Ο δημόσιος τομέας ανέκαθεν αποτελούσε ένα τεράστιο θέμα συζήτησης, η οποία διεξαγόταν σε διάφορα επίπεδα και αφορούσε ζητήματα που απασχολούσαν όχι μόνο το ίδιο το κράτος, αλλά και τους πολίτες της χώρας.
Το θέμα με τη γραφειοκρατία, η οποία απασχολεί και ταλαιπωρεί την ίδια ώρα επαγγελματίες, αλλά και ιδιώτες, το θέμα του ωραρίου εργασίας, η παραγωγικότητα, ο διασκορπισμός των υπηρεσιών, το μισθολόγιο, η μονιμότητα, είναι θέματα τα οποία απασχολούν. Κάποια είναι προς συζήτηση, όπως η γραφειοκρατία και η παραγωγικότητα, ενώ κάποια άλλα όχι, όπως η μονιμότητα.
Το θέμα των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων -δηλαδή ένα μεγάλο μέρος του κόστους του κράτους ως προς τη δημόσια υπηρεσία- είναιένα ζήτημα που αποτελεί συχνά σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ κομμάτων και κυβέρνησης, αλλά και μεταξύ κυβέρνησης και συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά συνάμα και μεταξύ εργαζομένων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θεωρούνταν ανέκαθεν οι προνομιούχοι μεταξύ των εργαζομένων. Τόσο στο κομμάτι των μισθών και των αυξήσεων, όσο και στα ωφελήματα, τη μονιμότητα και τους όρους εργοδότησης. Απαραίτητη σημείωση. Δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι υψηλόμισθοι. Και δεν είναι όλοι οι ιδιώτες εργαζόμενοι χαμηλόμισθοι. Το γεγονός ότι οι δημόσιοι θεωρούνται προνομιούχοι έχει να κάνει με ολόκληρο το πακέτο εργασίας, δηλαδή τις ετήσιες αυξήσεις, τη μονιμότητα, το ωράριο και τα ωφελήματα. Είναι όμως και αυτοί που βάζουν πλάτη σε δύσκολες στιγμές για την οικονομία, που δέχτηκαν παγοποίηση αυξήσεων για χρόνια. Είναι, επίσης, αυτοί που κινούν το παζάρι σε λιανικό εμπόριο, εστίαση και άλλους κλάδους της οικονομίας.
Επί του προκειμένου, τι θα πρέπει να γίνει; Να μειωθούν οι μισθοί και τα ωφελήματα στο δημόσιο ή να αυξηθούν τα αντίστοιχα στον ιδιωτικό τομέα; Ο Πρόεδρος του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, Μιχάλης Περσιάνης, προειδοποίησε τη Δευτέρα για τη μεγέθυνση του κρατικού τομέα. Όπως είπε, από το 29% που ήταν το μέγεθος του κράτους ως ποσοστό της οικονομίας πριν από 15 χρόνια, έχει πάει σήμερα στο 45%, αφού το κράτος απορροφά όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομίας. Επισήμανε ταυτόχρονα ότι αυτή η αύξηση του κόστους και η αύξηση των ανελαστικών δαπανών δεν γίνεται με τρόπο που να βελτιώνει παράλληλα την ποιότητα και την ταχύτητα των υπηρεσιών προς τον πολίτη.
Η σχέση του τι πληρώνει ο πολίτης με το τι απολαμβάνει, πρόσθεσε, όσο πάει χειροτερεύει.
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων όσον αφορά στην κρατική μηχανή, ο κ. Περσιάνης εξέφρασε την άποψη ότι αυτή η χρονική συγκυρία είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για να εξεταστεί η προσπάθεια βελτίωσης της παραγωγικότητάς της. Πρόσθεσε ότι η ψηφιακή μετάβαση της ίδιας της κρατικής μηχανής εσωτερικά μπορεί να διορθώσει τη σχέση μεταξύ του κόστους που έχει η κρατική μηχανή για τον πολίτη, με το όφελος που αυτός αποκομίζει.
Επομένως, δεν είναι μόνο ζήτημα κόστους. Είναι ένας συνδυασμός κόστους και μειωμένης παραγωγικότητας. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Περσιάνης, η σχέση του τι πληρώνει ο πολίτης για τη δημόσια υπηρεσία, με το τι απολαμβάνει όσο πάει χειροτερεύει. Επομένως, εφόσον βελτιωθούν όλα τα παρεμφερή, όπως η εξυπηρέτηση επιχειρηματιών και ιδιωτών, αύξηση παραγωγικότητας, ωράριο εργασίας, ψηφιακή μετάβαση, αλλά και εφόσον βελτιωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, τότε το κόστος του δημοσίου, ίσως να μην θεωρείται υπερβολικό. Άλλωστε τα ωφελήματα και οι αυξήσεις αποτελούν κατακτήσεις των εργαζομένων που κερδήθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Πηγή: philenews.com
