Η Γεωργία, η μικρή Μαρία, ο Όλιβερ και όποιος βιάζεται… εκτίθεται
Ο όγκος των «πληροφοριών», που δέχεται καθημερινώς ο καθένας από εμάς, καθιστά σχεδόν αδύνατη την επεξεργασία τους.
Του Μανώλη Καλατζή
Ακούμε, διαβάζουμε, βλέπουμε και συγκρατούμε ότι θεωρούμε ενδιαφέρον ή ότι μας κάνουν να πιστέψουμε πως έχει ενδιαφέρον.
Advertisement
Ουσιαστικά είμαστε παραδομένοι στη ροή του χείμαρρου της πληροφόρησης, η οποία υιοθετείται αφιλτράριστη και μάλιστα με έναν περίεργο αυτοματισμό, που θυμίζει τις εποχές που κάποιοι έλεγαν: «το είπε η τηλεόραση», «το είπε το ραδιόφωνο»… συνεπώς δεν μπορεί παρά να είναι αλήθεια.
Τώρα το έγραψε το Facebook, το «Χ», το Instagram… Ωστόσο όλα αυτά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν γράφουν απολύτως τίποτα. Πίσω από κάθε τι που διαβάζουμε είναι ένας από εμάς που θεωρεί ότι ασκεί «δημοσιογραφία», διοχετεύοντας ότι φανταστεί ή ακόμα ότι θα ήθελε να συμβεί.
Είναι σίγουρο πως θα βρεθούν χιλιάδες άλλοι, να το υιοθετήσουν, να το αναπαράγουν και να το καταστήσουν γεγονός ακόμα και αν δεν είναι τέτοιο.
Όλο αυτό, θα μπορούσε να είναι μια αθώα εκδοχή της παραπληροφόρησης, η οποία διακινείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα αθώα.
Για να μην δημιουργήσουμε εσωτερικές έριδες, θα επισημάνουμε τρία συμβάντα που απασχόλησαν την Ελλάδα και ο απόηχος τους έφτασε και εδώ.
Ο «βιασμός» της Γεωργίας Μπίκα, ο οποίος απεδείχθη πως δεν ήταν βιασμός και εν τέλει η ίδια, από κατήγορος βρέθηκε κατηγορούμενη για διάφορες κακουργηματικές πράξεις. Βεβαίως η προσφυγή της στο ΕΔΑΔ που παρουσιάστηκε ως «νίκη» αφορούσε τα της έρευνας και όχι τα του βιασμού και ενώ δεν εξετάστηκε καν η υπόθεση… βρέθηκαν κάποιοι να μιλούν για δικαίωση.
Είχαμε την περίπτωση της «μικρής Μαρίας», της προσφυγοπούλας που δήθεν είχε πεθάνει σε μια νησίδα στον Έβρο. Στόχος να εμφανιστεί τος κληρό πρόσωπο του ελληνικού κράτους, που «σκοτώνει» παιδιά γιατί δεν ανοίγει διάπλατα τα σύνορα να μπαινοβγαίνει όποιος γουστάρει.. Αποδείχθηκε πως δεν υπήρχε ποτέ καμιά «μικρή Μαρία», αλλά κάποιοι είχαν προλάβει να καταπιούν το παραμύθι, αμάσητο.
Τέλος προέκυψε η γνωστή ιστορία με τον σκύλο Όλιβερ στην Αράχωβα, τον οποίο δήθεν κάποια κτήνη (άνθρωποι) τον κακοποίησαν και τον σκότωσαν. Ακόμα και διαδηλώσεις στην Αθήνα οργανώθηκαν για να βρεθούν αι να τιμωρηθούν οι δράστες. Όπως αποδεικνύεται όμως δεν υπήρξαν δράστες, αλλά ο τραυματισμός του Όλιβερ, οφειλόταν σε πραγματικά κτήνη (αγέλη σκύλων).
Και στις τρεις περιπτώσεις, η βιασύνη κάποιων, να δείξουν την ευαισθησία τους, για μια γυναίκα που είπε ότι την βίασαν, για ένα μωρό που δήθεν αφέθηκε να πεθάνει και για έναν σκύλο που κακοποιήθηκε από τους κακούς ανθρώπους, οδήγησε σε γελοιοποίηση.
Τίποτα όμως δεν ήταν αθώο. Στη πρώτη περίπτωση έπρεπε να κρεμαστούν στα μανταλάκια κάποιοι νεαροί που έτυχε να είναι πλούσιοι, στη δεύτερη έπρεπε να διασυρθεί το ελληνικό κράτος για να εξυπηρετηθούν οι θιασώτες του μπάτε σκύλοι αλέστε και στη τρίτη να πληγεί σε μια ιδιαίτερη περίοδο (τουριστική) ο πιο γνωστός χειμερινός τουριστικός προορισμός στην Ελλάδα.
Αυτοί που δημιούργησαν τον θόρυβο, έκαναν τη δουλειά τους. Αυτοί που εκτέθηκαν ήταν όσοι υιοθέτησαν ως γεγονότα τα τρία αφηγήματα τα οποία κατέρρευσαν. Δεν είναι σίγουρο πως το πάθημα γίνεται μάθημα, γιατί όσο υπάρχουν αφελείς θα υπάρχουν και αυτοί που θα τους αξιοποιούν.
