Η ανάπτυξη βορειοκορεατικών στρατευμάτων στη Ρωσία για την υποστήριξη των πολεμικών της επιχειρήσεων στην Ουκρανία δεν αποτελεί μόνο κλιμάκωση της σύγκρουσης, αλλά δημιουργεί και μια άκρως επικίνδυνη συνθήκη για την Ασία.
Η εξέλιξη αυτή έχει οξύνει τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας, ενώ απειλεί να αποσταθεροποιήσει την ευρύτερη περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού. Υπό το βάρος των πιθανών επιπτώσεων, οι ΗΠΑ, υπό την καθοδήγηση του Ντόναλντ Τραμπ, θα χρειαστεί να βρουν έναν τρόπο να περιορίσουν τις ενέργειες του όλο και πιο επιθετικού ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν.
Για τον Κιμ, η συμφωνία με τη Ρωσία μοιάζει ιδανικό σενάριο. Τον Σεπτέμβριο, δεσμεύτηκε να ενισχύσει τις πυρηνικές δυνατότητες της χώρας, ως μέτρο άμυνας απέναντι στη Νότια Κορέα. Οι δύο χώρες εξακολουθούν να βρίσκονται τεχνικά σε πόλεμο, καθώς δεν υπέγραψαν ποτέ επίσημα συνθήκη ειρήνης μετά τη λήξη του Πολέμου της Κορέας το 1953.
Η Μόσχα μπορεί να βοηθήσει τις φιλοδοξίες του Κιμ, παρέχοντας απαραίτητη τεχνογνωσία και τεχνολογία, όπως σημείωσε πρόσφατα ο Υπουργός Άμυνας της Νότιας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Χιουν. Σε αντάλλαγμα, η Ρωσία θα δεχθεί βοήθεια με τη μορφή του ανθρώπινου δυναμικού στο πεδίο της μάχης, όπου αντιμετωπίζει αυξανόμενες απώλειες έπειτα από σχεδόν τρία χρόνια σύγκρουσης.
Η εν λόγω συνεργασία δημιουργεί ένα εξαιρετικά ανησυχητικό προηγούμενο για την ασφάλεια στην περιοχή. Ο βορειοκορεατικός στρατός είναι ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, με 1,3 εκατομμύρια ενεργούς στρατιώτες και επιπλέον 7,6 εκατομμύρια σε εφεδρεία — συνολικά, περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας — αλλά στην πραγματικότητα έχει μικρή εμπειρία από μάχες. Ο Λαϊκός Στρατός της Κορέας έχει να εμπλακεί σε μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις από το 1953, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας. Όπως αναφέρει το Ινστιτούτο Πολέμου, οι στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ εκτιμούν πως οι στρατηγικές της Πιονγκγιάνγκ για χερσαίες επιχειρήσεις παραμένουν ίδιες από τη δεκαετία του 1950. Οι προτεραιότητες της επικεντρώνονται κυρίως στο πώς θα πλήξει την Νότια Κορέα, η οποία από την πλευρά της έχει εκσυγχρονίσει ραγδαία τις δικές της δυνάμεις.
Η συμμετοχή σε πραγματικές πολεμικές επιχειρήσεις θα μπορούσε να δώσει στις μη δοκιμασμένες δυνάμεις της Πιονγκγιάνγκ πρακτική εμπειρία. Κάτι σαν μια “γενική πρόβα” εν όψει της σύγκρουσης με τον μισητό της γείτονα. Η Ρωσία θα μπορούσε ακόμα να βοηθήσει και στον εκσυγχρονισμό του ξεπερασμένου στόλου υποβρυχίων του Κιμ, ενισχύοντας περαιτέρω τις στρατιωτικές του επιλογές.
Για τη Σεούλ, αυτό αποτελεί ένα εφιαλτικό σενάριο. Μέχρι στιγμής έχει αποστείλει μόνο οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά η εμπλοκή της Βόρειας Κορέας θα μπορούσε να την αναγκάσει να αλλάξει στρατηγική. Για να συμβεί αυτό, ο νόμος περί Εξωτερικού Εμπορίου της χώρας θα χρειαστεί σημαντικές νομοθετικές τροποποιήσεις — προς το παρόν απαγορεύει την αποστολή όπλων σε περιοχές ενεργών συγκρούσεων, εξαιρουμένων μόνο εκείνων που προορίζονται για ειρηνική χρήση.
Οι ανησυχίες όμως δε σταματούν εκεί. Η Νότια Κορέα δε μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο οι ρωσικές δυνάμεις να βοηθήσουν την αντίπαλο της σε μια μελλοντική σύγκρουση. Οι δύο χώρες εξάλλου υπέγραψαν μια νέα συμφωνία ασφάλειας, η οποία απαιτεί αμοιβαία βοήθεια σε περίπτωση που κάποια δεχθεί επίθεση.
