Μια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης που ιδρύθηκε από  Ισραηλινούς αγόρασε 8 στρέμματα γης στην Καρπασία το 2008 με αντίτιμο 400.000 στερλίνες που στάλθηκαν από το εξωτερικό, αποκαλύπτει δημοσίευμα της τ/κ εφημερίδας Kıbrıs.

Αναφερόμενος σε “βιβλίο – ντοκουμέντο” του δικηγόρου Μπαρίς Μαμαλί με θέμα τις πωλήσεις γης στα κατεχόμενα, ο αρθρογράφος Μπουλέντ Φεβζίογλου κάνει λόγο για ένα “εντυπωσιακό παράδειγμα πώλησης γης”, που αφορά ελληνοκυπριακή ιδιοκτησία.

Το βιβλίο του Μαμαλί με τίτλο «KIBRAİL» έχει έκταση 410 σελίδες και είναι βασισμένο σε αρχειακές πηγές, σύμφωνα με τον Φεβζίογλου, ο οποίος υπενθυμίζει ότι ο Μαμαλί διετέλεσε πρόεδρος του «δικηγορικού συλλόγου» της κατεχόμενης Λευκωσίας μεταξύ 2005 και 2009 και σήμερα είναι πρόεδρος της «μη κυβερνητικής» οργάνωσης «Κίνημα για το Κράτος Δικαίου».

«Εξαιρετικά εντυπωσιακό» παράδειγμα πώλησης γης – Ελληνοκύπριος ο ιδιοκτήτης

Όπως μεταφέρει το ΓΤΠ, σύμφωνα με τον Φεβζίογλου, ο Μαμαλί μοιράζεται ένα «εξαιρετικά εντυπωσιακό και συγκεκριμένο παράδειγμα» για το πώς άλλαξαν χέρια τα εδάφη στα κατεχόμενα με τις ακόλουθες πληροφορίες:

«Ας το εξηγήσουμε με ένα συγκεκριμένο παράδειγμα για την καλύτερη κατανόηση του θέματος:    Μια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης που ιδρύθηκε από  Ισραηλινούς αγόρασε 8 στρέμματα γης στην Καρπασία το 2008 με αντίτιμο 400.000 στερλίνες που στάλθηκαν από το εξωτερικό.

Ο αρχικός ιδιοκτήτης αυτού του χωραφιού είναι Ελληνοκύπριος, αλλά ζει στο νότιο τμήμα του νησιού. Αμέσως μετά την καταχώρηση του χωραφιού αυτού στον τίτλο ιδιοκτησίας, η εταιρεία το χαρακτήρισε ως οικόπεδο. Στη συνέχεια, το 2009, εκπονήθηκε και εγκρίθηκε σχέδιο οικοδόμησης για τα εν λόγω οικόπεδα.

Το 2010, ο Ελληνοκύπριος, ο πραγματικός ιδιοκτήτης αυτών των 8 στρεμμάτων γης, υπέβαλε αίτηση στην Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας. Δεδομένου ότι τα χωράφια αυτά πρώτα έγιναν οικόπεδα και στη συνέχεια εκδόθηκε κατασκευαστικό σχέδιο, ο Ελληνοκύπριος έπρεπε να υποβάλει αίτηση μόνο για αποζημίωση.

Η Επιτροπή αποδέχεται την αίτηση αυτή και καταβάλλει στον Ελληνοκύπριο την αποζημίωση. Με την καταβολή αυτής της αποζημίωσης, ο Ελληνοκύπριος παραιτείται από αυτή την ιδιοκτησία στο βορρά. Ως αποτέλεσμα αυτής της παραίτησης, η ισραηλινή εταιρεία που κατέχει την εν λόγω ακίνητη ιδιοκτησία (8 στρέμματα γης) γίνεται ο καθαρός και πραγματικός ιδιοκτήτης αυτής της ιδιοκτησίας.

Το ακίνητο αυτό, το οποίο έχει μεταβιβαστεί στην κυριότητα της εταιρείας, δεν είναι πλέον προβληματικό από την άποψη του διεθνούς δικαίου και ‘Καθαρίζει’ από την άποψη των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων».

Πωλήσεις γης έγιναν μέχρι και στη «διοίκηση» των λεγόμενων δυνάμεων ασφαλείας 

Όπως αναφέρει ο Φεβζίογλου, ο Μαμαλί εξηγεί με παραδείγματα πώς εκτάσεις γης άλλαξαν χέρια μέσω κάποιων δικηγόρων και μέσω εταιρειών που ιδρύθηκαν γρήγορα.

Αναφέρει επίσης ότι οι αγοραπωλησίες γης εκτείνονται μέχρι και τη «διοίκηση» των λεγόμενων δυνάμεων ασφαλείας, σημειώνοντας:

«Αυτές οι αγορές γης δεν περιορίστηκαν στη βόρεια ακτογραμμή. Όταν επεκτείναμε τις έρευνές μας, αποκαλύφθηκε ότι οι εταιρείες αυτές αγόρασαν 15 στρέμματα γης δίπλα στο κέντρο διοίκησης του στρατού της “ΤΔΒΚ” (της διοίκησης των δυνάμεων ασφαλείας) και με πανοραμική θέα».

Προσθέτει και τα εξής ο αρθρογράφος:

«Μεταξύ 2004 και 2005, δύο Ισραηλινοί νέοι ταξίδεψαν στην βόρεια Κύπρο και έκαναν μελέτες για να αγοράσουν γη και να χτίσουν σε αυτή ‘μαζικές κατοικίες’.

Αφού πήραν την απόφαση, συμφώνησαν με δύο ντόπιους δικηγόρους και άρχισαν να προετοιμάζουν τη νομική βάση της επιχείρησης. Προκειμένου να πραγματοποιήσουν την αγορά γης, ιδρύουν 6 εταιρείες περιορισμένης ευθύνης.

Οι A.M και Y.M, οι οποίοι είναι Ισραηλινοί πολίτες, ίδρυσαν τις εταιρείες με την επωνυμία C.H.Properties Ltd., H.Property Ltd., I.Properties Ltd., I.Properties Ltd., P. Properties Ltd. vs T.G.N.Cyprus Ltd. με την πλειοψηφία των μετοχών να ανήκουν στους ντόπιους δικηγόρους (Ιδρύονται με καθεστώς ντόπιων εταιρειών).

Το κοινό σημείο των εταιρειών αυτών είναι ότι όλες έχουν πεδίο δραστηριότητας τον τομέα ‘Υποθέσεις Ακίνητης Περιουσίας’. Μετά την ίδρυση των εταιρειών αυτών, άρχισαν αμέσως τις αγορές γης.

Πιθανώς για να μην τραβήξουν την προσοχή στις αγορές γης τους, εγγράφουν τις εκτάσεις που αγοράζουν στην ίδια περιοχή σε ονόματα διαφορετικών εταιρειών. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα κατάσταση. Ομοίως, ποια θα μπορούσε να είναι η λογική της ίδρυσης 6 εταιρειών και της κατανομής των αγορασμένων εκτάσεων μεταξύ τους, όταν αρκεί μια μόνο εταιρεία για την αγορά γης;

Αυτοί οι δύο Ισραηλινοί φίλοι αγόρασαν ευρείας κλίμακας ακίνητα μέσω των εταιρειών τους, ιδίως στις βόρειες παράκτιες περιοχές.

Απ’ όσο μπόρεσα να προσδιορίσω αγοράζουν  75 στρέμματα στην Ακανθού,  58 στρέμματα στην Καλογραιά,  20 στρέμματα στην Βασίλεια, 10 στρέμματα στον Άγιο Αμβρόσιο, 13 στρέμματα στον Δαυλό, 19 στρέμματα στο Φλαμούδι, 12 στρέμματα στα Καζιβερά,  σύνολο: 207 στρέμματα = 277. 587 τετραγωνικά μέτρα πώλησης γης. Ενώ οι δύο αυτοί Ισραηλινοί έχουν το νόμιμο δικαίωμα να αγοράσουν το πολύ 2 στρέμματα γης, έχουν αποκτήσει εκατοντάδες χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα ακίνητης περιουσίας μέσω των εταιρειών που ίδρυσαν σε συνεργασία με δικηγόρους.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ποσότητα της ιδιωτικής γης τουρκοκυπριακής ιδιοκτησίας στην βόρεια Κύπρο είναι περίπου 950-1000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δεν πρέπει να είναι δύσκολο να προβλέψουμε τις συνέπειες της δομής της γης στο βορρά μετά από αυτές τις αγορές γης που έκαναν οι Ισραηλινοί και πού θα οδηγήσει αυτό στο μέλλον.

