Ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ, ο οποίος είχε ξεπεράσει το 9% πριν από δύο χρόνια, είναι τώρα γύρω στο 3%. Με βάση τις τρέχουσες τάσεις, αναμένεται να διαμορφωθεί στο 2,5%-3%, ένα εύρος που οι περισσότεροι οικονομολόγοι θα θεωρούσαν συμβατό με τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Αυτά τα καλά νέαθα άνοιγαν κανονικά το παράθυρο για την Fed να μειώσει τα επιτόκια καθώς η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς (FOMC), το κορυφαίο όργανο πολιτικής της, συνεδριάσει αυτή την εβδομάδα, δεδομένων των ενδείξεων ότι η αμερικανική οικονομία επιβραδύνεται ταχύτερα από ό,τι πολλοί ανέμεναν. Η τρέχουσα νοοτροπία της Fed, ωστόσο, σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό να περιοριστεί στο να σηματοδοτήσει την πρόθεση μείωσης των επιτοκίων όταν η FOMC συνεδριάσει στις 17-18 Σεπτεμβρίου. Η αποτυχία χαλάρωσης της πολιτικής είτε τον Ιούλιο είτε τον Σεπτέμβριο – μια έκβαση που δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλειστεί – θα αποτελούσε άλλο ένα λάθος πολιτικής για μια Fed που προσπαθεί να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της μετά την αδέξια αρχική αντίδραση στην αύξηση πιέσεων στις τιμές το 2021.
Η διστακτικότητα της Fed να μειώσει τα επιτόκια οφείλεται εν μέρει στην έλλειψη εμπιστοσύνης ότι ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να μειώνεται στο στόχο του 2% και όχι απλώς να εγκατασταθεί σε ένα σταθερό επίπεδο του 2,5%-3%. Η διατήρηση της νομισματικής πολιτικής σε περιοριστικό επίπεδο θα αύξανε την πιθανότητα επίτευξης αυτού του ποσοστού, αλλά με τον μεγάλο κίνδυνο να προκληθεί αδικαιολόγητη ζημία στην απασχόληση και την οικονομία.
Είναι εξαιρετικά απίθανο οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να αναθεωρήσουν τον στόχο για τον πληθωρισμό μετά από μια τόσο παρατεταμένη περίοδο σφαλμάτων στις προβλέψεις και αποτελεσμάτων πολύ πάνω από τον στόχο τους. Μια πιο πιθανή προσέγγιση θα ήταν η Fed να στοχεύσει σε μια πολύ σταδιακή πορεία προς τη μείωση του πληθωρισμού από εδώ και πέρα, καθιστώντας σαφές ότι οι επιδιώξεις της πολιτικής της είναι πλέον ιδιαίτερα ευαίσθητες στις εξελίξεις στην αγορά εργασίας.
Ο κίνδυνος πρόκλησης αδικαιολόγητης ζημίας στην οικονομία ενισχύεται από το άγχος και την πίεση που ήδη αισθάνονται τα νοικοκυριά και οι μικρές επιχειρήσεις με χαμηλότερο εισόδημα. Και τα δύο έχουν δει τα ταμειακά τους αποθέματα της εποχής της πανδημίας να εξαντλούνται σε μια εποχή που η εξυπηρέτηση των χρεών έχει γίνει πολύ πιο δαπανηρή. Δεν μπορούν να αντέξουν τις επιπτώσεις μιας υπερβολικά περιοριστικής πολιτικής της Fed – ειδικά όταν οι επιπτώσεις των υψηλότερων επιτοκίων δεν έχουν ακόμη απορροφηθεί πλήρως από την οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του.
Σε πρόσφατα σχόλιά της, η Fed έχει τελικά προχωρήσει σε μεγαλύτερη έμφαση στους κινδύνους για την αγορά εργασίας, σε μια πιο ισορροπημένη, όπως θεωρεί πλέον, συνολική αξιολόγηση. Είναι θέμα χρόνου μέχρι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να μετατοπιστούν περαιτέρω, ώστε να αντανακλούν μεγαλύτερη ανησυχία για αδικαιολόγητη αποδυνάμωση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας. Ο λόγος για τον οποίο αυτό δεν συμβαίνει πιο γρήγορα – παρόμοια με τον δισταγμό για μείωση των επιτοκίων εντός της εβδομάδας – είναι ότι η χάραξη πολιτικής έχει γίνει υπερβολικά εξαρτώμενη από τα δεδομένα μετά το μεγάλο λάθος του 2021 να σπεύσουν να απορρίψουν την αύξηση του πληθωρισμού ως κάτι απλά “παροδικό”.
Αν και η αναμονήγια τη μείωση των επιτοκίων τον Σεπτέμβριο δεν είναι μείζον ζήτημα στη μεγάλη εικόνα, μια περαιτέρω καθυστέρηση θα αποτελούσε μεγαλύτερη ανησυχία. Και μια τέτοια καθυστέρηση θα μπορούσε εύκολα να προκύψει για έναν θεσμό που δεν διαθέτει εμπιστοσύνη στην πορεία του πληθωρισμού. Πράγματι, το μόνο που θα χρειαζόταν είναι μια αρνητική έκπληξη από τα στοιχεία.
Η πιθανότητα μιας ήπιας προσγείωσης της οικονομίας θα ήταν σημαντικά υψηλότερη εάν η Fed δεν επιβαρυνόταν από έναν ξεπερασμένο στόχο για τον πληθωρισμό, ένα ακατάλληλο πλαίσιο νομισματικής πολιτικής και μια νοοτροπία που εξαρτάται υπερβολικά από τα δεδομένα. Αντ’ αυτού, η πιθανότητα είναι μόνο γύρω στο 50% κατά την εκτίμησή μου. Και αυτό δεν είναι ένα επαρκώς ανακουφιστικό επίπεδο, ιδίως με δεδομένο το υψηλό χρέος, την επιδείνωση της ανισότητας και το φάσμα των μη οικονομικών αβεβαιοτήτων που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και η παγκόσμια οικονομία.
Απόδοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν
BloombergOpinion
Πηγή: philenews.com
