Λάμψεις, φωτάκια, στολίδια είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που μπορεί κανείς να φέρει στο μυαλό του ακούγοντας για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Μια περίοδος που για αρκετούς είναι η πιο σημαντική της χρονιάς.
Για άλλους, οι γιορτές αυτές δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά μια καπιταλιστική νότα, η οποία αποσκοπεί μονάχα στο κέρδος, ντύνοντας τον σκοπό της αισχροκέρδειας με το περιτύλιγμα της «μαγείας» των Χριστουγέννων.
Δεν είναι διόλου τυχαίο που οι διαφημίσεις για δώρα και ρουχισμό -με τις δήθεν εκπτώσεις- το στόλισμα και το καταναλωτικό κλίμα των εορτών αρχίζουν αρκετές βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Πρόκειται για μια καπιταλιστική «ιεροτελεστία», η οποία αποκοπεί στην έγκαιρη προετοιμασία του καταναλωτή για ξόδεμα των χρημάτων του, είτε τα διαθέτει είτε όχι, με μοναδικό στόχο των εργοδοτών την αποκόμιση όλο και περισσότερου κέρδους.
Βέβαια, για να μπορεί να σταθεί όλη αυτή η βιομηχανία κέρδους, τις πλάτες τους δυστυχώς βάζουν και πάλι οι αφανείς ήρωες, που δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους. Είναι αυτοί που καλούνται να μείνουν μακριά από τις οικογένειες τους αυτές τις μέρες αγάπης, για να μπορέσουν να συντηρήσουν το ίδιο τους το σπίτι.
Καλά διαβάζετε. Οι ήρωες των Χριστουγέννων δεν είναι ούτε οι Άγιοι Βασίληδες, ούτε τα ξωτικά, ούτε οι χιονάνθρωποι, αλλά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που αγωνίζονται για το μεροκάματο σε αντίξοες συνθήκες.
Αν δεν είναι ηρωίδα η νοσηλεύτρια που εφημερεύει παραμονή Πρωτοχρονιάς για να φροντίσει τους ασθενείς που την έχουν ανάγκη, την ώρα που οι υπόλοιποι βρίσκονται με τα αγαπημένα τους πρόσωπα ή διασκεδάζουν, τότε ποια είναι; Αν δεν είναι ήρωας ο σερβιτόρος που δίνει το άπαν τον δυνάμεων του να εξυπηρετήσει τους θαμώνες στο μαγαζί όπου εργάζεται παραμονή Χριστουγέννων, τότε ποιος είναι; Αν δεν είναι ηρωίδα η πωλήτρια σε καταστήματα ένδυσης ή υπόδησης που εργάζεται εξαντλητικά μέσα στις γιορτές, τότε ποια είναι; Αν δεν είναι ήρωας ο εργαζόμενος στους χώρους στάθμευσης, ο οποίος έχει τα μάτια του δεκατέσσερα για να εξυπηρετήσει όλους όσοι επισκέπτονται το κέντρο της πόλης για τις ημέρες των εορτών, τότε ποιος είναι; Αν δεν είναι ήρωες οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες σκυβάλων, που περισυλλέγουν την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι απολαμβάνουν τις γιορτές, τότε ποιοι είναι;
Βέβαια, η ηρωοποίηση των εργαζομένων χωρίς αυτή να συνοδεύεται από μια υποτυπώδη πολιτική ανάλυση, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Διότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ήρωες διότι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν αυτές τις γιορτινές ώρες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες καθώς τυγχάνουν εκμετάλλευσης και δεν απολαμβάνουν τις αργίες, όπως τις απολαμβάνεις εσύ, oύτε λαμβάνουν υπερωρίες και παρ’ όλα αυτά δίνουν τη δική τους μάχη. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες γιατί παραμελούν την προσωπική τους ευτυχία για να φροντίσουν τις οικογένειες τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες διότι λαμβάνουν μισθούς πείνας, την ώρα που τα αφεντικά τους θα αυξήσουν περισσότερο τα πλούτη τους από τα κέρδη των εορτών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες γιατί βάζουν πάνω από την ψυχική τους υγεία την ίδια τους τη διαβίωση.
Και γιατί αυτό; Επειδή το καπιταλιστικό σύστημα βάζει τους ανθρώπους στην κρεατομηχανή και τους αλέθει. Η εκμετάλλευση που υφίστανται αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να με αφορά και εμένα και εσένα, όχι μόνο τον ίδιο τον εργαζόμενο. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται μάς καθιστά και συνένοχους το γεγονός ότι κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια, αδιαφορώντας για την εκμετάλλευση που τυγχάνουν αυτοί οι εργαζόμενοι.
Υπομονή, κατανόηση, αλληλεγγύη
Απ’ εκεί και πέρα, αν θέλουμε ακόμη να αποκαλούμαστε άνθρωποι, το λιγότερο που έχουμε να επιδείξουμε προς αυτούς τους εργαζομένους είναι κατανόηση και αλληλεγγύη. Να θυμάσαι πως την ώρα που εσύ διασκεδάζεις με την παρέα σου ο άνθρωπος που σου έφτιαξε ή σέρβιρε το ποτό και το φαγητό σου, βρίσκεται μακριά από τα αγαπημένα του πρόσωπα για να πάρει ένα κομμάτι ψωμί στο σπίτι του. Το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις είναι να του συμπεριφερθείς με ευγένεια και να του δείξεις τον σεβασμό που του αξίζει.
* Οργανωτικό στέλεχος ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ
Πηγή: philenews.com
