Είχε δίκαιο ο Πρόεδρος που είπε πως αποδείχθηκε καλή ιδέα η σύσκεψη με όλα τα μέρη της ηλεκτρικής διασύνδεσης.
Όμως, ακούμε πράγματα από ελλαδικής πλευράς και μπαίνουμε σε σκέψεις. Και νιώθουμε και λίγη ντροπή, που να πάρει.
Για παράδειγμα, η συζήτηση έγινε επί ίσοις όροις; Ήταν στο ίδιο ή περίπου στο ίδιο τεχνοκρατικό επίπεδο οι εκπρόσωποι των «ομάδων»;
Γνώριζαν καλά όλες οι πλευρές το έργο, το υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο, το συμβόλαιο του ΑΔΜΗΕ με τη Nexans για το καλώδιο (που είναι η καρδιά του έργου, αφού στοιχίζει 1.4 δισ. για την ώρα), τις τεχνικές προκλήσεις της πόντισης του καλωδίου και τις λύσεις που δυνατό να προσφέρονται, τις βυθομετρήσεις που έγιναν (όσες έγιναν και όπως έγιναν πριν τον ΑΔΜΗΕ) και αυτές που θα γίνουν; Αν γίνουν;
Η κυπριακή πλευρά εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον υπουργό Οικονομικών, τον υπουργό Ενέργειας, την υφυπουργό παρά τω Προέδρω, τον Γενικό Εισαγγελέα και τον βοηθό Γ.Ε., τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τον διευθυντή γραφείου Τύπου του Προέδρου.
Ο μόνος που είναι τεχνοκράτης, αλλά σε πολιτική θέση πλέον, και ξέρει για το έργο όπως σχεδιάστηκε, χωρίς ο άνθρωπος να είναι ειδικός στον ηλεκτρισμό και τις διασυνδέσεις (είναι όμως στον τομέα των καυσίμων και των υποδομών διαχείρισης τους), είναι ο Γ. Παπαναστασίου. Οι υπόλοιποι ακουστά έχουν τις διασυνδέσεις, όπως και οι πλείστοι εξ ημών. Αλλά εμείς δεν εκπροσωπούμε το κράτος.
ΟΑΔΜΗΕ εκπροσωπήθηκε από τον CEO του, που είναι και πρόεδρος, και ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά τις διασυνδέσεις, καθώς ασχολείται επαγγελματικά με αυτές και έχει ηγηθεί στην πραγματοποίηση μερικών τέτοιων. Και ίσως είναι και ο στενότερος συνεργάτης στην Ελλάδα της κραταιάς State Grid of China, κολλοσού στην τοποθέτηση και διαχείριση δικτύων ηλεκτρισμού στην Κίνα και σε πολλές άλλες χώρες και ισχυρού μετόχου του ΑΔΜΗΕ.
Επιπλέον, ο ΑΔΜΗΕ κατέβασε στο γήπεδο και τον Νίκο Μπουλαξή, γ.δ. Ρυθμιστικής Πολιτικής, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας της Ελλάδας. Ξέρει κι αυτός απ’ έξω τον ηλεκτρισμό, τις διατιμήσεις, τις διασυνδέσεις, κλπ.
Και είχε και η Nexans εκπρόσωπο, δεν ξέρουμε ποιον, αλλά προφανώς ήταν κάποιος που ήξερε νερό το συμβόλαιο για το καλώδιο και τις τεχνικές λεπτομέρειες.
Με τέτοιες «εντεκάδες», πού πάμε κύριοι; Δεν έχουμε τεχνοκράτες να συζητήσουν με τεχνοκράτες; Έχουμε. Κάποιους σε πρώτη ζήτηση και κάποιους στο περιθώριο, σε άλλες υπηρεσίες, Αρχές, οργανισμούς. Δεν θα ‘πρεπε κάποιοι να αξιοποιηθούν έστω τώρα που θυμηθήκαμε να συζητήσουμε τι λένε παλιές και λιγότερο παλιές ρυθμιστικές αποφάσεις – δεσμεύσεις, τις οποίες αποδεικνύεται πως ελάχιστοι τις έχουν διαβάσει τόσα χρόνια;
Και αν τις ρυθμιστικές αποφάσεις δεν τις είχαν διαβάσει (ή δεν τις είχαν κατανοήσει) ανώτεροι λειτουργοί υπουργείων και οργανισμών, σκεφτείτε πόσοι ξέρουν στην Κύπρο τι στο καλό λέει το συμβόλαιο του ΑΔΜΗΕ με τη Nexans. Τι λέει για την αποζημίωση της εταιρείας σε περιπτώσεις δραματικών απρόοπτων εξελίξεων, που θα τουμπάρουν το έργο χωρίς αντικειμενικά να μπορεί να επιρριφθεί η ευθύνη στον ΑΔΜΗΕ ή στη Nexans; Προσπαθεί (όλο το κυπριακό σύστημα) να μάθει και να καταλάβει τώρα. Την τελευταία στιγμή.
Ηεντύπωση Ελλαδιτών ενδιαφερομένων από τα παραλειπόμενα της σύσκεψης οδηγεί στο συμπέρασμα πως η συζήτηση ήταν χρήσιμη και αναγκαία, κυρίως γιατί εξελίχθηκε, σε ένα βαθμό, σε δωρεάν φροντιστήριο από την ελληνική αντιπροσωπία. Μέλη της οποίας κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις που αποκάλυπταν άγνοια του θέματος ή πλημμελή γνώση.
Και δεν ήταν μια σύσκεψη σε αμιγώς πολιτικό επίπεδο. Το ξέραμε από πριν, γιατί εμείς τη ζητήσαμε. Και καλέσαμε ΑΔΜΗΕ και Nexans και Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και αμελήσαμε να βάλουμε απέναντί τους κάποιους με βασικές έστω γνώσεις για όσα θα «βάζαμε κάτω» προς συζήτηση.
Και φτάνουμε, εν τέλει, στα όρια της γελοιοποίησης, όταν δεν ξεχωρίζουμε ποια θέματα είναι κλειδωμένα στις ρυθμιστικές αποφάσεις, ποια θέματα είναι υποχρεώσεις από τον συναφή κανονισμό της ΕΕ, ποια είναι προτάσεις για τροποποιήσεις, ποιες τροποποιήσεις είναι θεμελιώδη ζητήματα που πολύ δύσκολα αλλάζουν, ποιες είναι έξτρα κίνητρα εκ των υστέρων, που δίνεις ή δεν δίνεις, αναλόγως πόσο σε έπεισε ο άλλος για την αμφιλεγόμενη βιωσιμότητα του έργου (στο οποίο μπορεί να γίνεις κι’ εσύ μέτοχος κάποια στιγμή) και σε ποια θέματα «σε παίρνει» να ζητήσεις και εσύ αλλαγές ή να πεις «αυτό το έργο αγόρασες, αυτό οφείλεις να υλοποιήσεις, αλλιώς…».
Πηγή: philenews.com
