Οριο αγορών. Γονιός αγοράζει μία τυρόπιτα στο παιδί του, το κατάστημα χτυπά τη μηχανή και βγάζει την απόδειξη. Ο γονιός δείχνει την κάρτα του, διότι δίπλα στη μηχανή υπήρχε POS. Τότε η ταμίας του λέει να κοιτάξει στην κολώνα, όπου ευκρινώς υπήρχε ένα χειρόγραφο χαρτί, το οποίο έλεγε: «πληρωμή με κάρτα μόνο με αγορές άνω των 5 ευρώ». Ο γονιός ευγενικά είπε ότι δεν το είχε δει και ότι δεν έχει δικαίωμα το κατάστημα να το κάνει. Τότε σηκώνεται ο ιδιοκτήτης και του λέει, τι να κάνουμε δεν μας συμφέρει. Μας τα παίρνει η τράπεζα. Θέλετε την τυρόπιτα, θα πληρώσετε με μετρητά ή να την ακυρώσω; Το παιδί είχε ήδη πάρει την πρώτη δαγκωνιά. Για να μη δημιουργηθεί ένταση, ο γονιός αγοράζει άλλη μια τυρόπιτα και έναν καφέ, ξεπερνάει το όριο για αγορά με κάρτα, πληρώνει και φεύγει.
Λιγότερα χωρίς απόδειξη. Γιατρός έχει μετατρέψει το υπόγειο της κατοικίας του σε γραφείο και δέχεται ασθενείς. Οταν έρχεται η ώρα της πληρωμής λέει ότι ως καθηγητής θα ζητούσε 100 ευρώ, αλλά επειδή δεν κόβει αποδείξεις, ζητά 70 ευρώ. Για αυτή την περίπτωση έγινε από ασθενή ανώνυμη καταγγελία στην πλατφόρμα ΑΑΔΕ.
Χαλασμένο POS. Η περίπτωση με το POS που όλο χαλάει ή δεν έχει σήμα είναι πολύ σύνηθες στα περίπτερα ειδικά στις αγορές τσιγάρων.
Κάποια περίπτερα της γειτονιάς που μπορεί και να σε ξέρουν, σου το λένε ξεκάθαρα. Δεν βγάζω τίποτα από την πώληση. Είτε αγόρασε και κάτι άλλο, π.χ. γκοφρέτες, κ.λπ., είτε πήγαινε σε άλλο περίπτερο. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα προϊόντα μικρού περιθωρίου, όπως εφημερίδες ή εισιτήρια για λεωφορεία.
Αν θες νερό, βρες άλλον. Οικισμό εντός σχεδίου στην Αττική που ακόμα δεν έχει συνδεθεί με την ΕΥΔΑΠ, εξυπηρετείται με υδροφόρες. Και ατύπως κάθε περιοχή έχει και τον νερουλά της και δεν συνηθίζεται ο ένας να μπαίνει στην περιοχή του άλλου.
Σε έναν τέτοιο οικισμό υπάρχει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, γύρω στα 80. Η υδροφόρα δέχεται μόνο μετρητά. Ετσι, οι ηλικιωμένοι παίρνουν το λεωφορείο, παίρνουν μετρητά από το ΑΤΜ, ώστε να πληρώσουν την επόμενη φορά. Διαφορετικά, νερό δεν έχει. Επειδή, ή μεγάλωσαν και επιδεινώθηκε η υγεία τους, ζητούν από το παιδί τους να τους πάει κάποια μετρητά ώστε να πληρώνουν την υδροφόρα, τον υδραυλικό ή τον ηλεκτρολόγο ή άλλον τεχνίτη, αν τους συμβεί τίποτα. Ή ακόμα και τη λαϊκή. Διαφορετικά, θα πρέπει να βρουν άλλους, αν βρουν.
Συνεργείο με έκπτωση με μετρητά. Συνεργείο αυτοκινήτων διαθέτει ταμειακή μηχανή και POS. Ομως, ένα σέρβις των 280 ευρώ, με POS και με απόδειξη θα κοστίσει επιπλέον 24% ΦΠΑ. Δηλαδή 347,20 ευρώ. Και σε ρωτάει, τι θες; 280 ή 347,20 ευρώ; Αν ο πελάτης έχει πιάσει το όριο αποδείξεων βάσει του εισοδήματος, γιατί να επιλέξει την απόδειξη και τα 347,20 ευρώ; Και σε ρωτά: Κορόιδο είσαι;
Υπό πίεση. Η ιστορία αυτή δεν διαφέρει και πολύ από τις υπόλοιπες αλλά αξίζει να αναφερθεί διότι έχει σχέση με τη δύσκολη κατάσταση που μπορεί να βρίσκεται κάποιος και να αδυνατεί να καταγγείλει ή να διαπραγματευτεί ή να φωνάζει αστυνομία. Γονιός παραγγέλνει ταξί για να μεταφέρει με κρίση το παιδί του στο Παίδων. Εκεί το ταξί του λέει το ποσό και του προσθέτει κάτι μικρό ακόμα για τη χρήση της κάρτας. Ο γονιός το πλήρωσε και έφυγε για να πάει το παιδί του στα επείγοντα. Εξάλλου ήθελε να αποφύγει την ένταση μπροστά στο παιδί. Σε μια άλλη κούρσα, με άλλον ταξιτζή, ο γονιός αυτός εξιστορεί την περιπέτεια. Και τι του λέει ο ταξιτζής; Κι αν έκανες φασαρία ή φώναζες την αστυνομία ή έκανες καταγγελία, τι θα μπορούσες να αποδείξεις; Αυτός θα έδειχνε την απόδειξη από το ταξίμετρο και θα έλεγε ότι ο πελάτης αρνήθηκε να πληρώσει.
