Αχρείαστες οι χειροπέδες, όμως δεν ταπεινώθηκε – Απερρίφθη έφεση δικηγόρου για περιορισμό του
Παρά τη διαπίστωση ότι οι χειροπέδες σε δικηγόρο για τέσσερις ώρες κατά τη διάρκεια έρευνας στο γραφείο του δεν ήταν αναγκαίες, εντούτοις τοΔικαστήριο βρήκε ότι αυτό δεν συνιστούσε εξευτελιστική συμπεριφορά ώστε να επιδικάσει αποζημιώσεις.
Τόσο το πρωτόδικο Δικαστήριο που εκδίκασε αγωγή του δικηγόρου εκ Λεμεσού όσο και το Εφετείο ευθυγραμμίστηκαν, κρίνοντας ως αβάσιμα τα όσα υποστήριξε περί απάνθρωπης και εξευτελιστικής του μεταχείρισης, γι’ αυτό και απέρριψε τα αιτήματά του. Το ένταλμα σύλληψης εναντίον του δικηγόρου αφορούσε, μεταξύ άλλων, τα αδικήματα της πλαστογραφίας και της παρέμβασης σε δικαστική διαδικασία. Έξι αστυνομικοί πήγαν στο δικηγορικό του γραφείο, του πέρασαν χειροπέδες και τον κράτησαν εκεί για τέσσερις ώρες.
Με απόφαση το Εφετείο αναφέρει ότι παρ’ ότι το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι η αδικαιολόγητη χρήση και διατήρηση χειροπέδων στον εφεσείοντα για χρονική περίοδο σχεδόν 4 ωρών μπροστά σε πελάτες του, του δημιούργησε αρνητικά συναισθήματα ντροπής, προσβολής και εξευτελισμού, εντούτοις, συνυπολογίζοντας τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης, έκρινε ότι η συγκεκριμένη μεταχείριση του δεν έφθασε στο ελάχιστο όριο σοβαρότητας που καθορίζεται από τη νομολογία ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ως απάνθρωπη ή εξευτελιστική κατά παράβαση του Άρθρου 3 της Σύμβασης. «Η κατάληξη αυτή του Πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν είναι αυθαίρετη ούτε αντιφατική όπως ισχυρίζεται ο εφεσείων». Τέλος, το Δικαστήριο κατέληξε ότι εφόσον η σύλληψη ήταν νόμιμη και δεν χρησιμοποιήθηκε βία για την τοποθέτηση των χειροπέδων, καθώς επίσης και το ότι ο εφεσείων δεν υπέστη εξαιτίας του επίδικου περιστατικού, οποιεσδήποτε σωματικές ή ψυχικές βλάβες, καταδεικνύουν ότι είναι ορθό και εύλογο το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η επίδικη μεταχείριση του εφεσείοντα από την Αστυνομία δεν ξεπέρασε το ελάχιστο όριο που καθορίζεται από την νομολογία ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ως απάνθρωπη ή εξευτελιστική κατά παράβαση του Άρθρου 3 της Σύμβασης.
