Ο ρόλος της Κύπρου στην τεταμένη ατμόσφαιρα της Μέσης Ανατολής φαίνεται ότι είναι πιο σημαντικός απ’ όσο νομίζουμε.
Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι εξελίξεις, με τα όσα λέχθηκαν στηντριμερή συνάντηση Κύπρου, Ελλάδας και Αιγύπτου στο Κάιρο, την επίσκεψη στη Λευκωσία του Προέδρου του Ισραήλ και του Υπουργού Εξωτερικών των Αραβικών Εμιράτων και την επίσκεψη του Προέδρου Χριστοδουλίδη στον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο του Λιβάνου.
Όλη αυτή η κινητικότητα, με επίκεντρο την Κύπρο, δείχνει ότι οι γειτονικές μας χώρες και σίγουρα ενδιαφερόμενες για τα τεκταινόμενα στην κρίση Ισραήλ – Χαμάς και στη Συρία μάς λαμβάνουν υπόψη και πιστεύουν ότι μπορούμε να βοηθήσουμε στη μετεξέλιξη των πραγμάτων.
Αν και μέχρι στιγμής η ουσιαστική συμβολή της Κύπρου στις εξελίξεις της περιοχής περιορίζεται στην ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα, μέσω της θαλάσσιας οδού “Αμάλθεια”, εντούτοις το όλο σκηνικό δείχνει ότι η Κύπρος έχει ενεργότερο ρόλο στις εξελίξεις, ίσως πολιτικό.
Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε μιλάμε για μια πολύ ουσιαστική εμπλοκή της χώρας μας στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής, κάτι που κανένας δεν θα πρέπει να υποτιμά.
Σε μια τέτοια περίπτωση,είναι σίγουρο ότι η Κύπρος και ειδικά ο Χριστοδουλίδης δεν κινείται από μόνος του και εμπλέκεται σ΄ ένα πολύπλοκο πρόβλημα, όπως είναι η διαμόρφωση του νέου τοπίου στη Μέση Ανατολή. Προφανώς, για να αναλάβει πρωτοβουλίες αυτού του εκτοπίσματος θα πρέπει να έχει λάβει “πράσινο φως” από την Ε. Ένωση και ίσως τις ΗΠΑ. Αυτές οι μεγάλες δυνάμεις θα πρέπει να ανέθεσαν ρόλο δια-μεσολαβητή στην Κύπρο και αυτές θα παρότρυναν τις εμπλεκόμενες χώρες της περιοχής να συζητούν με τον Χριστοδουλίδη.
Με δεδομένο τα συμφέροντα μας, που δεν επιθυμούμε η Τουρκία να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και κυρίως στη Συρία, οικινήσεις Χριστοδουλίδη είναι προς την ορθή κατεύθυνση. Αναδεικνύουν τη σημασία της Κύπρου στην περιοχή και διασφαλίζουν ότι η χώρα μας θα έχει κάποιο λόγο στα επερχόμενα στη Μέση Ανατολή.
Μέσα απ’ αυτό το σκηνικό, που πρέπει να περιμένουμε να ξεκαθαρίσει περισσότερο για να έχουμε ακριβή συμπεράσματα, αναμφίβολα εξυπηρετείται και το εθνικό θέμα. Διότι, μέσα από τις πρωτοβουλίες αυτές, ο Χριστοδουλίδης σίγουρα θα αναμένει και τη βοήθεια των δυτικών στο Κυπριακό.
Και ακριβώς είναι μ΄ αυτό τον φακό που πρέπει να αξιολογούμε όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν θα πρέπει να θεωρούμε την έντονη διπλωματική εμπλοκή της Κύπρου μόνο ως μια αυτόβουλη πρωτοβουλία καλής θέλησης από πλευράς μας προς τις χώρες της περιοχής.
Δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι ο Χριστοδουλίδης ξύπνησε ένα πρωί και είπε “ας εμπλακώ στα τεκταινόμενα της Μέσης Ανατολής για να βοηθήσουμε”. Δεν είναι έτσι που λειτουργούν τα πράγματα στη διεθνή πολιτική και στη διπλωματία.
Ο Χριστοδουλίδης, αξιοποιώντας τη γεωγραφική θέση της Κύπρου και τις καλές σχέσεις με όλες τις χώρες τις περιοχής μας, προφανώς συνεννοήθηκε με τους ισχυρούς παίκτες της Μέσης Ανατολής, πήρε πράσινο φως από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ και μέσα από τις πρωτοβουλίες του στοχεύει σε μια καλύτερη εξέλιξη στο κυπριακό.
Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις πρωτοβουλίες Χριστοδουλίδη μονοδιάστατα και μονοσήμαντα.
Ούτε ο ερχομός του Προέδρου του Ισραήλ στη Λευκωσία δείχνει ότι η Κύπρος υποστηρίζει τη στρατιωτική συμπεριφορά του Τελ Αβίβ στη Γάζα, ούτε η συνεργασία με την Αίγυπτο και τα Αραβικά Εμιράτα δείχνει ότι αντιστρατευόμαστε τη νέα ηγεσία στη Συρία.
Η Κύπρος κινείται στο ενδιάμεσο των τοπικών συμφερόντων στην περιοχή, όμως, με τις διπλωματικές πρωτοβουλίες της σε μια σοβαρή κρίση στην περιοχή της, προσπαθεί να κερδίσει πόντους στο δικό της πρόβλημα, που είναι με την Τουρκία.
Αν η Κύπρος έμενε στο περιθώριο αυτών των εξελίξεων, για δήθεν λόγους αντικειμενικότητας, θα έχανε μια χρυσή ευκαιρία, τόσο για να έχει λόγο στο υπό διαμόρφωση πολιτικό τοπίο στην περιοχή μας, όσο και για να ελπίζει σε ουσιαστική δυτική βοήθεια στο Κυπριακό.
Πηγή: philenews.com
