Επανήλθε στην επικαιρότητα το θέμα των σχέσεων της Κύπρου με τοΝΑΤΟ. Από τη μια η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που οργάνωσε το ΑΚΕΛ κατά της στενότερης σχέσης της Κύπρου με το ΝΑΤΟ και από την άλλη οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για το πώς θα επιδιωχθεί η συνεργασία της χώρας μας με το ΝΑΤΟ, άναψαν τα αίματα στο πολιτικό σκηνικό. Ως συνέχεια της πολιτικής αντιπαράθεσης, που κορυφώθηκε με σύγκρουση ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ, ήρθαν οι τοποθετήσεις του Προέδρου Χριστοδουλίδη, που περίπου είπε ότι η Κύπρος προετοιμάζεται ώστε όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν να επιδιώξει την ένταξη της στο ΝΑΤΟ.
Εξ’ αρχής τονίζουμε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ειλημμένη απόφαση της Κύπρου για να επιδιώξει ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Στην ουσία μιλάμε για πολιτική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για στενότερη συνεργασία με το ΝΑΤΟ στους τομείς της εκπαίδευσης προσωπικού, στην υιοθέτηση πρωτοκόλλων άμυνας και στην στήριξη του εξοπλιστικού προγράμματος της Κύπρου από τη Νατοϊκή συμμαχία.
Η πρωτοβουλία αυτή αναλήφθηκε από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη κατά τη συνάντηση του με τον απερχόμενο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπαϊντεν και εντάσσεται στη συνολική προσπάθεια της Κύπρου να έρθει πιο κοντά στη Δύση, ώστε να αξιοποιηθεί η σημερινή συγκυρία προς υποβοήθηση του εθνικού θέματος.
Στην κίνηση αυτή του Προέδρου Χριστοδουλίδη συνήργησαν δύο παράμετροι, που πιστεύουμε είναι σωστές.
Η πρώτη αφορά το ότι ο μόνος που μπορεί να πιέσει πραγματικά την Τουρκία για μια υποφερτή λύση στο κυπριακό είναι η Δύση, δηλαδή οι ΗΠΑ και η Ε.Ένωση.
Η δεύτερη έχει σχέση με τις σημερινές γεωστρατηγικές ανάγκες της Δύσης και κατ’ επέκταση του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή.
Μέσα απ’ αυτές τις δύο σημαντικές διαπιστώσεις, ο κ. Χριστοδουλίδης έκρινε ότι είναι η ώρα για να προωθήσουμε στενότερα τις σχέσεις μας με τη Δύση και άρα με το ΝΑΤΟ.
Θεωρούμε ότι η πρωτοβουλία Χριστοδουλίδη είναι ορθή και δεν βλάπτει καθόλου την Κύπρο. Τα όσα λέει το ΑΚΕΛ δεν είναι τίποτε άλλο παρά αόριστα συνθήματα, που σήμερα δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.
Το να ζητά το ΑΚΕΛ να αγνοήσουμε τις σημερινές πραγματικότητες και να μένουμε στη ρητορική της περιόδου του ψυχρού πολέμου δεν βοηθά την Κύπρο, τις ανάγκες και τις επιδιώξεις μας. Αντίθετα, η προσέγγιση αυτή μας αφήνει έξω από το κάδρο των εξελίξεων στην περιοχή μας και μας εμποδίζει να αξιοποιήσουμε τη μοναδική ευκαιρία για να μας βοηθήσει η Δύση στο εθνικό θέμα.
Όμως, πέραν αυτών των επιχειρημάτων, υπάρχουν κι’ άλλα που επιβάλλουν σήμερα τη στενότερη συνεργασία μας με τη Δύση και το ΝΑΤΟ.
Μεταξύ αυτών είναι το γεγονός ότι σήμερα οι σχέσεις της Δύσης και του ΝΑΤΟ με την Τουρκία δεν είναι οι καλύτερες. Αυτό σημαίνει ότι η Δύση και το ΝΑΤΟ μπορούν να δουν την Κύπρο ως χώρα που μπορεί να συμβάλει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους στην περιοχή μας.
Τα χρόνια που οι σχέσεις Τουρκίας – ΝΑΤΟ βρισκόντουσαν σε άριστο επίπεδο, η Δύση δεν είχε κίνητρο να στραφεί προς την πλευρά της Κύπρου. Και όπως απόδειξε η ίδια η ζωή, δεν είδαμε καμία αλλαγή στάσης από την Τουρκία στο Kυπριακό.
Αντίθετα, σήμερα παρατηρούμε μια πιο άτεγκτη στάση από την Τουρκία, που επιμένει σε λύση δύο κρατών και άλλες απαράδεκτες προσεγγίσεις.
Επίσης, στο κάδρο θα πρέπει να βάλουμε και τις καλύτερες και στενότερες σχέσεις της Ελλάδας με τη Δυτική συμμαχία. Αυτή η πτυχή συμβάλλει και στη δική μας μεγαλύτερη προσέγγιση με τη Δύση.
Αξιολογώντας όλα τα πιο πάνω, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η μικρή και αδύνατη Κύπρος δεν έχει άλλες επιλογές για το εθνικό θέμα, παρά να πλησιάσει πιο κοντά προς τη Δύση. Αν θέλουμε πράγματι κάποιος να πιέσει ουσιαστικά την Τουρκία για να συνηγορήσει σε μια έστω υποφερτή λύση στο κυπριακό αυτός είναι η Δύση (ΗΠΑ και Ε. Ένωση).
Χωρίς τη βοήθεια αυτών των δυνάμεων, η Τουρκία και ο Ερντογάν θα επιμένουν στην αδιαλλαξία τους, με όλα τα αρνητικά επακόλουθα στο κυπριακό.
Ας δούμε μια φορά με ανοικτό μυαλό και χωρίς δογματισμούς και παρωτίδες το συμφέρον της χώρας μας και ας σταματήσουμε να χάνουμε ευκαιρίες που ίσως να μην μας παρουσιαστούν ξανά.
Η στενότερη σχέση με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και γενικά τη Δύση μόνο οφέλη μπορεί να φέρει για τη χώρα μας.
Πηγή: philenews.com
