Αγάπη είναι… αλλά δεν είναι παραμύθι
Τσακωμός για ο ποιος και γιατί απέσυρε το βιβλίο της Κατρίνας Τσάνταλη, από νηπιαγωγείο, με τίτλο «Οικογένεια είναι…»
Του Μανώλη Καλατζή
Θα έπρεπε να προηγηθεί το ερώτημα: «Ποιος και γιατί αποφάσισε να βάλει το βιβλίο στο νηπιαγωγείο;».
Advertisement
Τι ακριβώς θα αποκομίσει ένα παιδί 3-4 ετών από το «παραμύθι» στο οποίο αναφέρεται πως ο Γιωργής «έχει δύο μαμάδες και αγαπούν πολύ το παιδί και το φροντίζουν και το παιδί μεγαλώνει ευτυχισμένο»; Στην επόμενη σελίδα, ο Γιωργής «έχει δύο μπαμπάδες και αγαπούν πολύ το παιδί και το φροντίζουν και το παιδί μεγαλώνει ευτυχισμένο».
Προφανώς και η λογοτεχνική δεινότητα της συγγραφέως, δεν είναι λόγος για να κοσμεί το παραμύθι τη βιβλιοθήκη ενός νηπιαγωγείου.
Επειδή όμως η συγγραφέας, εκτός από τη λογοτεχνία έχει σχέση και με τα κρασιά, θα μπορούσε να απαντήσει στο ερώτημα, αν η οικογενειακή επιχείρηση οίνου, θα ήταν «ευτυχισμένη», έχοντας αμπελώνες μέσα σε σκοτεινά δωμάτια, χωρίς ήλιο και χωρίς νερό, δίνοντας μόνο αγάπη;
Νομίζω πως η απάντηση θα ήταν αρνητική.
Πως μπορεί λοιπόν ένα παιδί να έχει δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες, μόνο με αγάπη; Βιολογικώς κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, τουλάχιστον μέχρι να ανακαλυφθεί η τεχνητή μήτρα, για την οποία μίλησε στη Βουλή των Ελλήνων ο βουλευτής Σπύρος Μπιμπίλας.
Επειδή, τελευταία γίνεται συνεχώς επίκληση της επιστήμης, καλό θα ήταν την επιστημονική γνώση, για το τι είναι οικογένεια, να την δεχόμαστε από ειδικούς και όχι από οινοποιούς που διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να εκδίδουν παραμύθια, ως μέρος της life style εικόνα τους. Αυτό που περιγράφει η κα Τσάνταλη, θα μπορούσε στην επιχείρηση της να ονομαστεί «οίνος πολυποικιλιακός» και στη καθομιλουμένη αχταρμάς.
Τη σκέψη των παιδιών του νηπιαγωγείου σίγουρα δεν την απασχολεί ο Γιωργής, με τους δυο μπαμπάδες ή τις δυο μαμάδες και ο φόβος (δεν ξέρουμε πως προέκυψε) της περιθωριοποίησης.
Υπήρξε στο συγκεκριμένο νηπιαγωγείο κάποιο περιθωριοποιημένο παιδί;
Πριν μάθουμε τα παιδιά, ότι δεν πρέπει να χτυπούν τα άλλα, δεν πρέπει τα θέλουν όλα δικά τους, δεν πρέπει να μισούν, πρέπει να δείχνουν σεβασμό… ήταν προτεραιότητα να μάθουν για το παραμύθι των δύο μαμάδων και των δυο μπαμπάδων, του Γιωργή;
Θα μπορούσαμε αντί για παραμύθια, να τους λέμε αλήθειες. Ο Γιωργής έχει έναν μπαμπά και έναν σύντροφο του μπαμπά του και δεν ξέρει ποια είναι η μαμά του.
Αντιστοίχως, ο Γιωργής έχει μία μαμά, η άλλη είναι σύντροφος της μαμάς του και δεν ξέρουμε ποιος είναι ο μπαμπάς του.
Όπως τραγουδούσε ο Νιόνιος, «πως να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα» και δεν περιμένουν την κα Τσάνταλη να τους τα μάθει.