Την ίδια ώρα, ο Κιμ Γιονγκ Ουν γίνεται όλο και πιο επιθετικός. Την περασμένη εβδομάδα, το καθεστώς του εκτόξευσε βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς, λίγες ώρες πριν από τις εκλογές των ΗΠΑ. Νωρίτερα, στις 31 Οκτωβρίου, είχε εκτοξεύσει έναν διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο, υπενθυμίζοντας ότι οι φιλοδοξίες της Πιονγκγιάνγκ εκτείνονται πολύ πέρα από την Κορεατική Χερσόνησο.
Η Ουάσιγκτον έχει λάβει την προειδοποίηση. Ο Τραμπ έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τον Κιμ Γιονγκ Ουν στο παρελθόν, αλλά η σχέση τους έληξε άδοξα μετά την αποτυχημένη Σύνοδο Κορυφής στο Ανόι τον Φεβρουάριο του 2019. Έκτοτε, η Βόρεια Κορέα υιοθέτησε μια πιο επιθετική ρητορική ως προς το πυρηνικό της δόγμα, ανέπτυξε τις δυνατότητες της σε πυραυλική και δορυφορική τεχνολογία, βελτίωσε τις υποδομές της στον κυβερνοχώρο και ενίσχυσε τις πολιτικές της σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα.
Για την Ιαπωνία, βασικό σύμμαχο των ΗΠΑ, οι πύραυλοι του Κιμ αποτελούν άλλη μία στρατηγική απειλή, σε μια περίοδο που το Πεκίνο αυξάνει την επιθετικότητα του στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, διεκδικώντας ένα σύνολο νησιών που τελούν υπό ιαπωνική διοίκηση. Το Τόκιο πρέπει επίσης να διαχειριστεί την πρόκληση της Ρωσίας στα νησιά Κουρίλες, την ένταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ενώ τάσσεται υπέρ της Ταϊβάν.
Τα ισχύοντα μέτρα αντιμετώπισης της Πιονγκγιάνγκ και της Μόσχας – κυρώσεις και οικονομικές ποινές – δεν αποδίδουν. Ο Τραμπ έχει καυχηθεί για την προσωπική του σχέση με τον απομονωμένο Κιμ, αποκαλύπτοντας σε πρόσφατη συνέντευξη ότι θα του πρότεινε να “χαλαρώσει” αντί να ασχολείται με την ενίσχυση του οπλοστασίου του. Η άλλοτε φιλική τους σχέση υπήρξε το έναυσμα για τρεις συναντήσεις κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας. Είναι αμφίβολο ωστόσο αν αυτό θα είναι αρκετό για να πείσει τον Κιμ να υποχωρήσει, ιδιαίτερα μετά τις άκαρπες προσπάθειες κατά τη Σύνοδο στο Ανόι, όταν και προτάθηκε στη Βόρεια Κορέα να αποσύρει τα πυρηνικά της όπλα με αντάλλαγμα τον τερματισμό των αμερικανικών κυρώσεων. “Ο Τραμπ είχε κάνει στον Κιμ την καλύτερη δυνατή πρόταση”, δήλωσε ο Ντρου Τόμπσον, ανώτερος ερευνητής στη Σχολή Διεθνών Σπουδών στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Nanyang. “Αν ο Κιμ δεν αποδέχθηκε αυτή τη συμφωνία τότε, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι άλλο θα ήταν πρόθυμος να προσφέρει ο Τραμπ”.
Όπως σημειώνει και ο αναλυτής Gearoid Reidy, οι ΗΠΑ πλέον πρέπει να επικεντρωθούν στη διακοπή των στενών σχέσεων μεταξύ Βόρειας Κορέας και Ρωσίας και να αποδεχθούν ότι η Πιονγκγιάνγκ είναι ήδη μια πυρηνική δύναμη. Χρειάζεται επίσης ισχυροποίηση των δεσμών με το Τόκιο και τη Σεούλ, ιδιαίτερα στον τομέα του συντονισμού, της ανταλλαγής πληροφοριών και της παρακολούθησης. Η πολιτική “Πρώτα η Αμερική” που διατυμπάνιζε ο Τραμπ προκάλεσε ανησυχία στους συμμάχους ως προς τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ για την ασφάλεια στην Ασία. Για το καλό όλων, τέτοιες απομονωτικές ιδέες πρέπει να εγκαταλειφθούν και ο Τραμπ να συνεχίσει τις αμερικανικές πρωτοβουλίες στην περιοχή με στόχο την αποδυνάμωση της Βόρειας Κορέας.
Η προθυμία του Κιμ να παρέμβει σε απομακρυσμένες συγκρούσεις τονίζει την επείγουσα ανάγκη για συντονισμένη διεθνή δράση ώστε να περιοριστούν οι φιλοδοξίες του. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει να φροντίσει να αντιμετωπιστεί η απειλή του νέου, επικίνδυνου μετώπου που αναδύεται στον Ινδο-Ειρηνικό.
BloombergOpinion
Πηγή: philenews.com
