Δεν υπάρχει ούτε μία χώρα όπου ο πληθυσμός να έχει όρεξη να δει αυξήσεις στους φόρους. Αν δεν μπορείς να δανειστείς, δεν είσαι διατεθειμένος να μειώσεις τις δαπάνες και δεν μπορείς να αυξήσεις τους φόρους. Τότε απομένει μία λύση: η ανάπτυξη.
Επομένως, το πώς θα έχουμε περισσότερη ανάπτυξη είναι η επείγουσα πρόκληση της εποχής μας. Με τις ευρωπαϊκές εκλογές και τη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πλησιάζουν, τώρα είναι η ώρα να ρωτάμε επίμονα τις Βρυξέλλες: τι πρόκειται να κάνετε για να επιτύχετε μεγαλύτερη ανάπτυξη; Πώς θα κάνετε την ΕΕ πιο ανταγωνιστική; Τι θα κάνετε για να ενθαρρύνετε το επιχειρηματικό ρίσκο;
Το κάλεσμα της προέδρου της Επιτροπής στον Μάριο Ντράγκι για τη σύνταξη έκθεσης για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα είναι ένα θετικό βήμα: δείχνει ότι το αναγνωρίζουν το πρόβλημα. Αλλά ας ελπίσουμε ότι θα κινηθεί πέρα από την έκκληση για την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ενωσης, την επιτάχυνση της Ενωσης Κεφαλαιαγορών και την ενίσχυση της ενιαίας αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.
Καμία από αυτές τις ιδέες δεν είναι κακή. Ομως η σκληρή αλήθεια είναι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική απομακρύνεται από την περαιτέρω εμβάθυνση. Ακόμη και αν η ΕΕ καταφέρει τελικά να χτίσει ισχυρότερες κεφαλαιαγορές, αυτό θα γίνει μακροπρόθεσμα. Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;
Ορίστε μια πρόταση: να εξετάσουμε τον αντίκτυπο που έχει το ρυθμιστικό μας σύστημα στην ανάπτυξη. Αυτό ισχύει τόσο για το Ηνωμένο Βασίλειο, όσο και για την ΕΕ. Εχουν περάσει 16 χρόνια από το μεγάλο χρηματοπιστωτικό κραχ. Ωστόσο, προσπαθώντας διαρκώς να εξαλείψουμε τον κίνδυνο, εξακολουθούμε να συμπεριφερόμαστε σαν να ήταν χθες. Δεν είναι πιο λογικό να ρυθμίζουμε ανάλογα με τις προκλήσεις του σήμερα, και όχι ανάλογα με αυτές που αντιμετωπίσαμε το 2008;
Ο όγκος και η εμβέλεια των ρυθμίσεων στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες αυξάνονται παντού. Πάρα πολλά τραπεζικά κεφάλαια – από τα εξαρτώνται οι επενδύσεις στην Ευρώπη – δεσμεύονται μη παραγωγικά. Παράλληλα, η ανάπτυξη της νέας πράσινης φορολογίας της ΕΕ απειλεί να πλήξει τις επενδύσεις σε βιομηχανίες και τομείς όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Αν η μεγαλύτερη απειλή για τη χρηματοπιστωτική και πολιτική σταθερότητα σήμερα είναι η έλλειψη ανάπτυξης, χρειαζόμαστε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θα είναι πιο ανεκτικό στο ρίσκο. Θα καταλάβουμε ότι η Ευρώπη ασχολείται σοβαρά με την ανάπτυξη όταν δούμε πως έχει αρχίσει να αναθεωρεί το ρυθμιστικό πλαίσιο.
Ο λόρδος Τζόναθαν Χιλ, βαρόνος του Οαρφόρντ, είναι πρώην ευρωπαίος επίτροπος. Θα συμμετάσχει στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών
