ΗΣτατιστική Επιστήμη αυτές τις μέρες έχει την τιμητική της, αφού στις 20 Οκτωβρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Στατιστικής.
Ο εορτασμός αυτός τη συγκεκριμένη μέρα αποφασίστηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 2010, με σκοπό την αναγνώριση της σημασίας της Στατιστικής Επιστήμης στην οικοδόμηση, την ομαλή λειτουργία και την εξέλιξη των σύγχρονων κοινωνιών.
Με αφορμή λοιπόν αυτόν τον εορτασμό, ως μόνιμος χρήστης των στατιστικών στοιχείων που παράγει η Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, οφείλω να διατυπώσω κάποιες σκέψεις και να πω κάποιες αλήθειες.
Υπό δύο διαφορετικές επαγγελματικές ιδιότητες (του οικονομικού συντάκτη σε καθημερινή εφημερίδα και του υπεύθυνου του Τμήματος Οικονομικών Μελετών της ΣΕΚ) για 38 συνεχή χρόνια παρακολούθησα σε διαρκή βάση τα αποτελέσματα εκατοντάδων στατιστικών μελετών.
Διάβασα, ανέλυσα, παρουσίασα και αρχειοθέτησα άπειρα δελτία Τύπου που εκδίδονται για διάφορα θέματα από τη Στατιστική Υπηρεσία.
Έχω την ισχυρή άποψη πως, αν δεν υπήρχε η Στατιστική Υπηρεσία, θα ήμασταν τυφλοί και αριθμητικά ανάπηροι. Χωρίς καμιά υπερβολή θα πω ότι η δουλειά που παράγει η Υπηρεσία αποτελεί φως.
Φως που μας δείχνει το εργατικό κόστος, τον πληθωρισμό, την ανεργία, τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τα ελλείμματα, τα πλεονάσματα και όλους τους υπόλοιπους οικονομικούς δείκτες, που είναι απόλυτα χρήσιμοι για τη δουλειά μας. Χωρίς αυτό το φως, θα βρισκόμασταν στο σκοτάδι.
Σκεφτείτε μόνο για μια στιγμή τι θα συνέβαινε στον κόσμο, αν δεν υπήρχε αυτό το στατιστικό φως. Στη βάση ποιων δεδομένων θα ελαμβάνονταν οι αποφάσεις; Αν για παράδειγμα δεν υπήρχε η Δημογραφική Έκθεση, που εκπονείται ετησίως από τη Στατιστική Υπηρεσία, πώς θα ξέραμε ότι υποφέρουμε από φοβερή υπογεννητικότητα και ότι η Κύπρος γερνάει επικίνδυνα;
Αν δεν υπήρχε η Στατιστική, πώς θα ξέραμε ότι στην Κύπρο η παραγωγικότητα ακολουθεί φθίνουσα πορεία; Η παραγωγικότητα, ως έννοια και ως οικονομικός όρος, δυστυχώς αποτελεί το παραμελημένο παιδί της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, όπως αρθρογραφικά εξήγησα άπειρες φορές.
Αν δεν υπήρχε η Στατιστική πώς θα ξέραμε ότι οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία και στην εστίαση αμείβονται με λιγότερο από €8 μικτά την ώρα, ποσό που είναι το χαμηλότερο ωριαίο εργατικό κόστος που καταγράφεται σ’ ολόκληρη την κυπριακή οικονομία;
Αλήθεια, αν δεν υπήρχε η Στατιστική πώς θα γνωρίζαμε ότι οι επιχειρήσεις στην Κύπρο πέτυχαν τα τελευταία χρόνια τεράστια κερδοφορία. Με βάση την αναθεώρηση των Εθνικών Λογαριασμών, που έγινε μόλις τον περασμένο Μάρτιο, προκύπτει το ισχυρό συμπέρασμα πως, από το 2012 έως και το 2023, τα κέρδη αυξήθηκαν ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) από το 18% στο 29%, ενώ την ίδια περίοδο οι απολαβές των μισθωτών μειώθηκαν από το 48,3% στο 41,1%.
Πρόκειται για μια σοβαρή ανισορροπία μισθών και κερδών, που πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την Κυβέρνηση αλλά και τη Βουλή. Πρόκειται για μια τεράστια κερδοφορία, που δημιουργήθηκε μεσούσης της χρηματοοικονομικής κρίσης και της πανδημίας.
Μέσα από το έργο που παράγει λοιπόν η Στατιστική Υπηρεσία γνωρίζουμε πώς λειτουργούν η οικονομία και η αγορά εργασίας της χώρας και πώς αυτά συγκρίνονται, (είτε θετικά είτε αρνητικά) με τα όσα συμβαίνουν στα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Φρονώ πως μέσα από τις σωστές στατιστικές λαμβάνονται και οι σωστές αποφάσεις. Οι επίσημες τεκμηριωμένες στατιστικές έρευνες βοηθούν τις κυβερνήσεις στη χάραξη ορθής πολιτικής, με στόχο τη διαρκή πρόοδο και ανάπτυξη μιας χώρας. Η σημασία και η σημαντικότητα της Στατιστικής Επιστήμης είναι πρόδηλη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, γι’ αυτό καλείται η κυβέρνηση να αξιοποιήσει ακόμα καλύτερα το παραγόμενο στατιστικό προϊόν.
Καταληκτικά και συμπερασματικά, ως χρήστης των στατιστικών στοιχείων (για περισσότερο από τρεις δεκαετίες), δηλώνω απόλυτο σεβασμό στη δουλειά και στο έργο που παράγει η Στατιστική Υπηρεσία και είμαι περισσότερο από βέβαιος πως υπάρχουν ο ζήλος, η αφοσίωση και το όραμα για ακόμα καλύτερες επιδόσεις.
Υ.Γ.: Οι αριθμοί δεν ξέρουν να ψεύδονται. Δείχνουν πάντα την αλήθεια, εκτός αν πέσουν θύματα πολιτικών, κομματικών ή άλλων σκοπιμοτήτων κάτι που δυστυχώς συμβαίνει τακτικά στην Κύπρο, αφού το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι εθισμένο να ζει μόνιμα σε προεκλογική περίοδο, με ό,τι αυτό ισοδυναμεί για την πρόοδο, την ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου και των πολιτών.
* Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος.
Πηγή: philenews.com
