Τον περασμένο Δεκέμβριο η Ευρωπαϊκή Ενωση δημιούργησε παγκόσμιο προηγούμενο με την οριστικοποίηση του νόμου περί τεχνητής νοημοσύνης, ενός από τα πιο ολοκληρωμένα σύνολα κανόνων τεχνητής νοημοσύνης στον κόσμο. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορόσημο θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια ευρύτερη τάση προς πιο ορθές πολιτικές τεχνητής νοημοσύνης. Ομως, ενώ η εποπτεία είναι απαραίτητη, είναι ανεπαρκής. Πέρα από την επιβολή περιορισμών σε ιδιωτικές εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης, οι κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης σχεδιάζοντας συστήματα και διαμορφώνοντας αγορές για το κοινό καλό.
Αλλά το να σκεφτόμαστε το κράτος ως μόνο εποπτικό φορέα παραβλέπουμε το πιο σοβαρό σημείο. Η καινοτομία δεν είναι απλώς ένα αυθόρμητο φαινόμενο της αγοράς. Εχει μια κατεύθυνση που εξαρτάται από τις συνθήκες υπό τις οποίες αναδύεται και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν να επηρεάσουν αυτές τις συνθήκες.
Το Διαδίκτυο είναι ένα καλό παράδειγμα τεχνολογίας που έχει σχεδιαστεί γύρω από τις αρχές της διαφάνειας και της ουδετερότητας. Ενώ το περιεχόμενο που παραδίδεται από υπολογιστή σε υπολογιστή μπορεί να είναι ιδιωτικό, η διαχείριση του κώδικα γίνεται δημόσια. Και ενώ η φυσική υποδομή που απαιτείται για την πρόσβαση στο Διαδίκτυο είναι ιδιωτική, ο αρχικός σχεδιασμός εξασφάλισε ότι, μόλις συνδεθεί, οι πόροι για καινοτομία στο δίκτυο είναι ελεύθερα διαθέσιμοι.
Για την καινοτομία της τεχνητής νοημοσύνης θα χρειαστούμε δομές διακυβέρνησης χωρίς αποκλεισμούς, προσανατολισμένες στον στόχο, με τα μέσα να επενδύουμε με εταίρους που αναγνωρίζουν τις δυνατότητες της καινοτομίας υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης. Για να συντονίσουν τις διατομεακές απαντήσεις σε φιλόδοξους στόχους, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να επιβάλουν όρους στη δημόσια χρηματοδότηση έτσι ώστε οι κίνδυνοι και τα οφέλη να μοιράζονται πιο δίκαια. Αυτό σημαίνει ξεκάθαρους στόχους για τους οποίους λογοδοτούν οι επιχειρήσεις. Υψηλά εργασιακά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα. Και την κατανομή των κερδών με το κοινό.
Τελικά, η αντιμετώπιση των κινδύνων της τεχνητής νοημοσύνης απαιτεί από τις κυβερνήσεις να επεκτείνουν τον ρόλο τους πέρα από την εποπτεία. Ολοι θα πρέπει να αποφύγουν την πλάνη να υποθέτουν ότι η εποπτεία της τεχνητής νοημοσύνης για το κοινό καλό έρχεται σε σύγκρουση με τη δημιουργία μιας ισχυρής και ανταγωνιστικής βιομηχανίας τεχνητής νοημοσύνης. Αντίθετα, η καινοτομία ανθίζει όταν η πρόσβαση σε ευκαιρίες είναι ανοιχτή και οι ανταμοιβές μοιράζονται ευρέως.
Η Μαριάνα Μαζουκάτο είναι ιδρυτική διευθύντρια στο UCL Institute for Innovation and Public Purpose. Είναι πρόεδρος στο Council on the Economics of Health for All του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας
Ο Φάουστο Γκερνόνε είναι υποψήφιος διδάκτορας στο UCL Institute for Innovation and Public Purpose. Είναι φιλοξενούμενος ερευνητής στο Haas School of Business του University of California, Berkeley
