Η παρενόχληση και η βία στον χώρο εργασίας αποτελούν σοβαρά ζητήματα που απειλούν την ασφάλεια, την ευημερία, την παραγωγικότητα και πρωτίστως την αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Παρά την πρόοδο που επιτεύχθηκε στη νομοθεσία και την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση, πολλά περιστατικά παραμένουν ατιμώρητα. Συχνά οι εργαζόμενοι διστάζουν να τα καταγγείλουν. λόγω φόβου αντιποίνων ή στιγματισμού.
Η ανάγκη για σαφείς πολιτικές, δομημένους μηχανισμούς καταγγελίας, καθώς και για προγράμματα εκπαίδευσης και πρόληψης είναι πιο επιτακτική από ποτέ, ώστε να διασφαλιστεί ένα περιβάλλον που προάγει τον σεβασμό και την ισότητα για όλους. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων είναι κρίσιμη για την οικοδόμηση ενός υγιούς και υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος.
Εργαλείο τεκμηρίωσης αποτελεί πρόσφατη έρευνα του Οργανισμού IMR/Universtiy of Nicosia που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της ΣΕΚ. Επτά στους δέκα (7/10) εργαζόμενους αναγνωρίζουν ότι στους χώρους εργασίας τους παρουσιάζονται φαινόμενα βίας και παρενόχλησης, ενώ ένας στους δύο (1/2) έχει βιώσει τέτοια φαινόμενα κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του καριέρας. Το ποσοστό αυτό φαίνεται να είναι από τα υψηλότερα στην ΕΕ για αυτό και η ΣΕΚ τεκμηριώνει τη θέση για τη λήψη πιο δυναμικών και στοχευμένων μέτρων. Για τον σκοπό αυτό επιβάλλεται ο καθορισμός ενός στρατηγικού σχεδιασμού από το σύνολο των κοινωνικών εταίρων (κράτος, συνδικαλιστικές οργανώσεις και εργοδοτικούς συνδέσμους).Ο στρατηγικός σχεδιασμός για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων θα πρέπει να στηρίζεται σε 7 άξονες:
1. Ενημέρωση και Εκπαίδευση.
Οι εργοδότες πρέπει να διοργανώνουν εκπαιδευτικά σεμινάρια για την ευαισθητοποίηση γύρω από τα θέματα παρενόχλησης και βίας, ώστε να κατανοήσουν όλοι πώς να αναγνωρίζουν, να αποφεύγουν και να διαχειρίζονται τέτοια φαινόμενα, ενώ παράλληλα, όλες οι εταιρείες και οι οργανισμοί πρέπει να διαθέτουν σαφείς και γραπτές πολιτικές που ορίζουν τι συνιστά παρενόχληση και βία, και τι συνέπειες υπάρχουν για τους παραβάτες.
2. Δημιουργία Ασφαλούς Περιβάλλοντος Καταγγελιών
Πρέπει να υπάρχουν διαφανείς, ασφαλείς και εύχρηστοι μηχανισμοί για τους εργαζομένους, ώστε να μπορούν να καταγγείλουν περιστατικά παρενόχλησης ή βίας, χωρίς φόβο αντιποίνων. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι σημαντικό να δίνεται η δυνατότητα ανώνυμων καταγγελιών. Πρέπει επίσης να θεσπιστούν μέτρα που να προστατεύουν τους εργαζόμενους που προχωρούν σε καταγγελίες από οποιαδήποτε μορφή αντιποίνων ή αντίδρασης.
3. Άμεση και Αποτελεσματική Αντίδραση
Οι καταγγελίες για παρενόχληση ή βία πρέπει να διερευνώνται άμεσα και με αντικειμενικότητα, ώστε να μην δημιουργείται καθυστέρηση ή αίσθηση ατιμωρησίας, μέσα από προκαθορισμένες αμερόληπτες διαδικασίες για τη διαχείριση των καταγγελιών, από την πρώτη επαφή με τον καταγγέλλοντα μέχρι την τελική λήψη αποφάσεων και επιβολή κυρώσεων.
4. Κυρώσεις και Αποκατάσταση
Οι εργοδότες πρέπει να καταστήσουν σαφές ότι η παρενόχληση και η βία δεν γίνονται ανεκτές και να επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις στους παραβάτες, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν προειδοποιήσεις, απολύσεις ή νομικές κυρώσεις, ενώ παράλληλα τα θύματα πρέπει να λαμβάνουν πλήρη υποστήριξη, τόσο ψυχολογική όσο και επαγγελματική.
5. Ενίσχυση της Νομοθεσίας και των Θεσμών
Το κράτος, Κυβέρνηση και Βουλή, οφείλουν να διασφαλίσουν ότι υπάρχουν ισχυροί νόμοι που να προστατεύουν τους εργαζομένους από την παρενόχληση και τη βία. Αυτοί οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά, με μηχανισμούς επιτήρησης και επιβολής κυρώσεων σε όποιους την παραβαίνουν. Παράλληλα, όμως, είναι σημαντικός και ο ρόλος των συνδικαλιστικών και εργοδοτικών οργανώσεων, οι οποίες μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός ασφαλούς εργασιακού περιβάλλοντος, αναλαμβάνοντας την προώθηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την παροχή νομικής και ψυχολογικής βοήθειας όταν χρειάζεται.
6. Πρόληψη μέσω Διαρκούς Παρακολούθησης και Αξιολόγησης
Σημαντικό είναι επίσης να υπάρχει διαρκής παρακολούθηση της κατάστασης στον χώρο εργασίας για την ανίχνευση των προβλημάτων, αλλά και της παρακολούθησης όλων των δεδομένων που προκύπτουν μέσα από τεκμηριωμένες έρευνες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό δυνητικών προβλημάτων.
7. Καλλιέργεια Θετικής Εργασιακής Κουλτούρας
Οι κοινωνικοί εταίροι, αλλά και τα μέσα επικοινωνίας, πρέπει να ενισχύσουν την κουλτούρα του σεβασμού και της ισότητας, ενθαρρύνοντας συμπεριφορές που προάγουν τη συνεργασία και τη δικαιοσύνη, όπως επίσης σημαντικός παράγοντας είναι οι διοικήσεις να δίνουν το καλό παράδειγμα, δείχνοντας μηδενική ανοχή σε περιστατικά βίας και παρενόχλησης, προάγοντας ένα περιβάλλον όπου όλοι οι εργαζόμενοι νιώθουν ασφαλείς και σεβαστοί. Τέλος, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η αντιμετώπιση της παρενόχλησης και της βίας στην εργασία απαιτεί μια συντονισμένη και πολυδιάστατη προσέγγιση, που επικεντρώνεται στην πρόληψη, την εκπαίδευση, τη διαφάνεια, τη δικαιοσύνη και την αυστηρή επιβολή κυρώσεων.
* Γενικός Οργανωτικός της ΣΕΚ
Πηγή: philenews.com
