίμων.
Προφανώς, έχοντας εξαντλήσει όλα τα αποθέματα «πίεσης» στη Μόσχα, ο πρόεδρος της Ουκρανίας αποφάσισε να απευθυνθεί στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ για βοήθεια και απεμπλοκή των εξαγωγών σιτηρών από τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας.
Τ.Σταυρίδης: Το ΝΑΤΟ να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό – Να επιτεθεί σε πλοία του ρωσικού στόλου!
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ μπορεί να συνοδεύσει πλοία από και προς τα ουκρανικά λιμάνια και σε περίπτωση απειλής από ρωσικά πλοία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, να ανοίξει πυρ εναντίον τους.
Αυτό δήλωσε στο Foreign Policy ο πρώην διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, Ναύαρχος ε.α. του Ναυτικού των ΗΠΑ Τζέιμς Σταυρίδης.
Όπως σημείωσε ο Σταυρίδης, πλοία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να ασχοληθούν με τη συνοδεία φορτίων σιτηρών. Ζητεί τη συμμετοχή της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Τουρκίας σε αυτή την αποστολή.
Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να προειδοποιήσει τη Ρωσία ότι τα πλοία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας του ρωσικού Ναυτικού θα δεχτούν πυρά σε περίπτωση επιθετικών ενεργειών εναντίον ΝΑΤΟϊκών πλοίων που εκτελούν δρομολόγια προς ή από ουκρανικά λιμάνια.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το Ναυτικό των ΗΠΑ συνόδευε τα δεξαμενόπλοια πετρελαίου του Κουβέιτ λόγω κινδύνου στον Περσικό Κόλπο κατά τα τελικά στάδια του πολέμου Ιράν-Ιράκ. Εκείνη η περίοδος έμεινε στην ιστορία ως «πόλεμος των δεξαμενόπλοιων» και η επιχείρηση ονομάστηκε «Σοβαρή Βούληση» (1987-1988).
Σύμφωνα με τον απόστρατο Αμερικανό ναύαρχο Τζέιμς Σταυρίδη, με τις τρεις χώρες του ΝΑΤΟ να βρίσκονται στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, η Βορειοατλαντική Συμμαχία μπορεί να επαναλάβει την επιχείρηση, παρόμοια με το Serious Will, συνοδεύοντας εμπορικά πλοία υπό την κάλυψη ΝΑΤΟϊκών πλοίων.
“Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να συνοδεύσουν αποστολές σιτηρών στη θάλασσα και έχουν την ικανότητα να το κάνουν με τα τρία μεγάλα έθνη του ΝΑΤΟ να βρίσκονται στη Μαύρη Θάλασσα.
Με ξεκάθαρα διατυπωμένες προειδοποιήσεις προς τον Στόλο της Μαύρης Θάλασσας του ρωσικού ναυτικού, το ΝΑΤΟ πρέπει να απαντήσει με πυρά εάν ένα ρωσικό πολεμικό πλοίο επιτεθεί σε πλοίο μεταφοράς σιτηρών, το οποίο είναι, στην πραγματικότητα, ένα ανθρωπιστικό σκάφος που δρα σε διεθνή ύδατα” τονίζει ο Σταυρίδης.
Διαβάστε επίσης: Περίκλειστο κράτος πλέον η Ουκρανία: Η Ρωσία έκοψε την φυσική πρόσβαση στη Μ. Θάλασσα και διέλυσε τις λιμενικές υποδομές της Οδησσού (εικόνες)
Τί λένε Αμερικανοί αναλυτές – “Ένα λάθος και θα υπάρξει γενικευμένος πόλεμος”
Ταυτόχρονα, ο Λευκός Οίκος προειδοποίησε τη διεθνή κοινότητα ότι η Ρωσική Ομοσπονδία είχε ναρκοθετήσει τις προσεγγίσεις προς τα λιμάνια της Ουκρανίας, «σκοπεύοντας να κατηγορήσει το Κίεβο για ψεύτικη επιχείρηση».
“Αυτή είναι μια άλλη στροφή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και της Ρωσίας για να επεκτείνουν τη σύγκρουση για να συμπεριλάβουν τη θάλασσα. Ψάχνει άλλους τρόπους για να εκφοβίσει τη Δύση” δήλωσε ο Sebastian Bruns, ειδικός στη θαλάσσια στρατηγική και ασφάλεια στο Ινστιτούτο Πολιτικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου.
