Η προσοχή για τη μακρά απεργία στις επιχειρήσεις σκυροδέματος στρέφεται δικαιολογημένα στο ύψος της υπερωριακής απασχόλησης, στο ποσοστό αύξησης που ζητούν οι απεργοί και στην αύξηση που αποδέχονται οι εργοδότες.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως τα πολλά χαμένα μεροκάματα των εργαζομένων αλλά και ο σοβαρά κλονισμένος κύκλος εργασίας των επιχειρήσεων αυτών θα συμβάλουν στην εξεύρεση συμφωνίας τάχιστα, κατά το δυνατό κοντά στα αιτήματα των απεργών. Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για νέες αξιώσεις αλλά για επαναφορά προηγούμενων ρυθμίσεων που είχαν ανασταλεί, υποτίθεται προσωρινά. Όπως προσωρινά, υποτίθεται, αναστάληκαν ρυθμίσεις και ωφελήματα σε άλλους κλάδους και, όποιος τα ξαναδεί μπροστά του, να σφυρίξει κλέφτικα.
Ένα πολύ σημαντικό θέμα που η απεργιακή κρίση θα έπρεπε να αναδείξει πολύ ψηλά στην επικαιρότητα είναι οι πολλές υπερωρίες που επιβεβαιωμένα εργάζονται οι υπάλληλοι των επιχειρήσεων σκυροδέματος. Έγιναν αναφορές για 60, 70 ή και περισσότερες ώρες δουλειάς. Αν λοιπόν σήμερα – αύριο συμφωνήσουν απεργοί και εργοδότες στο ύψος της υπερωριακής αποζημίωσης θα συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε; Οι ίδιες (παράνομα υπερβολικές) ώρες εργασίας, απλά με μεγαλύτερη αποζημίωση;
Στις 11 Νοεμβρίου, ο συνάδελφος Αδάμος Αδάμου έγραψε ένα σχόλιο στον Οικονομικό Φιλελεύθερο. Με τίτλο «Μα 60ωρα και 70ωρα; Και ο νόμος για 48 ώρες;».
Την ερώτηση του Αδάμου δεν ακούσαμε να την απαντήσει ικανοποιητικά κάποιος. Ούτε εργοδότης, ούτε συντεχνιακός, ούτε εργαζόμενος. Ευτυχώς υπήρξε μια παρέμβαση από τον υπουργό Εργασίας, για την οποία θα αναφερθεί η στήλη κατωτέρω.
Είχε γράψει ο Αδάμος: «Τα όσα λέχθηκαν για τις ώρες εργασίας στον κλάδο έτοιμου σκυροδέματος, με αφορμή τις απεργιακές κινητοποιήσεις, επιβεβαιώνουν πως αρκετές ρυθμίσεις και νομοθεσίες για τα δικαιώματα των εργαζομένων ψηφίζονται για να ψηφίζονται. Γιατί, όταν υποτίθεται υπάρχει νόμος που λέει πως οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εργάζονται πέραν των 48 ωρών την εβδομάδα, με τις υπερωρίες μέσα, ε δεν γίνεται κάποιοι, όπως κατήγγειλαν οι συντεχνίες δημοσίως, να έχουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν 60ωρα και 70ωρα την εβδομάδα. Με την εργοδοτική πλευρά να επιβεβαιώνει εμμέσως πλην σαφώς, με δημόσιες παραδοχές, για υπερωρίες 25 ωρών την εβδομάδα. Δεν ξέρουμε εάν το Υπουργείο Εργασίας άκουσε τις συγκεκριμένες αναφορές και ήδη προχωρά σε εξέταση του θέματος. Ας το κάνει έστω και τώρα».
Ο υπουργός Εργασίας άκουσε τις αναφορές και είπε δημόσια ότι ζήτησε να διερευνηθεί γιατί στον συγκεκριμένο κλάδο γινόταν για πολλά χρόνια συστηματική παραβίαση της νομοθεσίας για το ανώτατο όριο ωρών εργασίας. Με την ευκαιρία, κ. υπουργέ, ζητήστε στοιχεία και για τις ώρες -και τους όρους- εργασίας και σε άλλους κλάδους, ιδιαίτερα χειρωνακτικής εργασίας. Αλλά και για τις ώρες εργασίας επαγγελματιών οδηγών (καλή ώρα οι οδηγοί των μπετονιέρων), που έχουν μεν ένα ειδικό καθεστώς από την ΕΕ, με περισσότερες κατά τι ώρες την ημέρα/εβδομάδα, αλλά με συγκεκριμένα διαλείμματα και ημέρες για ξεκούραση. Και θυμηθείτε, κ. υπουργέ, τι χαμός έγινε από εργοδοτικής πλευράς όταν ζητήσατε πρόσφατα να καταγράφονται όλοι οι όροι εργασίας και οι απολαβές κλπ στο Εργάνη. Και τελικά πέρασε ο νόμος όχι όπως τον ήθελε το υπουργείο.
Αντιλαμβάνεται η στήλη ότι ο Γιάννης Παναγιώτου έχει κατανοήσει πολύ καλά πως αν σήμερα καλείται να διαχειριστεί όχι μόνο τα αιτήματα των εργαζομένων στο σκυρόδεμα αλλά και την οργή τους, είναι γιατί διαχρονικά το Υπουργείο Εργασίας και το Τμήμα Επιθεώρησης δεν άσκησαν τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες τους απέναντι στους εργαζόμενους και τη νομοθεσία. Αντιληφθήκαμε ξαφνικά εν έτει 2024 ότι αντί να προσλάβουν κάποιες επιχειρήσεις 10-20-25 άτομα επιπλέον και να κάνουν δύο βάρδιες -ή να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις τους- για να προλαβαίνουν τις σωρηδόν παραγγελίες (αφού να τις αρνούνται λόγω έλλειψης επαρκούς προσωπικού θα ήταν στη σφαίρα της φαντασίας) βρήκαν την εύκολη λύση των πολλαπλών υπερωριών, νύχτα και μέρα. Και τον χαβά της η αρμόδια υπηρεσία επιθεώρησης και ελέγχου.
Σήμερα, κ. υπουργέ, ας μην σταθούμε στις διαπιστώσεις. Να πάρουν περισσότερα οι εργαζόμενοι για τις υπερωρίες τους, αλλά να διασφαλιστεί… με κουγκρί ότι δεν θα διανοηθεί ξανά κανένας να τους ζητήσει (ούτε οι ίδιοι να δικαιούνται να δεχθούν) υπερωρίες που θα ξεπερνούν το ανώτατο όριο ωρών εργασίας. Και αυτό να ισχύσει και στους άλλους κλάδους που ισχύει ακόμα (ή επέστρεψε για κάποιους) το «γέννημα-βούττημα».
Πηγή: philenews.com
