Ακόμα και αν θεωρήσουμε λογικό και κατανοητό αυτό που είπε ο πρόεδρος της Ένωσης Δήμων -στο πλαίσιο ρεπορτάζ του Φιλελευθέρου- ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση διανύει μεταβατική περίοδο, το θέμα της παραγκώνισης -ή της μη ύπαρξης «ικανοποιητικών» θεσπισμένων καθηκόντων- που εγείρουν κάποιοι αντιδήμαρχοι μάλλον δεν λύνεται με την πάροδο του χρόνου ή με τη λήξη της μεταβατικής περιόδου.
Αν κάποιοι αντιδήμαρχοι αισθάνονται πως είναι διακοσμητικά στοιχεία και ότι πληρώνονται αδρά χωρίς να έχουν εκ του νόμου συγκεκριμένα και ουσιαστικά καθήκοντα, τότε η μεταβατική περίοδος δεν θα λήξει -ως προς αυτή την πτυχή- αν δεν τροποποιηθεί ο νόμος και δεν καθοριστούν καθήκοντα για τους αντιδημάρχους ή αν δεν αντιληφθούν οι αντιδήμαρχοι πως δεν είναι δήμαρχοι, έστω και αν κάποιοι από αυτούς ήταν δήμαρχοι πριν τη μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Αν όμως οι αντιδήμαρχοι κατανοήσουν πως άλλαξαν οι εποχές και οι τέσσερις (ή πέντε ή τρεις ή δύο) δήμοι έγιναν ένας, με έναν και μοναδικό δήμαρχο, και ότι δεν μπορούν να διεκδικούν μερική ή ολική ή σταδιακή ανάκτηση της εξουσίας που είχαν παλαιότερα οι δήμαρχοι των σημερινών διαμερισμάτων και πρέπει να αρκεστούν σε ό,τι τους εκχωρεί ο δήμαρχος, τότε θα πρέπει η Βουλή με τη σειρά της να προβληματιστεί κατά πόσο, σε συνεργασία με την εκτελεστική εξουσία, δημιούργησαν προβληματικά σχήματα και αξιωματούχους που πολύ πιθανό να είναι σε μόνιμη αντιπαράθεση.
Ακούγοντας χθες τον αντιδήμαρχο Αγλαντζιάς να μιλά στη μεσημβρινή εκπομπή του ΡΙΚ1, καταλάβαινε κάποιος ότιο άνθρωπος μοιάζει με θηρίο στο κλουβί. Διετέλεσε δήμαρχος τα προηγούμενα χρόνια, λένε πως ήταν επιτυχημένος και αγαπητός, και τώρα, όπως είπε χθες, δεν μπορεί, ως αντιδήμαρχος, ούτε ένα συνεργείο για καθαρισμό ή για περιποίηση πρασίνου να στείλει ή να επιληφθεί ενός καθημερινού προβλήματος στο διαμέρισμα Αγλαντζιάς. Ο αντιδήμαρχος έδωσε την εντύπωση πως θέλει πίσω τις εξουσίες του, ή έστω κάποιες από αυτές, για να υπηρετήσει τους Αγλαντζιώτες.
Ναι, αλλά τους Αγλαντζιώτες ανέλαβε να υπηρετήσει, μαζί με τους Λευκωσιάτες, τους Εγκωμίτες και τους Αηδεμετίτες ο Χαράλαμπος Προύντζος, με την ψήφο της πλειοψηφίας. Και αυτό έγινε στο πλαίσιο της νέας νομοθεσίας, η οποία υποτίθεται ψηφίστηκε για να μειωθεί ο αριθμός των δήμων, ο αριθμός των δημάρχων και ο αριθμός των δημοτικών συμβούλων, όπως και ο αριθμός των υπαλλήλων, και με όπλο τις οικονομίες κλίμακας και τον κεντρικό σχεδιασμό να αναβαθμιστούν οι υπηρεσίες προς τους δημότες. Κατά τρόπο ενιαίο.
Αν τώρα οι 93 (!!) ακριβοπληρωμένοι αντιδήμαρχοι διαπιστώνεται πως δεν έχουν σαφώς καθορισμένα και στοιχειωδώς ουσιαστικά καθήκοντα, η λύση δεν είναι να αρχίσει η… αποκέντρωση εξουσιών και αρμοδιοτήτων, πριν καν λήξει η μεταβατική περίοδος της μεταφοράς σε ένα συνειδητά πιο συγκεντρωτικό σύστημα.
Πριν την ψήφιση της μεταρρύθμισης και των ενοποιήσεων, κάποιοι έλεγαν -σωστά ή λάθος- πως μέσω αυτής θα χαθεί το στοιχείο της τοπικής, άμεσης και ευέλικτης επικοινωνίας και εξυπηρέτησης. Και κάποιοι έλεγαν «αλλού αυτά, μεγαλουπόλεις με πολλαπλάσια έκταση και εκατομμύρια κατοίκους έχουν ένα δήμο, άντε δυο και εμείς θέλουμε κάθε γειτονιά και δήμο;».
Η στήλη συμφωνεί, εν τέλει, με τον Ανδρέα Βύρα πως διάγουμε μια μεταβατική περίοδο. Φτάνει να αντιληφθούν οι αξιωματούχοι της νέας τοπικής αυτοδιοίκησης πως η περίοδος χάριτος πρέπει να λήξει σύντομα, με υλοποίηση αυτού που ήθελαν εκτελεστική και νομοθετική εξουσία: Ενοποιημένους δήμους, που θα διοικούνται από έναν δήμαρχο, ένα δημοτικό συμβούλιο και μία δημοτική υπηρεσία. Η λειτουργική αποκέντρωση της παρουσίας της υπηρεσίας, για καλύτερη εξυπηρέτηση όλων των δημοτικών διαμερισμάτων, δεν αναιρεί την ενοποίηση. Ούτε μπορεί να μετατρέψει τα διαμερίσματα σε «επαρχίες» με αποσχιστικές τάσεις.
Εκτός και αν υπάρχει διάθεση από Κυβέρνηση και Βουλή να αναγνωρίσουν λάθη και να… ξαναμεταρρυθμίσουν την τοπική αυτοδιοίκηση. Με ακόμα λιγότερη όμως την αξιοπιστία τους ανάμεσα στους διοικούμενους.
Πηγή: philenews.com