Μια επίθεση από τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις εναντίον εμπορικού σκάφους θα μπορούσε να παρασύρει και άλλες χώρες στη σύγκρουση. Επιπλέον, οι ενέργειες της Ρωσίας δοκιμάζουν την ικανότητα της διεθνούς κοινότητας να προστατεύσει το δίκαιο της θάλασσας και την ελευθερία της ναυσιπλοΐας σε αυτά τα ύδατα.
“Αν κάποιος επιτεθεί σε αυτά τα πολιτικά πλοία, είναι μια αναδρομή στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη βύθιση του Lusitania. Αυτό είναι μια βύθιση προς μια πολύ πιο σοβαρή σύγκρουση” τόνισε ο απόστρατος ναύαρχος Τζέιμς Φόγκο, ο οποίος υπηρέτησε ως διοικητής του Ναυτικού των ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Αφρική αναφερόμενος σε βρετανικό επιβατηγό πλοίο που βυθίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο το 1915.
Το δημοσίευμα υπενθυμίζει ότι πρόσφατα οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν τα πλοία και τα αεροσκάφη τους στη Μέση Ανατολή προκειμένου να διασφαλίσουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας από το Ιράν. Αλλά στη Μαύρη Θάλασσα, όπου η Ρωσία και οι δυτικές χώρες αγωνίζονται εδώ και αιώνες για επιρροή, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ περιορίζονται από γεωγραφία, γεωπολιτική και έγγραφα (Σύμβαση του Μοντρέ του 1936).
“Εάν αυτή ήταν η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, θα πραγματοποιούσαμε επιχειρήσεις για να διασφαλίσουμε την ελευθερία της ναυσιπλοΐας. Λόγω της απροθυμίας μας να αντιμετωπίσουμε τη Ρωσία, υποχωρούμε από αυτήν την αρχή, την οποία κατά τα άλλα τηρούσαμε” είπε ο Κερτ Βόλκερ, ο οποίος ήταν ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ επί διακυβέρνησης Τζορτζ Μπους.
“Εάν η Ρωσία αρχίσει να επιτίθεται σε πλοία που μεταφέρουν ουκρανικά σιτηρά, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει απότομη κλιμάκωση της σύγκρουσης. Σύμφωνα με τον νόμο για τον ναυτικό πόλεμο, η Μόσχα έχει το δικαίωμα να επιθεωρεί και να ερευνά εμπορικά πλοία, αλλά όχι να επιτίθεται σε αυτά. Υπάρχουν βασικές ανθρωπιστικές αρχές που ισχύουν και δεν μπορεί να τους αθετήσει” εξήγησε ο Τζέιμς Κράσκα, καθηγητής διεθνούς ναυτικού δικαίου στο Ναυτικό Πολεμικό Κολέγιο των ΗΠΑ.
“Η Ρωσική Ομοσπονδία μπορεί να παραλύσει την εμπορική ναυτιλία στο βορειοδυτικό τμήμα της Μαύρης Θάλασσας, μεταφέροντάς την στα νερά της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και του ποταμού Δούναβη.
Αυτό αυξάνει το κόστος και τον κίνδυνο της θαλάσσιας μεταφοράς εμπορευμάτων από την Ουκρανία μέσω των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας. Προφανώς, αυτός είναι ο στόχος της Ρωσίας: προσπαθεί να απομονώσει και να βλάψει την Ουκρανία, πράγμα που σημαίνει ότι πλήττει επίσης τους εμπορικούς εταίρους της Ουκρανίας.
Είναι απλώς ένας άλλος τρόπος να πληγώσεις τον εχθρό σε έναν πόλεμο. Το μεγαλύτερο κόστος των ενεργειών της Ρωσίας θα πέσει στους ώμους της Ουκρανίας, της κυβέρνησης, των αγροτών και των εμπόρων σιτηρών της, επειδή ο κόσμος έχει ήδη προσαρμοστεί στο απρόβλεπτο των εξαγωγών της Μαύρης Θάλασσας” συνοψίζει ο Christopher Barrett, αγροτικός οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο Cornell.
