Υπάρχει επενδυτική δυναμική στην Ευρώπη σήμερα, αλλά η μεγάλη πρόκληση είναι να βρεθούν τα κατάλληλα εργαλεία με τα οποία θα είναι δυνατόν να διατηρηθεί η δυναμική αυτή μετά το 2026, οπότε ολοκληρώνεται το Ταμείο Ανάκαμψης, επισημαίνει στη συνέντευξή της στα «ΝΕΑ» η Ντέμπορα Ρεβολτέλα, επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΤΕπ.
«Μετά την πανδημία έχουμε μια εντυπωσιακή επενδυτική δυναμική τόσο με δημόσιες όσο και με ιδιωτικές επενδύσεις. Η εξαίρεση από τους δημοσιονομικούς κανόνες από τη μια πλευρά και το Ταμείο Ανάκαμψης από την άλλη επέτρεψαν περισσότερες δημόσιες επενδύσεις, εξέλιξη που εκλήφθηκε ως θετική προοπτική από την πλευρά των εταιρειών. Η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων κινητοποίησε διαδικασίες μεγαλύτερου μετασχηματισμού και ειδικότερα στην ψηφιοποίηση, που επέτρεψε επενδύσεις σε ΑΙ από τις εταιρείες. Υπάρχει επενδυτική δυναμική, αλλά η μεγάλη πρόκληση είναι τι θα συμβεί μετά το 2026» επισημαίνει η Ντέμπορα Ρεβολτέλα, την οποία συναντήσαμε στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο συνεδρίου για το Ταμείο Ανάκαμψης.
Κίνητρα. «Η προτεραιότητα τώρα είναι να χρησιμοποιηθεί καλά το Ταμείο Ανάκαμψης. Το ερώτημα είναι με ποια εργαλεία θα διατηρηθεί η δυναμική μετά το 2026. Από τη μια πλευρά υπάρχουν τα κίνητρα για επιχειρήσεις. Επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις ή εγγυήσεις.
Εχουμε μεγάλη εμπειρία σε αυτά και βλέπουμε άμεσο αποτέλεσμα. Μπορεί ακόμα και με μικρή στήριξη να υπάρχει μεγάλος μετασχηματισμός έχοντας στοχευμένα και αποτελεσματικά σε σχέση με το κόστος εργαλεία. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλά εμπόδια, που επηρεάζουν τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα. Βλέπουμε ότι η μείωση των εμποδίων μπορεί να έχει ένα ισχυρό αποτέλεσμα στις επενδύσεις των εταιρειών. Σε έρευνα ρωτήσαμε εταιρείες να μας πουν ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Αφαιρώντας το σε άσκηση προσομοίωσης διαπιστώσαμε ότι η επενδυτική ένταση μπορεί να αυξηθεί κατά 10%» επισημαίνει η ιταλίδα οικονομολόγος και υπεύθυνη για την ετήσια έκθεση επενδύσεων της ΕΤΕπ.
