Τη στιγμή που έγινε σαφές ότι η Χεζμπολάχ θα ξεκινούσε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση με drones και πυραύλους την περασμένη εβδομάδα, το Ισραήλ εξαπέλυσε προληπτικό πλήγμα, στοχεύοντας δεκάδες θέσεις εκτόξευσης εντός του Λιβάνου. Η απόφαση αυτή χαλάρωσε την πίεση στα συστήματα αεράμυνας. Από όσο γνωρίζουμε, το σχέδιο απέδωσε.
Όσο αμφιλεγόμενος κι αν έχει γίνει ο πόλεμος στη Γάζα, αυτή η ξεκάθαρη πράξη ισραηλινής αυτοάμυνας εναντίον αμιγώς στρατιωτικών μέσων στο Λίβανο δεν ήταν. Ακόμα κι έτσι, είναι κάτι που δεν επιτρέπεται στην Ουκρανία να κάνει εναντίον της Ρωσίας με τα πιο αποτελεσματικά όπλα στο οπλοστάσιό της.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι, από ηθικούς έως στρατηγικούς, για την άρση των περιορισμών στη χρήση από την Ουκρανία πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στο ρωσικό έδαφος. Αλλά ο πιο επιτακτικός για τη Γερμανία και τις ΗΠΑ – τους σημαντικότερους προμηθευτές όπλων του Κιέβου – είναι ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να μην το κάνουν.
Μεταξύ Κυριακής και Δευτέρας,η Ρωσία εκτόξευσε περίπου 300 drones και πυραύλους κρουζ, βαλλιστικούς και υπερηχητικούς πυραύλους κατά της Ουκρανίας, με στόχο τις ενεργειακές υποδομές της. Αυτό, σε αντίθεση με την προσπάθεια της Χεζμπολάχ, δεν ήταν ένα μεμονωμένο αντίποινο. Ήταν μέρος μιας στρατηγικής ενόψει του χειμώνα, και οι διακοπές ρεύματος που ακολούθησαν δείχνουν ότι η τακτική είναι πιθανό να πετύχει, όσο οι δυνάμεις της Ουκρανίας είναι περιορισμένες στη δράση τους.
Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς θα πρέπει να θέσει στον εαυτό του ένα δύσκολο ερώτημα, καθώς προετοιμάζεται για την αναμενόμενη πρώτη νίκη του ακροδεξιού, αντιμεταναστευτικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) στις περιφερειακές εκλογές αυτό το Σαββατοκύριακο: Πού πιστεύει ότι θα καταλήξουν τα εκατομμύρια των Ουκρανών που δεν μπορούν να μαγειρέψουν ή να θερμάνουν τα σπίτια τους σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν το χειμώνα; Θα έπρεπε να ξέρει ότι θα κατευθυνθούν προς τη Γερμανία.
Από ένα ντροπιαστικό ξεκίνημα, ο Σολτς και η κυβέρνησή του έχουν διανύσει πολύ δρόμο στην υπεράσπιση της Ουκρανίας. Ωστόσο, συνεχίζουν να διστάζουν να στείλουν πυραύλους κρουζ Taurus, από φόβο μήπως προκαλέσουν τη Ρωσία σε πυρηνική απάντηση. Αυτή η προσέγγιση πρέπει να αλλάξει πριν γίνει η ζημιά στην Ουκρανία, και όχι – όπως ήταν το μοτίβο – αφού καταστεί πλέον πολύ αργά.
Το σουηδο-γερμανικής κατασκευής Taurus είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τον αγώνα της Ουκρανίας εναντίον του ρωσικού αεροπορικού πολέμου. Έχει μέγιστη εμβέλεια 500 χιλιομέτρων, η οποία είναι σχεδόν διπλάσια από την αντίστοιχη των Storm Shadow και Scalp-E του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, αντίστοιχα. Το Taurus μπορεί επίσης να αποφύγει την ανίχνευση από τα ραντάρ πετώντας σε απόσταση μόλις 35 μέτρων από το έδαφος.
Το ερώτημα για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και το επιτελείο του είναι περισσότερο θέμα κόστους. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, η τιμή για το Πεντάγωνο μιας συστοιχίας πυραύλων Patriot είναι περίπου 1,27 δισ. δολάρια και των πυραύλων αναχαίτισης PAC-3, 4 εκατ. δολάρια το καθένα. Μόνο στις 26 Αυγούστου, σύμφωνα με τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, η Ρωσία εκτόξευσε 102 από τους πυραύλους κρουζ και βαλλιστικούς πυραύλους που έχει σχεδιαστεί να καταρρίπτει το Patriot.
