Πριν κάποια χρόνια, στελέχη της δεξιάς κήρυτταν πως στην Ευρώπη δεν υπάρχουν άστεγοι αλλά μόνο μεθύστακες. Έτσι, αποποιούμενοι κάθε ευθύνη, προσπαθούσαν, εντέχνως, να αποφύγουν τη συζήτηση για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που προωθούν, οι οποίες οδηγούν στη φτωχοποίηση των λαών και τον ξεριζωμό από τα σπίτια τους.
Του Γιώργου Γεωργίου
Ευρωβουλευτής ΑΚΕΛ
Ως ΑΚΕΛ, ανέκαθεν, αγωνιζόμασταν για την προστασία του ανθρώπινου δικαιώματος στη στέγη και προειδοποιούσαμε πως είναι επάναγκες να υιοθετηθεί μια ολοκληρωμένη στεγαστική πολιτική, να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος και να ληφθούν μέτρα προστασίας των δανειοληπτών, ώστε να αποφύγουμε την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη με τις εκποιήσεις και τις στρατιές αστέγων. Δυστυχώς, απευθυνόμασταν σε ώτα μη ακουόντων.
Σήμερα, όμως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν υπάρχουν άστεγοι. Είναι δίπλα μας. Οι συνάνθρωποί μας. Και άλλοι τόσο που ζουν με το φόβο της έξωσης, κάνοντας απέλπιδες προσπάθειες να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους έναντι της δικτατορίας των τράπεζων αλλά και της βαρβαρότητας των επενδυτικών ταμείων. Πλέον, και στην Κύπρο η οικογενειακή στέγη αλλά και η μικρή οικογενειακή επιχείρηση, μετατράπηκαν σε εμπόρευμα. Έτσι, η μέγγενη των εκποιήσεων επικρέμεται πάνω από εκατοντάδες οικογένειες βιοπαλαιστών.
Για να ενισχύσουμε τον αγώνα που δίνουμε, ως ΑΚΕΛ, στην κυπριακή Βουλή, θέσαμε ενώπιον της Κομισιόν, με τη διαδικασία του κατ’ επείγοντος, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην Κύπρο, λόγω του υφιστάμενου νομικού πλαισίου, το οποίο υπηρετεί, πλήρως, τις τράπεζες, αφήνοντας εκτεθειμένους τους δανειολήπτες.
Στην απάντησή του, ο Επίτροπος Δικαιοσύνης της ΕΕ, Ντιντιέ Ρέιντερς, προέβη σε μια σημαντική αποκάλυψη, υπογραμμίζοντας πως, ήδη, από το 2013 η Κομισιόν είχε κινήσει διαδικασία επί παραβάσει κατά της Κύπρου, επειδή διαπίστωσε ότι οι κυπριακές αρχές δεν εφάρμοζαν αποτελεσματικά την ευρωπαϊκή οδηγία 93/13/ΕΟΚ σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες. Όπως δήλωσε, καθώς δεν δόθηκε λύση σε όλες τις αιτιάσεις, η Κομισιόν επανέλαβε τη διαδικασία επί παραβάσει τον Ιούλιο του 2019 και απέστειλε συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή στην Κύπρο. Μάλιστα, όπως υπέδειξε ο Επίτροπος, αποδείχθηκε ότι οι διοικητικές αποφάσεις της κυπριακής υπηρεσίας προστασίας του καταναλωτή σε σχέση με καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες δεν είναι εκτελεστές και ότι μόνο λίγες υποθέσεις έχουν κινηθεί ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων για την έκδοση ασφαλιστικών μέτρων ή απαγορευτικής διάταξης. Ξεκαθάρισε, δε, πως η Κομισιόν αξιολογεί επί του παρόντος κατά πόσον η κατάσταση αυτή υπονομεύει την πρακτική αποτελεσματικότητα της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα που θέσαμε, έντονα, ενώπιον της Κομισιόν, ήταν η ανάγκη προστασίας της μικρής επαγγελματικής στέγης. Συγκεκριμένα καταθέσαμε ερώτηση με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ζητώντας από τον Αρμόδιο Επίτροπο να απαντήσει σε ποιες ενέργειες θα προβεί η ΕΕ ώστε να προστατευτούν από τις καταχρηστικές ρήτρες οι μικρές επιχειρήσεις στην Κύπρο;
Η απάντηση που λάβαμε από τον Επίτροπο Reynders ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς υπογράμμιζε πως παρόλο που οι συμβάσεις που συνδέονται με την επαγγελματική δραστηριότητα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες, εν τούτοις, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να αποφασίσουν να επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής των εθνικών κανόνων μεταφοράς της οδηγίας και σε άλλες συμβάσεις.
Οι παραδοχές και υποδείξεις των Επιτρόπων λαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία, σήμερα, όπου οι καταγγελίες των συμπολιτών μας για καταχρηστικές αποφάσεις εκ μέρους των τραπεζών ολοένα και πληθαίνουν, πολλά νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν γονατίσει από την οικονομική κρίση και βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο των εκποιήσεων ενώ η Κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα.
Είναι, πλέον, ηλίου φαεινότερον πως όσο η Κύπρος δεν εφαρμόζει τις ευρωπαϊκές οδηγίες, παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των δανειοληπτών αλλά, συνάμα, εκτίθεται και κινδυνεύει για ακόμη μια φορά να βρεθεί στο ευρωπαϊκό σκαμνί και να υποστεί κυρώσεις.
Ως ΑΚΕΛ, έχοντας συνείδηση των ορίων και των δυνατοτήτων που υπάρχουν στην ΕΕ, συνεχίζουμε τον αγώνα μας στο Ευρωκοινοβούλιο, ως ένα μετερίζι στο οποίο, ήδη κερδίσαμε, μικρές μάχες.
Στις 9 Ιουνίου, ενισχύουμε τη φωνή της αριστεράς και συνεχίζουμε, ακόμη πιο δυναμικά, ώστε να διασφαλίσουμε το ανθρώπινο δικαίωμα στη στέγη για όλους!
