Έχοντας επισκεφθεί μερικές φορές τη Χαλκιδική, το σλόγκαν που τη συνοδεύει, το γνωστό «σαν τη Χαλκιδική δεν έχει», δεν με βρίσκει να διαφωνώ. Οι παραλίες της χερσονήσου είναι όντως μαγευτικές.
Εντούτοις, η τελευταία επίσκεψή μου δεν μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων καθώς αντιλήφθηκα δια ζώσης πλέον αυτά που διάβαζα το περασμένο καλοκαίρι, αλλά και νωρίτερα φέτος για το χρηματιστήριο της ελληνικής παραλίας και τον πόλεμο της ξαπλώστρας (και των ομπρελών). Δεν έδινα πολλή σημασία και μου ήταν αλήθεια δύσκολο να πιστέψω ότι υπάρχουν ξαπλώστρες προς ενοικίαση με τριψήφιο αριθμό κόστους, δίχως σε κάποιες περιπτώσεις η τιμή να περιλαμβάνει οτιδήποτε άλλο πλην της σκίασης και της δυνατότητας να ξαπλώσεις κάπου.
Κι όμως υπάρχουν – ιδιαίτερα αν θες να είσαι «πρώτη θέση» στην παραλία που για κάποιους αυτό, ιδιαίτερα για γονείς με μικρά παιδιά, δεν είναι επιλογή, αλλά ανάγκη. Οι τιμές φυσικά όσο απομακρύνεσαι από την ακτή και τα όμορφα νερά της θάλασσας είναι πιο υποφερτές, αλλά και πάλι ακριβές τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Θυμήθηκα ξανά τα όσα διάβαζα πέρσι και γιατί γινόταν ο κακός χαμός σε διάφορα ελληνικά νησιά όχι μόνο για τις τιμές που χρέωναν διάφορα μαγαζιά, καντίνες ή μπαράκια για ξαπλώστρες, αλλά και για το λίγο χώρο που άφησαν για λουόμενους που πήγαιναν παραλίες με δικές τους ξαπλώστρες και ομπρέλες. Η αλήθεια, πάντως είναι πως στις παραλίες που επισκέφθηκα προσωπικά υπήρχε αρκετός μάλλον χώρος για τοποθέτηση ιδιωτικών ομπρελών και ξαπλώστρων, αλλά σχεδόν πλήρως κατειλημμένος.
Τότε ήταν που εκτίμησα ακόμα περισσότερο τις κυπριακές παραλίες, αλλά και τις τιμές που χρεώνονται σε αυτές για ξαπλώστρες που εδώ και χρόνια με απόφαση κυμαίνεται στα 2,50 ευρώ για κάθε κρεβατάκι και για κάθε ομπρέλα. Κάποιοι θα πουν πως και στην Κύπρο υπάρχουν κρούσματα με υπερχρεώσεις, αλλά αυτά σίγουρα είναι μεμονωμένα και μάλλον όσοι το πράττουν παρανομούν και μπορούν εύκολα να καταγγελθούν.
Αυτό που είναι όμως ανάγκη είναι να διασφαλιστεί η συνέχιση εφαρμογής της νομοθεσία για την προστασία της παραλίας στον τόπο προκειμένου να μην προκύψει κι άλλο πρόβλημα στον ευαίσθητο τουριστικό τομέα που για παραμένει ο κύριος αιμοδότης της οικονομίας. Γιατί τυχόν αλλαγές όχι μόνο θα αυξήσουν το κυπριακό τουριστικό προϊόν χωρίς στην ουσία να προσθέτουν κάτι σε αυτό, αλλά και γιατί οι παραλίες και τα νερά της χώρας θα πρέπει πάση θυσία να προστατευτούν γιατί ναι αυτές είναι το κυπριακό τουριστικό προϊόν. Η ίδια προσοχή φυσικά θα πρέπει να επιδίδεται και σε άλλες παραμέτρους, προϊόντα και υπηρεσίες που συνθέτουν τον κυπριακό τουρισμό, όπως επίσης και στις σχέσεις της χώρας, ιδιαίτερα της τουριστικής κοινότητας με το εξωτερικό, αλλά και το εσωτερικό, προκειμένου να ενισχυθεί και εδραιωθεί περαιτέρω ως προορισμός. Στο ίδιο πλαίσιο απαιτείται φυσικά και η βελτίωση του προϊόντος, πριν πάμε στον εμπλουτισμό του καθώς αρκετές παρεχόμενες υπηρεσίες υστερούν απέναντι σε αντίστοιχες άλλων ανταγωνιστών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η αναγκαία βελτίωση και η ανάπτυξη θα πρέπει να αλλοιώσει ή να καταστρέψει αυτά τα οποία πολλές φορές δεν εκτιμούμε όσο πρέπει, όπως είναι οι παραλίες μας.
Πηγή: philenews.com
