Με τον καρκίνο με άγχωνε το πώς θα φτιάξω περούκα που δεν θα κοστίσει πολύ, είπε η Δώρα Χρυσικού
«Πρακτικά ζητήματα, όπως το tattoo στο φρύδι ή τα χαρτιά για να βγάλω ένα πιστοποιητικό αναπηρίας» συνέχισε, μιλώντας για το πού εστίασε την προσοχή της ως ασθενής
Η Δώρα Χρυσικού παραχώρησε μία αποκαλυπτική συνέντευξη για τη δύσκολη περίοδο που πέρασε, όσο έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Advertisement
Η ηθοποιός είπε στην εκπομπή «MEGA Καλημέρα» ότι την άγχωναν περισσότερο, πρακτικά ζητήματα.
«Είμαι καλά έχω επανέλθει. Αφού είναι η υγεία μου καλά, είμαι και εγώ. Βλέπω με αισιοδοξία το μέλλον. Κάθε φορά που επικοινωνεί μία γυναίκα μαζί μου αισθάνομαι πως έκανα πολύ καλά που το μοιράστηκα διότι έχει να κάνει και με τη δική μου αποδοχή της νόσου, αλλά και γιατί με ένα τρόπο δημιούργησα έναν ’’πρακτικό χάρτη’’. Εμένα με αγχώνανε τα πρακτικά ζητήματα, όπως το πού να φτιάξω μία περούκα που δεν θα μου κοστίσει ο κούκος αηδόνι, πού να κάνω tattoo στο φρύδι, πού να βρω ένα τουρμπάνι, τι χαρτιά πρέπει να έχω για να βγάλω ένα πιστοποιητικό αναπηρίας» δήλωσε αρχικά.
Η ηθοποιός συνέχισε, εξηγώντας ότι: «Όλα αυτά, για έναν άνθρωπο που έχει να διαχειριστεί τη νόσο, φαίνονται βουνό. Το να δώσεις μικρά πρακτικά tips σε ένα άνθρωπο που κάνει χημειοθεραπείες είναι σημαντικό. Πολλές γυναίκες ρωτούν και για τους γιατρούς, γιατί δυστυχώς, πολλές πέρασαν από ένα κακό χειρουργείο και χρειάζεται να περάσουν και από άλλο για να το διορθώσουν».
Ακόμη, η Δώρα Χρυσικού τόνισε ότι, όσο απομακρύνεσαι από τη νόσο και νιώθει ότι είναι καλά, ο φόβος μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο.
«Η αλήθεια είναι πως το κυρίαρχο συναίσθημα ήταν ο φόβος. Φοβόμουν ότι θα πεθάνω. Ήμουν τυχερή γιατί το σώμα μου ανταπεξήλθε. Όσο απομακρύνεσαι από τη νόσο και νιώθεις ότι είσαι καλά, ο φόβος μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο, έρχεται ο φόβος για την υποτροπή. Η δική μου φύση είναι να πηγαίνω προς τη ζωή. Είμαι μαχήτρια, δεν το βάζω εύκολα κάτω. Τώρα αισθάνομαι μεγάλη ευγνωμοσύνη. Νιώθω πως μου δόθηκε μία νέα ευκαιρία. Έμαθα για εμένα ότι είμαι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος. Οι οικείοι μου δεν είχαν αμφιβολία, αλλά εγώ επειδή έχω μεγάλες μεταπτώσεις διάθεσης, έχω πάρει μια αυταξία σε σχέση με το γεγονός ότι τα κατάφερα» τόνισε.
Όσο για το μάθημα που της έδωσε όλη αυτή η περιπέτεια, η ίδια ανέφερε: «Έχω μάθει πως δεν χρειάζεται να είμαι τόσο επικριτική γιατί ο καθένας κουβαλάει έναν δικό του σταυρό. Πλέον, δίνω στον εαυτό μου το περιθώριο να λέει όχι. Θέλω να ζω ωραία τη ζωή μου και παίρνω χαρά από τα μικρά. Πιστεύω στο καλό πλέον. Η αδικία είναι κάτι που ακόμα δεν μπορώ να την μεταβολίσω».
Τέλος, αναφέρθηκε στη σχέση της με τον Θεό, λέγοντας: «Πιστεύω σε μία ανώτερη δύναμη, αλλά πιστεύω περισσότερο στη θεϊκή υπόσταση των ανθρώπων. Αυτό που με βοήθησε και με κράτησε είναι η εμπιστοσύνη προς την επιστήμη. Θεωρώ την ιατρική ως επιστήμη την κορωνίδα της ανθρώπινης νόησης».
