Το πρωτοσέλιδο των «Financial Times» έκανε λόγο για κέρδη κεφαλαίου 1,8 εκατ. στερλινών του πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ. Εχει σημασία όταν η μπροστινή σειρά των Τόρις ήταν πάντα γεμάτη με εξαιρετικά πλούσιους; Σε τελική ανάλυση, οι πολιτικοί αμείβονται πέρα από τις πιο τρελές προσδοκίες των περισσότερων ανθρώπων, με τον μέσο εργαζόμενο στο Ηνωμένο Βασίλειο να κερδίζει λιγότερο από το ήμισυ του ετήσιου μισθού του βουλευτή του.
Τι κάνει λοιπόν τον Σούνακ να έχει πραγματικό φορολογικό συντελεστή μόνο 23% για τα τεράστια κέρδη του κεφαλαίου; Το ίδιο εισόδημα που αποκτάται μέσω της εργασίας φορολογείται περίπου δύο φορές περισσότερο.
Την ημέρα που παρουσιάστηκε η φορολογική του δήλωση, ο Σούνακ έδωσε μια μακρά (και ασυνήθιστη) συνέντευξη στους «Times», σε ιατρείο οδοντιάτρου στην Κορνουάλη. Η πρώτη σελίδα των «Times» έγραφε: «Θα ελαφρύνω τους φόρους για να ανταμείψω τη σκληρή δουλειά, ορκίζεται ο Σούνακ».
Οι πρόσφατες αυξήσεις φόρων φέρνουν αθόρυβα εκατομμύρια περισσότερους ανθρώπους σε υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές, χωρίς αντιστάθμισμα. Οσοι έχουν καλούς λογιστές λαμβάνουν εισόδημα εκφρασμένο ως κέρδος κεφαλαίου, που υπόκειται σε χαμηλότερο ποσοστό, το οποίο εμφανίζεται τόσο συνοπτικά στη φορολογική δήλωση του πρωθυπουργού.
Το 1988 ο υπουργός Οικονομικών Νάιτζελ Λόουσον εξίσωσε τον φόρο κεφαλαιουχικών κερδών (CGT) και τον φόρο εισοδήματος, δηλώνοντας σωστά: «Υπάρχει μικρή οικονομική διαφορά μεταξύ εισοδήματος και κεφαλαιακών κερδών».Ηταν, φοβάμαι, το λάθος του Γκόρντον Μπράουν να μειώσει τον CGT μόνο στο 18% το 2008, εν μέσω του πανικού του οικονομικού κραχ.
Στον απόηχο του ύμνου του Σούνακ στην εργασία, αυτή είναι η στιγμή που το Εργατικό Κόμμα θα πρέπει να διακηρύξει ότι θα εξισώσει τον CGT και τον φόρο εισοδήματος. Η σκιώδης υπουργός Οικονομικών, Ρέιτσελ Ριβς, έχει πει ότι δεν θα το κάνει, κάτι που είναι ανησυχητικό – αλλά μπορεί να έχει άλλα σχέδια.
Σε ομιλίες της η Ριβς μίλησε για φορολογικές ελαφρύνσεις και παραθυράκια που θα κλείσει, με τρόπο ασαφή ως προς τις λεπτομέρειες: γιατί να προειδοποιήσει τους αντιπάλους; Μόλις έρθει στην εξουσία, το Εργατικό Κόμμα μπορεί να τερματίσει τις επιδοτήσεις προς τους πλούσιους χωρίς τίποτα να χαρακτηρίζεται φόρος περιουσίας.
Μετά το σοκ της εξαφάνισης των 28 δισ. στερλινών των Εργατικών από τις υποσχέσεις για πράσινη ανάπτυξη, μετά τη μακρά λίστα της Ριβς με το τι δεν θα κάνει, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πόσα από αυτά τα ανείσπρακτα δισεκατομμύρια σκοπεύει να συγκεντρώσει μια νέα κυβέρνηση Εργατικών από αυτή την πληθώρα παραθύρων και αδικιών. Δεν θα προαναγγελθούν, αλλά το πόσο τολμηροί θα είναι στον πρώτο τους προϋπολογισμό θα καθορίσει το όραμα των Εργατικών για το μέλλον.
