Το ψηφιακό εμπόριο, από τις πωλήσεις λογισμικού έως τη ροή ταινιών, παίζει μεγαλύτερο ρόλο από ποτέ στην παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, καθώς πολλές αναπτυσσόμενες χώρες αγωνίζονται να συμμετάσχουν πλήρως σε αυτό, τώρα είναι η ώρα για μεταρρυθμίσεις που θα προάγουν αυτή την προσπάθεια ξεκινώντας με τη διατήρηση του τρέχοντος περιβάλλοντος χωρίς δασμούς.
Το ψηφιακό εμπόριο έχει πολλά μοναδικά οφέλη πέρα από τα παραδοσιακά. Το εμπόριο λογισμικού βοηθά στην ψηφιοποίηση της οικονομίας, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα και ενισχύοντας την παραγωγικότητα. Το εμπόριο ψηφιακών μέσων, όπως οι συνδρομές σε ξένα περιοδικά, προωθεί τη διασυνδεσιμότητα, την επικοινωνία και τη μετάδοση γνώσης και καινοτομίας. Τέλος, οι ψηφιακές αγορές, όπως τα καταστήματα εφαρμογών ή οι ιστότοποι ανεξάρτητων εφαρμογών προγραμματισμού, ενθαρρύνουν τη συμπερίληψη μειώνοντας τους εμπορικούς φραγμούς για τις μικρές επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις με ηγέτες γυναίκες.
Η αξία του παγκόσμιου εμπορίου προϊόντων που παραδίδονται ψηφιακά αυξήθηκε στα 3,82 τρισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι, αντιπροσωπεύοντας μερίδιο-ρεκόρ 54% του εμπορίου υπηρεσιών. Με μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 8,1% για σχεδόν δύο δεκαετίες, έχει ξεπεράσει άλλες κατηγορίες όπως το εμπόριο σε (υλικά) αγαθά.
Αν και οι συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου καλύπτουν όλους τους τύπους εμπορίου, ο μόνος πολυμερής κανόνας που αφορά το ψηφιακό εμπόριο είναι το μορατόριουμ των τελωνειακών δασμών στις πωλήσεις αυτές. Το μορατόριουμ, το οποίο παρατείνεται περιοδικά από την παρουσίασή του το 1998, απαγορεύει τους δασμούς στις εισαγωγές ψηφιακών αγαθών, συμβάλλοντας έτσι σε ένα σταθερό και προβλέψιμο περιβάλλον.
Το αν θα παραταθεί το μορατόριουμ θα είναι βασικό ζήτημα στη 13η υπουργική διάσκεψη του ΠΟΕ τον Φεβρουάριο. Οι υπάρχουσες μελέτες δείχνουν ότι το μορατόριουμ έχει σχετικά μικρό αντίκτυπο στα δημοσιονομικά έσοδα. Επίσης οι εσωτερικοί φόροι εγχώριας κατανάλωσης είναι πιο αποτελεσματικά μέσα για τη φορολόγηση του ψηφιακού εμπορίου και μπορούν να δημιουργήσουν υψηλότερα κρατικά έσοδα.
Πρόσφατη ανάλυση του ΔΝΤ δείχνει ότι τα εισαγόμενα ψηφιοποιημένα προϊόντα εντός του πεδίου εφαρμογής του μορατόριουμ φορολογούνται καλύτερα μέσω των υφιστάμενων φόρων εγχώριας κατανάλωσης, όπως ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), όπου οι μέθοδοι συλλογής μπορούν να προσαρμοστούν στις ψηφιακές συναλλαγές.
Η νέα έρευνα (του ΔΝΤ) δείχνει ότι, αντί να διακυβεύει τα κρατικά έσοδα ή να περιορίζει τον χώρο πολιτικής, το μορατόριουμ του ΠΟΕ μπορεί να βοηθήσει στην αποτελεσματική διοχέτευση των προσπαθειών φορολογικής μεταρρύθμισης των αναπτυσσόμενων χωρών προς μια πιο αποτελεσματική κατεύθυνση. Δεν υπάρχει συμβιβασμός μεταξύ ανοιχτού και χωρίς αποκλεισμούς ψηφιακού εμπορίου. Αντίθετα, το ανοιχτό εμπόριο υποστηρίζει την ένταξη των αναπτυσσόμενων χωρών στις παγκόσμιες ψηφιακές αγορές.