Για να διευκρινιστεί το θέμα, καλό θα ήταν να δούμε κάποιες από τις δηλώσεις στον Τύπο. Κοιτάξτε τι δήλωσε στην εφημερίδα Hürriyet τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Ronny Kuperberg, πρώην στρατιώτης και ισραηλινός επιχειρηματίας:

‘Ήρθαμε στην “ΤΔΒΚ” για να αναλάβουμε την επιχείρηση καζίνο, δεν μπορούσαμε να αγοράσουμε καζίνο, αλλά συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν μεγάλες ευκαιρίες στο νησί και εγκαταστάθηκα στην “ΤΔΒΚ”. Είμαι ίσως ο πρώτος επιχειρηματίας με ισραηλινό διαβατήριο που επενδύει σε γη… Πολλοί Ισραηλινοί επιχειρηματίες αγόρασαν επίσης ακίνητα μέσω εμού. Οι Ισραηλινοί είναι οι μεγαλύτεροι επενδυτές στο νησί μετά την Τουρκία. Δεν μπορείτε να δείτε τις πινακίδες των ισραηλινών επιχειρηματιών ή εταιρειών. Δεν έρχονται με τα δικά τους ονόματα, αλλά μέσω συνεργασιών με Τουρκοκύπριους’.

Είναι δε εντυπωσιακή η δήλωση που έκανε στην εφημερίδα Σιαλόμ που εκδίδεται στην Τουρκία,  ο Καββαλιστής ραβίνος ο οποίος πραγματοποιεί θρησκευτικές συγκεντρώσεις σε μια μεγάλη κατοικία που νοικιάζει στον οικισμό Άγιος Γεώργιος, δυτικά της Κερύνειας,:

‘Στη βόρεια Κύπρο, ιδιαίτερα οι εβραϊκές συνομιλίες ακούγονται συχνά και το νησί προτιμάται καθημερινά από όλο και περισσότερους Ισραηλινούς. Το Ισραήλ είναι ο κύριος ξένος επενδυτής στην “ΤΔΒΚ”’.

Απάτη ενάντια στο νόμο

Ως δικηγόρος επί 23  έτη, ο κ. Μαμαλί υποστηρίζει ότι ‘οι συναλλαγές που αφορούν την αγορά, πώληση και μεταβίβαση γης εντός των “συνόρων” της “ΤΔΒΚ”, στην πραγματικότητα πραγματοποιούνται με “απάτη κατά του νόμου’, αναφέροντας το εξής:

‘Υπό το φως εκατοντάδων επίσημων εγγράφων και εγγράφων που έχω αποκτήσει, μπορώ εύκολα να πω ότι μέχρι το 2012, υπήρχαν τουλάχιστον 200 εταιρείες περιορισμένης ευθύνης που λειτουργούσαν σε σχέση με ισραηλινά (ή εβραϊκά) πρόσωπα. Εάν το κράτος πραγματοποιούσε μια μεγάλης κλίμακας έρευνα για το θέμα αυτό, είναι προφανές ότι ο αριθμός θα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Αυτές οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, οι οποίες ιδρύθηκαν σε συνεργασία μεταξύ δικηγόρων και Ισραηλινών και οι οποίες έχουν τοπικό καθεστώς, αποκτούν γη μέσω αγοράς, στην πραγματικότητα μέσω “εξαπάτησης κατά του νόμου”.

Με άλλα λόγια, κάτι που απαγορεύεται από το νόμο αποκτάται με άλλα μέσα σύμφωνα με το νόμο.  Ο αλλοδαπός, ο οποίος έχει το δικαίωμα να αγοράσει μόνο 1 στρέμμα γης ως ιδιώτης, μπορεί να συγκεντρώσει όσα ακίνητα ή γη επιθυμεί στο βόρειο τμήμα του νησιού χωρίς να υπόκειται σε κανέναν περιορισμό μέσω των τοπικών εταιρειών που έχουν ιδρύσει με συνεργάτες πολίτες της “ΤΔΒΚ” (πολλοί από τους οποίους είναι δικηγόροι)’».