Τα Patriot δεν θα έχουν χρησιμοποιηθεί σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά και άλλα συστήματα αναχαίτισης πυραύλων κρουζ είναι επίσης ακριβά. Οι αναχαιτιστές για τα μικρότερης εμβέλειας NASAMS που έχουν στείλει οι ΗΠΑ στην Ουκρανία κοστίζουν περίπου 1 εκατ. δολάρια το κομμάτι, για παράδειγμα. Θα ήταν καλύτερη η καταστροφή αεροδρομίων και συστημάτων εκτόξευσης που χρησιμοποιεί η Ρωσία.
Επομένως, όταν ο Ουκρανός πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε σε βιντεοσκοπημένη ομιλία προς το έθνος το βράδυ της Δευτέρας ότι “αυτή είναι η βέλτιστη αντιτρομοκρατική τακτική, μια τακτική που κάθε εταίρος μας έχει το δικαίωμα και αναμφίβολα θα χρησιμοποιούσε για να προστατεύσει τον εαυτό του”, είχε φυσικά δίκιο. Θα μπορούσε να είχε προσθέσει ότι το να επιτραπεί αυτό το δικαίωμα στην Ουκρανία θα ήταν επίσης προς το συμφέρον των συμμάχων της χώρας του.
Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία δηλώνουν ήδη ότι θέλουν να δώσουν στο Κίεβο την άδεια να χρησιμοποιεί τους πυραύλους κρουζ εναντίον στόχων στη Ρωσία. Αυτό είναι ένα μακροχρόνιο μοτίβο. Πρώτα οι ΗΠΑ ή η Γερμανία δηλώνουν μια κόκκινη γραμμή που δεν είναι διατεθειμένοι να περάσουν όσον αφορά τα όπλα που στέλνουν στην Ουκρανία. Στη συνέχεια, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πολωνία ή κάποιος άλλος σύμμαχος πιέζει, ή ακόμη και περνάει ο ίδιος τη γραμμή, και οι ΗΠΑ και η Γερμανία ακολουθούν.
Το γεγονός ότι η Ρωσία δεν έχει καταφύγει σε πυρηνική επίθεση δεν σημαίνει, φυσικά, ότι δεν θα το κάνει. Αλλά τα εμπόδια για να το πράξει είναι πολύ υψηλά, και αν τα αμερικανικά οχήματα μάχης Bradley και τα γερμανικά οχήματα μάχης Marder που χρησιμοποιούν τα ουκρανικά στρατεύματα στην περιοχή του Κουρσκ της Ρωσίας δεν επαρκούν για να προκαλέσουν μια πυρηνική κλιμάκωση, είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς γιατί η προσθήκη δυτικών πυραύλων στις ουκρανικές επιδρομές μη επανδρωμένων αεροσκαφών που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη στο εσωτερικό της Ρωσίας θα το έκανε.
Επίσης, όπως επισήμανε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν νωρίτερα φέτος, οι άδειες δεν πρέπει να χορηγούνται ως “λευκές επιταγές”. Η Ουκρανία ενδέχεται ακόμη να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει αμερικανικούς πυραύλους επιφανείας-επιφανείας ATACMS, γερμανικούς Taurus ή τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 που έχουν αρχίσει να καταφθάνουν εναντίον ρωσικών πολιτικών στόχων. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να βοηθήσουμε την Ουκρανία να ανταποδώσει την “τρομοκρατία” που ο Ζελένσκι κατηγορεί σωστά τη Ρωσία ότι εξαπολύει εναντίον της χώρας του.
Μεταξύ των διδαγμάτων αυτού του πολέμου είναι ότι η Ρωσία δεν είναι ανίκητη και ότι οι Ουκρανοί μπορούν να αμυνθούν αποτελεσματικά, όταν τους δοθούν τα εργαλεία. Το υψηλό κόστος αυτής της σύγκρουσης οφείλεται εν μέρει στην αργή παροχή δυνατοτήτων στις ένοπλες δυνάμεις του Κιέβου. Η Ρωσία και η Ουκρανία μαθαίνουν στο πεδίο της μάχης. Ήρθε η ώρα οι σύμμαχοι του Κιέβου να κάνουν το ίδιο.
Απόδοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν
BloombergOpinion
Πηγή: philenews.com
