Είμαστε στο 2024 και έχουμε βουλευτικές εκλογές το 2026 και προεδρικές το 2028. Αυτά είναι δεδομένα και δεν πρόκειται για εκτιμήσεις που μπορεί να αμφισβητήσει κάποιος.
Του Μανώλη Καλατζή
Την ίδια ώρα ευχόμαστε να λυθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα το κυπριακό, δηλώνοντας πως δεν υπάρχει Plan B και η μόνη επιδίωξη είναι, η λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Advertisement
Πάρα πολύ ωραία όλα αυτά, αφού έχουμε περάσει από την μακρά περίοδο του «αγώνα ως την απελευθέρωση», της απόρριψης των δεικτών Κουεγιάρ, του «ενταφιασμού της δέσμης ιδεών Γκάλι», της απόρριψης του σχεδίου Ανάν κλπ
Λογικά αφού βιαζόμαστε για λύση, μετά από τέτοιες περιπέτειες 50 ετών, η σκέψη μας και οι δυνάμεις μας θα έπρεπε να είναι επικεντρωμένες στο μοναδικό σχέδιο που έχουμε, αφού δεν υπάρχει Plan B. Και όμως, εμείς ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον προς την μάχη των βουλευτικών και των προεδρικών εκλογών, κάτι που σημαίνει ότι αυτά τα δύο γεγονότα θα συμβούν μόνο αν το κυπριακό παραμείνει άλυτο.
Για να μην το ζαλίζω πολύ, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι μας δουλεύουν.
Σχεδόν έχουν προεξοφλήσει ότι λύση γιοκ και για αυτό πρέπει να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο. Εξουσία, καρέκλες και φούμαρα για αγώνες που ποτέ δεν κάναμε.
Ένας λαός που βάζει πάνω από όλα την απελευθέρωση και την επιβίωση του, βρίσκει τον τρόπο να παραμερίζει τις διαφορές του προκειμένου να επιτύχει τον κεντρικό στρατηγικό του στόχο.
Εμείς μετατρέψαμε την διαχείριση του κυπριακού σε τακτική, και την εξασφάλιση της εξουσίας, της μισής Κυπριακής Δημοκρατίας, σε στρατηγική.
Ο Πρόεδρος πάει στην άτυπη τριμερή συνάντηση στη Νέα Υόρκη με στόχο την αναζήτηση κοινού εδάφους για επανέναρξη των συνομιλιών. Ο στόχος αυτός ακόμα και αν επιτευχθεί (που δεν φαίνεται τέτοια προοπτική), απέχει πολύ, έως πάρα πολύ, από την κατάληξη σε λύση.
Ακόμα όμως και αν γυρίζαμε το ημερολόγιο στον Ιούλιο του 2017 και απείχαμε μισό μίλι από τη λύση, θα έπρεπε να απαντήσουμε στο ερώτημα: Ποια λύση;
Μια λύση, η οποία για κάποια κόμματα στη συγκυβέρνηση είναι χειρότερη από τη διχοτόμηση, για κάποια άλλα δεν έχει το σωστό περιεχόμενο, για κάποια είναι η καλύτερη υπό τας περιστάσεις , χωρίς να είναι καλή…
Στο τέλος θα βρισκόμασταν ενώπιον ενός δημοψηφίσματος, το οποίο με τα σημερινά δεδομένα θα κατέληγε σε ναυάγιο ανάλογο του 2004.
Και όσο τα κόμματα θα παίζουν με τη νοημοσύνη μας και κάποιοι θα ράβουν κοστούμια και ταγέρ για την Βουλή και το Προεδρικό, τόσο το κυπριακό θα αποτελεί το εργαλείο του εμπαιγμού.
Για αυτό μην περιμένετε και πολλά μέχρι το 2028, αφού ήδη έχουν πάρει θέση για τις εκλογές αυτοί που υποστηρίζουν πως θέλουν λύση χθες.
Πηγή: Cyprus Times