Εργαλεία. «Στοχευμένα εργαλεία μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Παρακολουθήσαμε την πορεία εταιρειών που έχουν λάβει χρηματοδότηση από την ΕΤΕπ μέσω τραπεζών και εταιρειών που δεν έχουν λάβει σε διάστημα τριών ετών. Οι εταιρείες που έλαβαν χρηματοδότηση αναπτύσσονταν γρηγορότερα, ήταν πιο καινοτόμες και ο αντίκτυπος ήταν μεγαλύτερος αν βρίσκονταν σε περιοχές σύγκλισης. Κάναμε το ίδιο για το προϊόν «venture debt» μέσω του οποίου δίνουμε χρηματοδότηση σε καινοτόμες εταιρείες αφού πρώτα αντλήσουν κεφάλαια από τις αγορές και πριν το κάνουν για δεύτερη φορά. Δύο χρόνια αργότερα διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο αναπτύσσονται γρηγορότερα αλλά και ότι στον δεύτερο γύρο άντλησης κεφαλαίων παίρνουν ένα μεγαλύτερο χρηματοδοτικό πακέτο. Πρέπει να εξετάσουμε περισσότερο η ΕΤΕπ αλλά και τα κράτη-μέλη πώς η στήριξη που δίνουμε μπορεί να κάνει διαφορά. Χρειάζονται εξαιρετικά στοχευμένα εργαλεία μέσω των οποίων να καθοδηγείται ο μετασχηματισμός» επισημαίνει. Ποιον ρόλο μπορεί να παίξει η ΕΤΕπ μετά το 2026; τη ρωτάμε, δεδομένου ότι σε μελέτη του Bruegel υποστηρίζεται πως μετά το Ταμείο Ανάκαμψης η ΕΤΕπ μπορεί να παίξει έναν ρόλο εν είδει συνέχειας. «Εχουμε έναν φιλόδοξο οργανισμό και θα θέλαμε να παίξουμε ρόλο μετά το 2026. Εχουμε τα εργαλεία να το κάνουμε. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές νέες επενδυτικές ανάγκες εξαιτίας του μετασχηματισμού των οικονομιών μας και θα χρειαστεί μεγαλύτερη επενδυτική ικανότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όχι μόνο σε εθνικό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε διευρύνοντας το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) ή ανακατανέμοντάς το, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη μόχλευση με τα προγράμματα που εντάσσονται στο ΠΔΠ. Στην περίπτωση αυτή η ΕΤΕπ έχει εμπειρία και θα μπορούσαμε να παίξουμε μεγαλύτερο ρόλο, αν το αποφασίσουν οι μέτοχοι (τα κράτη-μέλη της ΕΕ). Αν θεωρήσουν ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη και χώρος για επενδύσεις, είμαστε ένας οργανισμός που γνωρίζουμε πώς να κάνουμε μεγαλύτερες επενδύσεις στην Ευρώπη» είπε. Την περασμένη χρονιά ο όγκος δανεισμού της ΕΤΕπ ήταν 88 δισ. ευρώ, ενώ την εποχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης, όταν τα κράτη-μέλη αποφάσισαν να αυξήσουν τα κεφάλαιά της κατά 10 δισ. ευρώ, ήταν περίπου 40 δισ.-50 δισ. ευρώ.
Μετασχηματισμός. Θα είναι αναπόφευκτο ένα νέο Ταμείο Ανάκαμψης μετά την ολοκλήρωση του; τη ρωτάμε. «Τα κράτη-μέλη στο τέλος του προγράμματος θα εξετάσουν ποιος ήταν ο πραγματικός αντίκτυπός του στην οικονομία, πόσο συνέβαλε στον μετασχηματισμό της οικονομίας. Στην εποχή του COVID δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα έχουμε αυτού του είδους την επενδυτική δυναμική που έχουμε σήμερα. Στην Ιταλία, από όπου προέρχομαι, υπάρχει έκρηξη επενδύσεων, που δεν έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια. Το ίδιο στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι βγήκαμε τόσο γρήγορα από την ύφεση ήταν γιατί είχαμε τα κοινά εργαλεία, το RRF, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εγγυήσεων, το SURE, και καλά συντονισμένη πολιτική. Επίσης παραμείναμε δεσμευμένοι στον μετασχηματισμό της οικονομίας. Παρά την (ενεργειακή) κρίση, κρατήσαμε την πράσινη μετάβαση σε τάξη. Σε έρευνά μας που αφορά αφενός εταιρείες που είναι στο σύστημα ETS, που ηγούνται της απανθρακοποίησης, και αφετέρου εταιρείες που δεν το κάνουν, βλέπουμε ότι αυτές που ηγούνται κάνουν μεγαλύτερες επενδύσεις, μετασχηματίζονται και δεν μειώνουν την παραγωγική τους ικανότητα. Αυτές που δεν στοχεύουν σε απανθρακοποίηση δεν καινοτομούν ούτε επενδύουν και μειώνουν την παραγωγή. Αλλά και οι δύο δηλώνουν ότι αυτό που μπορεί να σκοτώσει τη διαδικασία μετασχηματισμού τους είναι η αβεβαιότητα. Οι στόχοι κράτησαν τον στόχο του μετασχηματισμού».
